Het lijkt wel alsof de PSP hét platform aan het worden is voor strategische RPG's. Zo hebben we pas nog in Europa mogen kennismaken met Final Fantasy Tactics: The War of the Lions en Dungeons & Dragons: Tactics, twee kwalitatief hoogstaande titels. De toekomst ziet er bovendien net zo rooskleurig uit. De Japanse ontwikkelaar Nippon Ichi zal rond het einde van dit jaar Disgaea: Afternoon of Darkness uitbrengen, alweer zo'n strategische hoogvlieger. In deze import review hebben we het echter over Jeanne d'Arc, een spel voor de PSP dat Level 5 af wist te leveren. Voor wie Level 5 niet kent, het is de studio achter titels als Rogue Galaxy, Dark Chronicle en Dragon Quest VIII: Journey of the Cursed King, stuk voor stuk parels binnen het role-playing genre. Met Jeanne d'Arc waagt de ontwikkelaar zich echter op glad ijs, het is namelijk de allereerste strategische RPG die ze ooit hebben gemaakt. Bovendien is het voor Level 5 ook nog eens de eerste keer dat ze een spel voor een handheld ontwikkelen, alweer een mogelijk obstakel. We benaderden Jeanne d'Arc dan ook met de nodige voorzichtigheid om een mogelijke teleurstelling te voorkomen. Die houding bleek echter volledig overboden, Level 5 heeft een fantastisch spel weten te maken! Het is verleidelijk om Jeanne d'Arc meteen te vergelijken met Final Fantasy Tactics: War of the Lions, de twee titels lijken qua opzet namelijk nogal op elkaar. In beide spellen moeten jij en je tegenstander om de beurt 'pionnen' op een digitaal schaakbord voortbewegen. Na elke beweging mag je, mits je in de buurt van de vijand bent, een aanval lanceren, gaande van een magische spreuk tot een fysieke uithaal. Als je het potje gewonnen hebt door aan vooropgestelde criteria te voldoen, dan ontrafelt zich een nieuw stuk van het verhaal en ga je op weg naar het volgende gevecht. Over dat verhaal gesproken, Level 5 staat niet bepaald bekend om de sterke scenarioschrijvers die er werken. Tijdens Jeanne d'Arc valt het echter nog mee, waarschijnlijk doordat de ontwikkelaar reeds een historische achtergrond voor handen had (geef maar even bij Wikipedia Jeanne d'Arc in als je even niet kunt volgen). Verwacht echter geen historisch correcte game, in de grond blijf je te maken hebben met een Japans spel dat de feiten soms zwaar aan de spreekwoordelijke laars lapt. Dat is ook helemaal niet erg, als je maar openstaat voor de soms erg bizarre wendingen in het verhaal.   Een van die wendingen is dat Jeanne, de heldin van het verhaal, via een magische armband kan transformeren naar een soort van heilig, robotachtig figuur waardoor ze voor een beperkte tijd extra krachtig is. Het leuke hieraan is dat onze hoofdrolspeelster na de transformatie ook een hele hoop nieuwe krachten voor handen heeft, waardoor je een benarde situatie opeens helemaal kan doen keren. Dit klinkt misschien als een té krachtige functie, maar doordat Jeanne maar voor beperkte tijd kan transformeren moet je zuinig omspringen met je speciale kracht. Het resultaat is dat je erg goed moet opletten op welk moment je de vijand het best de coup de grace kunt toedienen. Level 5 heeft er verder voor gekozen om personages niet puur door middel van ervaringspunten te laten groeien. Zo verdien je in Jeanne d'Arc de meeste speciale vaardigheden door ze te stelen uit het lichaam van een vermoorde vijand. Die laten ze namelijk, naast wapens en andere voorwerpen, regelmatig achter zodat jij ze tot je kunt nemen. Elk personage heeft een bepaald aantal hokjes waarin je deze vaardigheden mag plaatsen. Hoe hoger het level van je personages, hoe meer vaardigheden ze met zich kunnen meedragen. Anders dan in Final Fantasy Tactics heeft Level 5 ervoor gekozen om elk personage van vooraf aan een min of meer vaste rol te geven binnen de groep. Zo is Jeanne iemand die goed met zwaarden overweg kan, terwijl Gilles een duidelijke voorkeur heeft voor steekwapens, bijvoorbeeld een speer. Dit systeem geeft je als speler wat minder bewegingsvrijheid, maar zorgt er aan de andere kant voor dat je nooit zult verdrinken in een veelheid aan opties, statistieken en andere geavanceerde rimram. Dit wil niet zeggen dat Jeanne d'Arc geen diepgang kent, maar het lijkt alsof Level 5 met deze game een breder publiek probeert aan te spreken dan Square Enix met het erg complexe Final Fantasy Tactics doet.   Waar zit die diepgang dan bij Jeanne d'Arc zou je denken? Wel, bijvoorbeeld in de mogelijkheid om al je verkregen vaardigheden met elkaar te mixen door gebruik te maken van een paarse, hongerige pad met een blonde krul op z'n kop! Het klinkt misschien gek, maar personen die Rogue Galaxy in huis hebben weten ongetwijfeld wel waar ik het over heb, ook in die game kwam het gekke beest namelijk tevoorschijn om je te helpen. Het mengen van vaardigheden is niet alleen verslavend, het zorgt er ook voor dat je team extra sterk wordt. Telkens als je twee speciale aanvallen versmelt krijg je namelijk vaak een dubbel zo krachtige vaardigheid als resultaat, die goed van pas kan komen tijdens latere gevechten. Bovendien moet je soms echt gaan jagen naar bepaalde vaardigheden, wat de al erg degelijke levensduur van het spel enkel ten goede komt.Ook grafisch probeert Level 5 met Jeanne d'Arc zijn eigen ding te doen. Het spel heeft een erg lieflijke cell-shaded filter over zich heen gekregen waardoor alles er vrolijk en lekker opgewekt uitziet. Wees gerust, tijdens de latere uurtjes komen er nog genoeg grimmige taferelen tevoorschijn, maar over het algemeen voelt het spel een stuk lichter aan dan bijvoorbeeld het eerder serieuze Dungeons & Dragons: Tactics. Toch heeft Level 5 (net zoals Square Enix met FFT: War of the Lions) het opduiken van framedrops tijdens bepaalde handelingen niet de kop in kunnen drukken, wat spijtig is. Verder verdienen de tussenfilmpjes een extra vermelding, deze zijn ongelofelijk knap vormgegeven! Het lijkt haast of je naar Japanse manga aan het kijken bent, alles ziet er zo mooi en verzorgd uit dat je op bepaalde momenten met open mond naar je PSP zit te staren. Bovendien zijn de personages in de filmpjes voorzien van ingesproken stemmen die best wel door de beugel kunnen, al is het niet het beste wat de industrie ooit overkomen is.

Eigenlijk doet Jeanne d'Arc bitter weinig dingen fout. De gameplay is wat simpeler dan we meestal gewend zijn van strategische RPG's, terwijl het uitzicht van het spel wat minder serieus aanvoelt. Dat kan echter moeilijk als een uitsluitend negatief punt ervaren worden. Level 5 heeft een spel ontworpen dat zowel door beginners als door gevorderden met plezier gespeeld kan worden, iets waar andere ontwikkelaars (bewust?) geen oog voor hebben. Daarvoor verdienen de makers een pluim, al is Jeanne d'Arc ook gewoonweg een heel degelijke PSP-game geworden.