Tower defense-games stellen eigenlijk maar weinig voor. Je bouwt constant dezelfde torens. Je staart de hele tijd naar hetzelfde stukje level en je doel is niets anders dan golf na golf aan domme vijanden afslachten die over een vooraf uitgestippeld pad lopen. Er zijn games voor minder afgeserveerd. Toch weten de echte toppers in dit genre ons moeiteloos bezig te houden. En Kingdom Rush Frontiers is er daar een van.
Wie een beetje bekend is in het genre kent ongetwijfeld de kla iekers op iOS, zoals de Fieldrunners-reeks, Plants vs. Zombies, Geo Defense, Toy Defense en de voorganger van deze titel, Kingdom Rush. Geweldige tower defense-games die schitteren door hun relatieve eenvoud. Dankzij simpele elementen zorgen ze voor uren en uren spelplezier. Het succes danken ze echter aan het feit dat ze allemaal wat unieks hebben, iets speciaals dat ze boven de rest van overvolle genre tilt. Ironhide Game Studios beseft dat als geen ander en zorgt met Kingdom Rush Frontiers andermaal voor een unieke tower defense-ervaring.
Heb je Kingdom Rush al gespeeld, dan zul je weinig moeite hebben om te beginnen aan deel twee. Maar dat geldt eigenlijk voor iedereen die een beetje ervaring heeft in het genre. De basis is toegankelijk en spreekt voor zich. Plaats torens op strategische plaatsen en hoop dat er geen (lees: maximaal negentien) levend het scherm verlaat. Je hebt vier standaard torens die daarvoor moeten zorgen. Een boogschuttertoren voor lichte tegenstanders en snelle aanvallen, een artillerietoren voor grote groepen vijanden en een tovenaarstoren voor bepantserde eenheden. De laatste toren, de barak, is een beetje een vreemde eend in de bijt, aangezien deze vooral gebruikt wordt om de vijand tegen te houden. De barak spuugt iedere keer drie eenheden uit die de stroom aan tegenstanders op strategische plekken lang genoeg moeten ophouden zodat de andere drie torens hun verwoestende werk kunnen doen.
Huurmoordenaars en gestoorde gorilla’s
De upgrades voor de torens maken de game pas echt intere ant. In het begin zul je de meeste nog vrij moeten spelen, maar heb je dat eenmaal gedaan, dan ontstaat er wat moois in Kingdom Rush Frontiers. De eerste drie upgrades voor je torens ogen vrij karig en laten alleen de reikwijdte en schade toenemen. Pas bij de vierde upgrade mag je voor iedere toren een eigen richting kiezen, waarna weer nieuwe upgrades beschikbaar komen.
Zo kun je de barak laten uitbouwen tot een kasteel vol met tempeliers of een rovershol vol met huurmoordenaars. De eerste keuze geeft je soldaten meer kracht en leven, de tweede juist stealth en de mogelijkheid om goudstukken te stelen van gedode vijanden. Een boogschuttertoren kan zomaar verbouwd worden tot een kruisboogtoren, gemaakt voor razendsnelle aanvallen met brandende pijlen, of een hut vol met bijlgooiende bosjesmannen die vooral heel veel schade doen en zelfs magie aan hun aanval toevoegen. Zo kent iedere toren een compleet andere richting die je aan je eigen speelstijl kunt aanpa en. Het geeft de game een extra laag die ervoor zorgt dat het ook na de zoveelste golf van vijanden nog voldoende intere ant en gevarieerd blijft.
Daarnaast is Kingdom Rush Frontiers helemaal niet zo statisch als de gemiddelde tower defense- game. Enerzijds door de soldaten die door de barakken worden getraind en nog enigszins autonoom voortbewegen, anderzijds door de held die je vergezelt in ieder level. Deze held mag je naar eigen inzicht besturen en is heel handig om je verdedigingslinie te ontlasten. Je begint de game met Alric, een kampioen zwaardvechten en de meester van een groepje Sandwarriors. Wat later in de game kun je nog twee andere personages vrij pelen en zes kopen. Dat de duurste Held (een vuurspuwende draak) 5,99 kost is wel een beetje raar, aangezien de game zelf slechts 2.69 kost. Bovendien voegt de held niet genoeg toe om een aankoop van bijna zes euro te verantwoorden.
Niettemin blijft Kingdom Rush Frontiers ons constant boeien. De makers voegen steeds nieuwe vijanden toe, zoals een gigantische gorilla die als een dolle hond achter een banaan aanrent of een dodelijke beul die met slechts een slag met zijn enorme bijl iedere soldaat direct een kopje kleiner maakt. Aan het einde van iedere wereld krijg je als toetje een belachelijk sterke eindbaas die je zorgvuldig samengestelde verdedigingslinie tot in de kleinste voegen laten kraken. Maar deze zijn eigenlijk niet eens je grootste zorg. Dat is het constante gepuzzel om de enorme diversiteit aan vijanden iedere keer het hoofd te bieden.
Deze game is getest op iPad 3.