Na de PS2 bestormt kill.switch nu ook de PC. Baan je in ware Time Crisis style een weg door hordes tegenstanders, met behulp van een scala aan realistisch wapentuig. De combinatie van aaneengesloten actie met vernieuwende moves maakte van kill.switch een aangename shooter op de Sony's console, maar heeft het spel de conversie naar de PC wel overleefd?Het verhaal volgt in een notendop, dat is immers in de PS2 review al grotendeels uit de doeken gedaan. Je speelt Bishop, een bad a soldaat getraind voor 'special operations'. Om onbekende redenen start je met een nano-implantaat in je hoofd en word je gecommandeerd door ene misdadige 'Archer' om een kernbom te stelen. Onbekend is nog hoe je in die positie komt, maar daar brengt de (dunne) verhaallijn in het spel verduidelijking in.

Je doel is duidelijk: wandel naar het einde van het level en schiet ongeveer een kwart van de wereldpopulatie neer voor je daar aankomt. Variaties hierop zijn 'haal beveiligingspasje', 'open deur' of 'plaats explosief'. Voor de variatie hoef je je niet aan kill.switch te wagen, maar daar koop je dit spel ook niet voor. Waar het namelijk in uitblinkt, is de voortdurende actie; dekkingzoekende tegenstanders, ratelende Kalashnikovs en ontploffende granaten. Een snufje Metal Gear Solid is toegevoegd door de stealthy moves die je kunt toepa en als langs objecten / muren schuifelen, om hoeken leunend vuren en blind schieten. De AI lijkt vrij geavanceerd maar wanneer het schietvoer je in de gaten heeft, blijven de soldaten achter objecten schuilen om te wachten tot je tevoorschijn komt. Zelf steken ze hiervoor zo nu en dan hun hoofd om de hoek, wat ze een te gemakkelijk doelwit maakt. Mocht je onverhoopt geraakt worden, kun je net als bij Halo in een hoekje schuilen om te wachten tot je regenereert.

De gameplay is degelijk en snel. Zo nu en dan borrelden de Time Crisis en Max Payne flashbacks op; zoveel mogelijk bad guys naar de eeuwige jachtvelden schieten vanuit een third person omgeving. Hiervoor krijg je een uitgebreid realistisch arsenaal tot je beschikking, gaande van allerhande (sub)machinegeweren tot een sniper en verschillende typen granaten. De kenmerkende dekking moves van kill.switch zijn leuk, maar zeker niet noodzakelijk om het spel tot een goed einde te brengen. Een granaat plus Rambo style binnenstormen om de verdediging neer te maaien geeft hetzelfde effect.

Jammer, enige moeite om een leercurve te ondergaan had tevens de levensduur verlengd. Nu lijkt dit opgelost door geen beschikbare savefunctie in te bouwen. Daarvoor in de plaats kun je kiezen het spel te saven aan het einde van iedere mi ie. In de eerdere mi ies geen belemmering want je rusht nog vrij gemakkelijk door de levels heen, doch later bij de grotere mi ies kan het enigszins storend zijn om opnieuw het halve level te doorlopen om weer verder te kunnen.