Kijkend naar de voorkant van de verpakking zie ik een ridder gewapend met een zwaard, bebloed en al. De achterkant belooft ons een fascinerend avontuur door verscheidene koninkrijken, waar je al hack & slashend de wereld moet redden van de ondergang. Okee, fascinerend inderdaad, laten we maar gauw kijken wat deze game ons dan werkelijk te bieden heeft. Na de installatie komt het beruchte StarForce ook weer om de hoek kijken, wat heb ik daar toch een hekel aan. Maar goed, eventjes rebooten en na de cd-key ingevoerd te hebben gaan we dan echt aan de slag. Let's get medievil on their hineys!
In Knights of the Temple II speel je de ridder Paul de Raque, ons nog bekend uit het eerste deel. Het verhaal achter deel twee is me eigenlijk niet helemaal duidelijk maar ook in deze game moet je weer op pad om de wereld veilig te maken van al het onheil dat je tegenkomt. Tu en twee haakjes, Paul de Raque gaat verder in deze review onder de naam Bucket-Man. De reden hierachter is omdat de ridder in kwestie een afschuwelijke helm op heeft en… ach bekijk de screenshots zelf maar, het is gewoon een dikke emmer, ergo Bucket-man. Na het introfilmpje gezien te hebben kan je eindelijk aan de slag met Bucket-man. We pakken een moeilijkheidsgraad, we kiezen voor het eerste level en gaan met die emmer! Althans, dat is de bedoeling.
Oef, is dat even schrikken. Nee, het zijn niet de graphics. Het zijn ook niet de geluiden (hoewel we ook beter in ons leven gehoord hebben, maar daar straks meer over), het is de vreselijke besturing die onmiddellijk opvalt. Want wat blijkt nu, lopen doe je met de WASD-toetsen. Goed, dat is natuurlijk geen vera ing. Erger is het vechten. Dit gaat namelijk, je gelooft het of niet, via het numerieke eiland. Tijdens het vechten moet je natuurlijk ook richten en dit gaat, hoe kan het ook anders, door middel van de muis. Zie je het al voor je?
Jawel mijn beste lezers, je moet via de WASD-toetsen naar het numerieke eiland schieten en tegelijkertijd ook nog eens gaan richten met de muis. Je schiet van links naar rechts, terug naar de muis, naar rechts en weer naar links op het toetsenbord. Hoe verzinnen ze het? Zoals je wel begrijpt is het besturen van Bucket-man nou niet bepaald een pretje. Tuurlijk, je kunt het aanpa en in het menu maar liever zagen we gewoon direct een gemakkelijke en intuïtieve besturing waar vechten en richten via de muis gaat, dat numerieke eiland erbij werkt gewoon niet.
Ook kent Knights of the Temple II een ontzettend akelige camera. Het ding gaat overal heen, behalve waar je dan ook daadwerkelijk heen wil lopen. Mocht het dan uiteindelijk toch lukken, dan gaat de camera zeer stroef mee. Soms lijkt het alsof de camera bestuurd wordt door de omgeving, om hoeken kijken zit er dus niet in. Ook is het richten op een vijand nogal omslachtig gedaan. Je kunt een vijand wel targeten en locken zodat je op hem blijft meppen, maar de camera zal niet automatisch meegaan. Hoe frustrerend. Naast deze behoorlijk belabberde besturing en idem camerawerk, is het ook nog eens erg vreemd dat je gelijk naar het hoofdmenu geschopt wordt wanneer je het loodje gelegd hebt. Niks geen menu waarin netjes gevraagd wordt of je het nog eens wilt proberen, gelijk ben je terug bij af. Door dit mankement ben ik eerlijk gezegd nog niet verder gekomen dan de eerste drie levels van het spel, welke overigens bij aanvang al unlocked waren.
Grafisch gezien valt Knights of the Temple II nog best mee. Het is natuurlijk geen next-generation graphics wat ze op je scherm toveren, maar van de aspecten die we beoordelen komen de graphics nog het beste uit de bus. De omgevingen komen mooi over, de lichteffecten zijn best aardig te noemen en er is best sfeer te proeven tijdens het spelen van de game. Minder te spreken zijn we over het geluid. De voice-overs zijn werkelijk waar geen lust voor het oor. De stem van Bucket-man zelf is helemaal om te huilen en het liefst zou je die emmer helemaal dichtspijkeren. Ook de muziek ingame is maar matig en het liefst zou je het geluid gelijk uit willen zetten.
Ten slotte biedt de game ook nog multiplayer. Opmerkelijk genoeg heb ik totaal geen servers kunnen vinden. Zou ik dan de enige met een reviewcopy zijn of is er meer aan de hand? Hoe dan ook, om toch even te kijken wat de meerspeler kant inhoudt, heb ik even een LAN-game gestart. Het invoeren van een servernaam is ook nog wel leuk om even te noemen. Dit gaat niet gewoon via het toetsenbord, nee ze hebben besloten om een console-achtige manier van invoeren te gebruiken. Je krijgt dus het alfabet voor je neus en je moet maar met de muis de letters aanklikken. Het toetsenbord werkt gewoon niet. Hoe haalt men het in hun hoofd om zoiets te implementeren? Onbegrijpelijk gewoon.
De multiplayer doet overigens tamelijk basic aan en nergens raak je van onder de indruk. Je pakt een karakter uit het rijtje, geeft hem een wapen, kiest zijn eigenschappen en druk op start. Joepie. Meer wil ik er ook niet over kwijt. Nou ja, een dingetje dan nog: Ik heb sinds tijden niet meer zo gelachen toen ik die manier van servernaam invoeren zag, er heeft in ieder geval nog één iemand plezier gehad tijdens het spelen dus.
Het mocht al wel duidelijk zijn, ik ben allerminst gecharmeerd van deze game. De besturing voelt aan alsof je zelf ook met een emmer op je kop rondloopt, de camera is beroerd, het geluid is om te huilen en bepaalde console-achtige features loop ik allesbehalve warm voor. Dat is jammer, want op papier heeft de game best leuke dingen voor je in petto. Karakterontwikkeling in RPG-style, alternatieve eindes, non-linear speelverloop, het zit er allemaal in. Alleen jammer dat niets van dit alles ook daadwerkelijk aan bod komt omdat de bovengenoemde ergerni en het speelplezier dermate aantasten. Mijn advies is dan ook: Negeer de Bucket-man!
….And I think it's gonna be a long long time
Till touch down brings me round again to find
I'm not the man they think I am at home
Oh no no no I'm a bucket man
Bucket man burning out his bucket up here alone…
Naar Elton John - Rocketman