We zouden maar wat graag beginnen over het verhaal in deze nieuwe Kingdom Hearts. In alles voel je namelijk dat Kingdom Hearts: 3D Dream Drop Distance een sleutelspel is in de verhaallijn. Ontwikkelaar Square Enix noemt het zelfs de koppeling naar het langverwachte Kingdom Hearts 3. Maar om eerlijk te zijn kunnen we er niet veel over kwijt. De mengelmoes aan personages die van lichaam en naam wi elen, geheimzinnige groeperingen, afscheidingen, tijdsprongetjes, klonen, wollig gebrabbel, etc. etc.; de gemiddelde gamer – zelfs degene die alle delen gespeeld heeft – zal het amper nog bij kunnen houden. Eeuwige zonde, want de Disney/Final Fantasy-combinatie die aan de basis staat van Kingdom Hearts’ succes blijft nog altijd een troefkaart om jaloers op te zijn. En voer voor een veel begrijpelijkere verhaallijn. Maar helaas. In ieder geval wordt duidelijk dat Sora en Riku hun examen moet afleggen om heuse Keyblade Masters te worden.
Notities maken
Hoe overwoekerd de verhaallijn inmiddels ook mag zijn, eenmaal in een van de Disney-werelden is het makkelijk om de rode draad te laten voor wat het is. De kleinere avonturen en problemen zijn makkelijk te behappen, de herkenbaarheid van personages telkens weer een mooi moment en een fantastische presentatie zorgt ervoor dat onze ogen en oren niets tekort komen. Datzelfde geldt ook voor onze vingers, al duurt het even voor we het allemaal bevatten.
De eerste twee uur van Kingdom Hearts: 3D Dream Drop Distance is het beter je koppie erbij te houden, want je krijgt meteen alles op je bordje. Flowmotion, het creëren van monsters die met je meevechten, hen trainen, hen fotograferen, wi elen tu en verhaallijnen, de controls leren van een regelmatig terugkerende minigame waarbij je door een tunnel valt en het gebruik van het touchscreen in specifieke omstandigheden. En dan nog is het hopen dat je bekend bent met de serie, anders moet je het basisconcept van aanvallen, speciale aanvallen en het selecteren en opbouwen van een efficiënt deck ook nog eens onder de knie krijgen. Dat klinkt allemaal als een hoop werk en zo zal het op dat moment ook voelen. Vooral omdat Square Enix in het begin om de haverklap stopt om alles even (te) uitgebreid uit te leggen. Ben je die eerste uurtjes echter voorbij, dan blijkt dat het allemaal eigenlijk toch wel redelijk voor zich spreekt. Een kind kan hier de was doen, als ie niet wordt afgeschrokken door alle nieuwe spelelementen in het begin.
Flowmotion en Drop
Als de valse instapdrempel na die eerste uurtjes voorbij is, dan blijft er een Kingdom Hearts-deel staan dat mag teren op het beste uit de serie en toevoegt waar nodig. Neem bijvoorbeeld het flowmotion-systeem. Kort door de bocht een contextgevoelige knop waarmee je sneller door omgevingen schiet, muren en andere omgevingselementen kunt gebruiken om hardere aanvallen uit te voeren en grotere vijanden kunt wegslingeren. Flowmotion geeft het vechtsysteem wat broodnodige pit. Voorheen was het nog wel eens zo dat, als je deck-aanvallen eenmaal op orde was, de gameplay verviel in steeds hetzelfde rijtje aanvallen afraffelen met systematisch rammen op de knoppen. Nog altijd is het plezier te vinden in het levelen, het updaten en bijschaven van je deck, in plaats van het daadwerkelijke knokken. Flowmotion geeft er in ieder geval een verser en sneller smaakje aan. Vooral ook omdat de d-pad op de Nintendo 3DS zich allesbehalve ideaal leent voor het snel wi elen tu en speciale aanvallen.
De tweede belangrijke toevoeging is de Drop-optie. Hoofdpersonen Riku en Sora zijn parallel aan elkaar bezig om mysteries op te lo en in verschillende Disney-werelden. Het schakelen tu en beide (ofwel: een Drop uitvoeren) zorgt voor een prettige dynamiek. En doe je het niet zelf, dan word je wel gedwongen door de Drop-meter die langzaam maar zeker leegloopt. En ja, dat kan ook midden in een intens baasgevecht zijn.
Niet aflatende charme
Het zijn vooral flowmotion en de Drop-optie die deze Kingdom Hearts-game zijn bestaansrecht geven. Natuurlijk, de echte fan van de serie mag deze game sowieso niet overslaan. Die weet precies hoe het verhaal in elkaar steekt en zit erom te springen om met dit deel naar Kingdom Hearts 3 toe te leven. Maar voor de gemiddelde speler, die de serie al dan niet wel een warm hart toe draagt, is deze Kingdom Hearts een aardige aanrader. Omdat die charme van Disney en Final Fantasy nog altijd staat als een huis, omdat dit deel verdomd goed weet wat precies de kracht van de serie is en omdat het allemaal heerlijk op het scherm gebracht wordt. PSP-bezitters hadden na het overweldigende Birth By Sleep mi chien wat meer stappen verwacht dan dat Kingdom Hearts: 3D Dream Drop Distance uiteindelijk maakt en we kunnen zonder moeite meerdere foutjes ontdekken. Maar ach, wat zou het, we hoeven het toch nog maar héél even uit te zingen tot Kingdom Hearts 3 komt. Toch, Square Enix? Toch?