Het is alweer enkele jaartjes geleden dat Square-Enix (toen nog Squaresoft) met de game Kingdom Hearts voor de PS2 kwam. Na een tweede uitstapje op de Game Boy Advance komt Square-Enix eindelijk met het langverwachte tweede deel voor de PS2, maar of dit tweede deel net zo goed is als het eerste deel is nog maar de vraag. Kingdom Hearts 2 lijkt namelijk op bepaalde vlakken wat simpeler geworden dan zijn voorganger. Om dit te testen, duiken we nogmaals in de wederom betoverende digitale wereld van Disney die Square-Enix heeft gecreëerd voor deze game.
Voor de mensen die geen flauw idee hebben wat Kingdom Hearts is, eerst even een korte toelichting. Kingdom Hearts is een zogenaamde actie RPG waarin je als speler in de huid kruipt van het jongetje Sora, een klein kereltje met vage kleding en een puntkapsel. Als wapen hanteert dit mannetje een enorme sleutel die zowel als zwaard en als, jawel, sleutel dient. Tijdens zijn queeste wordt Sora bijgestaan door de immer populaire Disney-helden Donald Duck en Goofy. Kingdom Hearts kan het beste bestempeld worden als een soort van hybride game. De spelwereld wordt namelijk bevolkt door personages die afkomstig zijn uit de Final Fantasy reeks en personages die je terug kunt vinden in de Disney films. Zo kom je bijvoorbeeld Cloud en Squall tegen uit Final Fantasy en Simba en Mickey uit de Disney films.
Natuurlijk blijft het niet bij deze personages. Elke wereld die je in deze game bezoekt, is gebaseerd op een bekende Disney tekenfilm waarin je ook de hier bijpa ende figuren ziet rondlopen. Voor de mensen die Kingdom Hearts nooit tot een goed einde hebben gebracht, en ondergetekende is helaas één van deze mensen, biedt de introductie van het tweede deel genoeg materiaal om een beetje bijgespijkerd te worden. De intro van Kingdom Hearts 2 is overigens erg, maar dan ook wel héél erg lang. Je begint niet zoals verwacht met het jongetje Sora, maar kruipt in de huid van Roxas. Roxas is een doodgewone jongen die op het moment van spelen zijn zomervakantie in zijn woonplaats Twilight Town aan het doorkomen is met zijn drie beste vrienden.
Het begin van het spel is zowel bedoeld om het verhaal, weliswaar op een zeer vage manier, in te leiden als wel de speler vertrouwd te maken met de gameplay, maar doet dat nogal saai. De eerste uren zul je met je vrienden doorbrengen in Twilight Town en moet je allerlei klusjes doen en kleine mi ies uitvoeren. Zo moet je bijvoorbeeld posters plakken waarmee je geld verdient voor een treinreis naar het strand. Na een vijftal uur moest ik verder met Sora, net toen ik een beetje mee begon te leven met Roxas. Toch is Roxas wel belangrijk, omdat via hem Sora weer tot leven gewekt wordt.
Tijdens de introductie krijgt Roxas steeds flashbacks van Sora en krijgt hij ook te maken met de vijanden van Sora, de Heartle uit het eerste deel en de noboddies, welke nieuwe vijanden zijn in de wereld van Kingdom Hearts 2. Zodra je met Sora begint te spelen, begint het verhaal pas echt en moet je onder andere op zoek gaan naar je vrienden Riku en Kairi en tegelijkertijd ook naar koning Mickey. Kingdom Hearts is zoals eerder vermeld een actie RPG. Dit betekent in grote lijnen dat je veel vecht en dat daardoor je personages door de game heen ook sterker worden. In Kingdom Hearts 2 kun je personages net als in games als Final Fantasy sterker maken met bepaalde acce oires en ook kun je magie gebruiken om tegenstanders te verslaan.
Hier moet een kleine kanttekening bij geplaatst worden, aangezien ik geen magie gebruikt heb om door het spel heen te komen. Bijna de hele game is het mogelijk om door middel van het zogenaamde button-bashen op de X-knop van de Dual Shock, alle vijanden te verslaan. Met enkele drukken op deze knop knoop je allerhande combo’s aan elkaar en door de game heen wordt het zelfs nog makkelijker, omdat de combo’s langer en krachtiger worden. Ik geef toe dat ik een beetje moeite had met de moeilijkheidsgraad van het eerste deel, maar zo simpel als het tweede deel hoeft het nu ook weer niet meteen.
Om tu en de verschillende Disney-werelden te kunnen reizen, maak je ook in dit tweede deel weer gebruik van het Gummy Beren schip, welke bestuurd wordt door de ADHD-eekhoorns Knabbel en Babbel. Om in een nieuwe wereld te komen, moet je door een soort portaal heen vliegen. Om hier doorheen te komen moet je een minigame spelen waarin je zoveel mogelijk tegenstanders moet kapot knallen zonder dat je zelf geraakt wordt. Een soort van shooter op rails zoals Panzer Dragoon. Dit element zat ook al in het eerste deel, maar is in Kingdom Hearts 2 een stuk beter uitgewerkt. Door zoveel mogelijk punten bij elkaar te schieten, kun je door de game heen je schip nog een beetje pimpen en upgraden met allerlei acce oires.
Kingdom Hearts 2 is voor PlayStation 2-begrippen een mooie game. Natuurlijk valt Kingdom Hearts 2 niet meer zo op tu en al het next-gen geweld, maar wie zich daar doorheen weet te bijten (of wie gewoon geen next-gen graphics gewend is) kan zien dat de programmeurs van Square-Enix een meesterwerkje hebben neergezet. Soms heb je echt het gevoel naar een Disney tekenfilm te kijken. Dit wordt vooral ondersteund door de goede animaties van de personages. Wel is het, net als met de meeste Japanse games, zo dat de lipsynchronisatie weer eens te wensen overlaat. Daarentegen zijn de stemmen van de personages erg goed gedaan. Wel een klein minpunt is het level design. Je wordt constant aan het handje meegenomen en zelfexploratie is er helaas bijna niet bij, waardoor de levels een beetje saai overkomen. Desondanks zorgt de game voor genoeg sfeer en ook de soundtrack en de ingame geluiden werken hier goed aan mee.