Journey to the Savage Planet is een melige ontdekkingsreis
Het universum is koud, leeg en grotendeels hartstikke dood, maar eens in de zoveel tijd is er een planeet zoals AR-Y 26. Een kleurrijke biotoop die erom schreeuwt om verkend te worden. Niet alleen omdat er kostbare grondstoffen uit de grond zijn te halen, maar ook omdat de mysterieuze ruïnes op deze plek hinten naar intelligent leven. Genoeg te doen dus voor de astronaut die er zojuist een noodlanding heeft gemaakt.
In Journey to the Savage Planet is de ruimtevaart uitbesteedt aan corporaties die het niet zo nauw nemen met het Prime Directive. Planeten zijn er om uitgebuit te worden en de lokale flora en fauna kan de pot op. De naamloze astronaut die namens de Kindred-maatschappij – de nummer vier van het sterrenstelsel als het aankomt op ruimtereizen – de boel koloniseert doet het allemaal om zijn gigantische schuld af te lossen. De planeet pluk je leeg en bemoeizuchtige levensvormen kunnen hardhandig uit de weg geschopt worden.
Veel in zijn mars
In het spel wordt er met een wel hele vette knipoog verwezen naar de commerciële ruimtevaart, maar Journey to the Savage Planet heeft meer in zijn mars dan wat voor de hand liggende grappen over ruimtereizen met winstbejag. Het spel bevat minstens zoveel slapstick en onderbroekenlol tijdens je ontdekkingsreis.
AR-Y 26 is een diverse plek waar je met een waslijst aan taken er op uit wordt gestuurd. Het verkennen van de geheimzinnige toren die letterlijk overal bovenuit torent staat bovenaan, maar er zijn tal van andere klusjes. De lokale fauna lastigvallen met allerlei wetenschappelijk verantwoordelijke experimenten bijvoorbeeld. Daarnaast zijn er ook nog de nodige upgrades die met behulp van zeldzame mineralen uit de 3D-printer geperst kunnen worden. Een vuurwapen, een extra sprong en een grijphaak maken de planeet onderzoeken stukken makkelijker.
De waanzinnige planeet
Naarmate er meer upgrades in het spel komen, wordt Journey to the Savage planeet alleen maar beter en leuker. Veel van de gebieden hebben grote hoogteverschillen waardoor extra grote sprongen een enorm verschil maken in hoe je de wereld doorkruist. Met een eerstepersoonsperspectief platformen kan door het gebrek aan overzicht gemakkelijk verkeerd uitpakken, maar dit spel is gelukkig behoorlijk vergevingsgezind. Een extra sprong in de lucht of een drone die je weer op een veilige plek dumpt zijn nooit ver weg.
Het grootste gedeelte van Journey to the Savage draait gelukkig niet om headshots en andere precisieschoten
-
Rondspringen over deze planeet is zo leuk omdat het barst van de geheimen. Als speler word je bovendien niet gedwongen om vaste paadjes te bewandelen. Vooral de extra sprongen maken het mogelijk om complete delen van het buitenaardse oppervlak te omzeilen. Het valt daarbij op hoe knap deze planeet in elkaar steekt. Journey to the Savage Planet is een echte metroidvania en beloont spelers die zo nu en dan terugkeren naar oude locaties. Het is daarom wel irritant dat er geen kaart zit inbegrepen in het arsenaal van de ruimtereiziger. Het is hierdoor best lastig is om een eerder bezochte plek terug te vinden. De planeet zit vol met goed verstopte grotten, zwevende eilandjes en zo nu en dan zelfs raadselachtige levensvormen.
Focus op verkennen
Sommige wezens op de AR-Y 26 zijn vriendelijk, maar andere schepsels zitten niet zo op buitenaardse bezoekers te wachten en openen onmiddellijk de aanval. Hierin zit meteen ook het zwakste punt van Journey to the Savage Planet. Als schietspel voelt het allemaal erg simpel aan, omdat je het gehele spel met hetzelfde wapen opgescheept zit. Daarnaast worden sommige minibazen veel hergebruikt. Een keer tegen een uit de kluiten gewassen kikker vechten is prima, maar als diezelfde vijand na het gevecht onmiddellijk weer twee keer opduikt is dat wel een beetje teveel van het goede.
Het grootste gedeelte van Journey to the Savage draait gelukkig niet om headshots en andere precisieschoten. Dit is een spel dat het simpele plezier van zoveel mogelijk verzamelobjecten opspeuren en rondspringen in een kleurrijke wereld volledig begrijpt. Wie zich alleen op het geestige hoofdverhaal richt is er in zes uur wel doorheen, maar daarvoor is de rest van de taken op de to-do lijst veel te leuk. Journey to the Savage Planet is daarmee compact voor wie dat wil, maar duurt al snel een uur of vijftien voor de ontdekkingsreiziger die genoeg brandstof wil verzamelen om ook weer naar huis terug te keren.
Journey to the Savage Planet is vanaf nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc. Voor deze recensie is de game gespeeld op PlayStation 4.
Conclusie
De verrassend leuke planeet AR-Y 26 steelt in Journey to the Savage Planet de show. Deze kleurrijke speeltuin vol (on)vriendelijk leven barst van de geheimen die beetje bij beetje toegankelijker worden met iedere nieuwe upgrade. Journey to the Savage Planet krijgt het voor elkaar het allemaal in een compacte ervaring te stoppen en dat ook nog met een prettig gevoel voor humor.Plus- minpunten
Fijn verkenningsspel
perfecte lengte
bij vlagen grappig
Geen fantastische shooter
gebrek aan een kaart soms irritant
Hoe vond je dit artikel?
Altijd als eerste op de hoogte?
Join ons op Discord
Reacties
denver (gebruiker is geblokkeerd) 30 januari 2020 - 13:00
Deze gebruiker is verwijderd
ErikNus 30 januari 2020 - 16:09
@denver Onze laatste 4 reviews waren een 8, een 5,5, een 5 en een 6. Er zijn imho gewoon niet zo heel veel games die echt zo slecht zijn, dat ze zo laag moeten scoren. Of ja, die zijn er wel, maar zijn vrij onbekend en reviewen we meestal niet. Het heeft namelijk geen zin om jullie te vertellen dat een game waar je nog nooit van hebt gehoord, de moeite niet is.
denver (gebruiker is geblokkeerd) 31 januari 2020 - 18:45
Deze gebruiker is verwijderd
Aanbevolen voor jou
Altijd als eerste op de hoogte?
Join ons op Discord