Iron Man VR is geen hoogvlieger

Het is vooral de beweging die zich goed leent voor een overzetting naar vr en ontwikkelaar Camouflaj doet dat met verve. Stel je even voor hoe Iron Man vliegt in de films en comics, met jets die uit zijn palmen schieten. Dit is precies hoe het in de game ook werkt, en dat is glorieus. Je stijgt op door je armen omlaag te houden, je palmen naar onderen te richten en de trigger in te drukken. Zoef, daar zweef je als superheld het luchtruim in.

Dit besturingssysteem maakt je een flexibele en razendsnelle superheld. Wil je naar voren racen, dan draai je je palmen naar achteren. En moet je kogels ontwijken, dan houd je je handen aan de zijkant om naar rechts of links te strafen. Deze besturing is het grootste pluspunt van Iron Man VR en laat je echt voelen alsof je Tony Stark bent.

I love you 3000

Het verhaal is amusant genoeg om je aandacht acht uur lang vast te houden. Het is enigszins voorspelbaar op die typische superheldenmanier. Tony Stark heeft zijn tijd als wapenfabrikant achter zich gelaten, maar een vijand uit zijn verleden heeft het nu op hem gemunt. Stark activeert daarom zijn oude kunstmatige intelligentie Gunsmith, die hem langzaam weer het wapenwereldje intrekt.

Ook het schieten is een genot en werkt precies zoals je zou verwachten. Je houdt je palmen naar voren om simpele kogels af te vuren. Als je je hand naar beneden kantelt, komt er een secundair wapen uit je pols tevoorschijn. Zo belaag je je vijand met doelzoekende raketten of clusterbommen. Gevechten zijn heerlijk chaotisch, waarbij je snel door het slagveld racet, kogels ontwijkt en de aanval kiest. Wij zijn nergens misselijk geworden, maar het moge duidelijk zijn dat je al wel vr-benen moet hebben om dit te doorstaan.

Lange laadschermen

Een vr-game werkt pas echt goed als het je compleet onderdompelt in zijn wereld en je laat vergeten dat je een game speelt. Het is dan ook jammer dat Iron Man VR die illusie zo vaak verbreekt. Vooral de ellenlange laadschermen zijn een grote boosdoener. Je staat letterlijk minutenlang in een pauzescherm naar een laadbalkje te kijken, en dat na elke scène en elk gevecht. In virtual reality lijken laadtijden ook nog eens langer te duren, omdat je onderwijl niet even op je telefoon kan kijken.

Die laadschermen komen regelmatig op onhandige momenten. Zo zit je als Tony Stark in een vliegtuig wanneer je een drone door het raampje ziet. Er wordt geschoten en de zijkant van het vliegtuig breekt af. Dit kan een indrukwekkende scène zijn in vr, waarbij de brokstukken je om de oren vliegen. Maar nadat de drone schiet gaat het beeld op zwart, om je daarna pas het verwoeste toestel te laten zien. Dan denk je: aha, ik ben een game aan het spelen en de juiste asset moest worden ingeladen.

Verder is de game nogal eentonig. Op een paar baasgevechten na vecht Iron Man alleen tegen een legertje drones. Dat voelt niet bijzonder spannend, zeker niet omdat er maar zes verschillende vijanden zijn. Na een paar missies heb je alles wel gezien, maar de game rekt dit toch tot een uur of acht. De gevechten beginnen daardoor op elkaar te lijken, zeker als ze zich ook nog meerdere keren op dezelfde locaties afspelen.

Move it, Move-controllers

Tot slot zijn er nog problemen die horen bij het feit dat dit een exclusieve PlayStation VR-game is. Je moet vaak goed en precies mikken om je staande te houden tussen al die drones, maar de hopeloos verouderde Move-controllers zijn daar niet altijd accuraat genoeg voor. Daarnaast kom je door al dat rondvliegen regelmatig in de knoop met de kabel van de headset. Vooral in optionele timetrials word je gevraagd om in lastige rondjes te vliegen, waarvoor je 360 graden om moet draaien. De game waarschuwt je wel als je helemaal bent omgedraaid en de kabel je mogelijk laat struikelen, maar als ontwikkelaars zo’n waarschuwing moeten maken, is er al iets fundamenteels mis met de opzet van het spel.

Ondanks deze nadelen is Iron Man VR een compleet pakket met heel wat content. Naast het verhaal zijn er nog optionele trainingsmissies en kun je je ijzeren pak opleuken met nieuwe wapens om uit te proberen. Ook is het de moeite waard om een hogere moeilijkheidsgraad te proberen, aangezien je vaardigheden dan tot het uiterste wordt getest. Het is alleen jammer dat je dan nog steeds diezelfde zes drones aan flarden moet schieten en je door al die laadschermen heen moet worstelen. Dan voel je je niet echt een superheld.

Iron Man VR is nu verkrijgbaar voor PSVR.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Conclusie

6,5

Oké

Conclusie

Het vliegen en schieten werkt wonderbaarlijk goed in Iron Man VR, maar de herhalende gevechten tegen telkens dezelfde drone-vijanden worden al snel voorspelbaar.

Plus- minpunten

Vliegen en schieten werkt goed

leuk verhaal

genoeg content

Ellenlange laadtijden op nare momenten

weinig variatie in vijanden

gebruik van Move-controllers