Wie ooit een Dreamcast heeft gehad, kent Jet Set Radio waarschijnlijk al door en door. Het is zo’n game die je speelt en nooit meer vergeet. Zelfs mensen zonder Dreamcast, waaronder ikzelf, kennen de game. Het is dan ook niet zo maar een spelletje. Jet Set Radio is een statement, een vrijbrief voor graffiti (ook al duikt er een ‘do not try this at home’-melding op aan het begin) en een orgie van kleuren en muziek. Nu kunnen we ook via Xbox Live Arcade en PlayStation Netwerk aan de slag met de skategame.
In het spel speel je met een graffitispuitende skate-crew genaamd de GG’s. In een fictief Tokyo is het de bedoeling verschillende buurten onder te spuiten met de tag van jouw crew, om zo de rivaliserende gangs te snel af te zijn en de fascistische politie dwars te zitten. Als ik het over fascistische politie heb, dan heb ik het niet over een overijverige buurtagent, maar over helikopters die raketten op je afschieten, politiehonden die je zien als een skatende biefstuk en een hoofdagent die nog het meest gemeen heeft met een dikkige kleine versie van Dirty Harry.
In dergelijke situaties is het dus aan jou de taak om al skatend een level te doorkruisen op zoek naar pijlen die aangeven waar je tags moet plaatsen. De pijlen zijn soms lastig te bereiken en vereisen van je dat je van platform naar platform springt, lange grinds maakt en nu en dan een wall ride uitvoert. Je kunt hier niet de hele dag voor nemen en je bent constant gebonden aan een tijdslimiet. Daarnaast heb je een levensbalk die afneemt zodra je een dikke smak maakt of de eerdergenoemde Dirty Harry een kogel in je lichaam mikt. Behendigheid en controle zijn dus e entiële zaken in Jet Set radio.
Klungelige besturing
Als je puur kijkt naar de gameplay, dan is er het een en ander mis met Jet Set Radio. Zo is de besturing verre van nauwkeurig en zijn de physics vrij onvoorspelbaar. Funest voor een driedimensionale platformer waarbij juist terechtkomen op een stang voor een grind van levensbelang is. Zeker in de levels waar veel afhangt van een juiste sprong, kan de frustratie nog wel eens hoog oplopen. Zo ben ik een aantal keer vlak voor het behalen van de laatste pijl ongelukkig gevallen om vervolgens een bataljon agenten met traangas voor mijn neus te hebben.
Naast de reguliere levels zijn er ook uitdagingen waarbij je de bewegingen van een computer-gestuurd personage moet nadoen. Deze zijn soms frustrerend moeilijk, maar brengen tegelijkertijd de hardcore gamer in je naar boven. Opnieuw, opnieuw en opnieuw. Hoewel Jet Set Radio je niet altijd overtuigt dat het echt aan jou ligt als het fout gaat, weet het je toch te triggeren om die uitdaging aan te blijven gaan. In al zijn tekortkomingen heeft de gameplay een hoge funfactor, die nog het dichtst bij de ervaring van een echte arcadegame komt. Jet Set Radio is heel recht door zee en onvergeeflijk. Wie zich laat inpakken door de stijl leert echter op een gegeven moment leven met het feit dat er af en toe een dosis geluk aan te pas komt om succes te behalen.
Pure stijl
Jet Set Radio voelt als een statement. Elk detail in de game draagt uit dat absolute macht corrumpeert en je door middel van kunst, jeugdigheid en puur plezier dit kan doorbreken. De ongelooflijk vette cartoonachtige stijl, die je in HD geen moment doet denken dat dit een twaalf jaar oud spel is, betovert zelfs de meest chagrijnige gamer en versterkt de boodschap. Onder de aanvoering van de donderende stem van DJ Profe or K, de ideale hypeman, en een soundtrack vol rock, punk, hiphop en dance, kan je eigenlijk niet veel meer dan je overgeven aan het spel. Zelden werd ik zo in een spel gezogen zonder dat daarbij filmische effecten, meeslepende verhalen en diepe personages aan te pas kwamen.
Het is zonde dat de makers niet nog wat extra werk hebben gestoken in het nauwkeuriger maken van de besturing of het creëren van spectaculairdere levels. Daarmee hadden ze de ziel van Jet Set Radio nog meer recht aan gedaan. Echt gemoderniseerd is deze versie van het spel dus niet, maar Jet Set Radio is nog altijd een nobele game die respect verdient. Een spel met een boodschap zoals je die tegenwoordig niet meer ziet in games.