Inversion | Gamer.nl

Inversion | Gamer.nl

Mario Tennis is misschien wel de beste sportieve spin-offreeks van Mario's reguliere avonturen. Vooruit, na Mario Kart dan. Feit is dat de even robuuste als toegankelijke gameplay van de serie ons vaak uitstekend vermaakt hebben. Jammer genoeg is die essentie vrijwel compleet uitgehold in het nieuwste deel voor de Wii U.

Vrijwel alles in deze shooter van Saber Interactive is gestolen van Gears of War, we overdrijven niet. Het schieten, het bukken, het verhaal, de roadie run, het intrappen van deuren, de vijanden, de omgevingen, het taalgebruik, het ontploffen van hoofden bij welgemikte headshots, de hoofdpersonages, de dialogen, de temporisering en de actie waarbij dekking zoeken het belangrijkst is; het doet allemaal denken aan het third-person schietspel van Epic.

Stapje terug

Maar ontwikkelaar Saber Interactive is absoluut geen Epic Games. Waar de shooter van Epic op alle fronten geperfectioneerd is en je een vrijwel naadloze spelervaring biedt, word je in Inversion gelijk al geconfronteerd met enkele onwennigheden. Zo kun je niet links over je schouder mikken als je je in cover bevindt, wat in een spel dat deels om dekking zoeken draait, raar aanvoelt. En het hoofdpersonage wi elt bijvoorbeeld ook erg traag tu en zijn wapens en granaten, waardoor je soms een granaat gooit als je eigenlijk gewoon snel vanuit cover wilt schieten.

Qua afwerking komt Inversion dus niet in de buurt van Gears of War, maar op andere vlakken slaagt de game er wel in zijn inspiratiebron met succes te evenaren. Net als in Gears of War is de opzet van ieder level simpel: je rent een stukje, wordt overvallen en dient vervolgens alle vijanden uit te schakelen. Zodoende beland je steeds in confrontaties en ligt het tempo van de actie erg hoog, waardoor Inversion best lekker wegspeelt. Het nadeel is wel dat Inversion na een uurtje spelen enorm doorzichtig wordt, vooral omdat je na iedere confrontatie steevast een tu enfilmpje krijgt. Nog meer dan bij Gears of War heb je daarom het gevoel dat een scenario volgens vast stramien keer op keer wordt herhaald.

Zwaartekracht

Inversion heeft echter één speerpunt waarmee het zich van andere shooters wil onderscheiden: je kunt spelen met de zwaartekracht. Zo kun je paden vrijmaken van puin door het gewichtloos te maken of geef je objecten juist meer zwaartekracht waardoor ze neerdalen of ineenstorten. Het spelen met de zwaartekracht voelt in standaard spelsituaties jammer genoeg te nutteloos aan. Je gebruikt het her en der om vijanden van de grond te tillen, maar uiteindelijk is het effectiever ze gewoon met een van je twee geweren te lijf te gaan. Enkel bij sommige puzzels en een eindbaasgevecht hier en daar, is het werkelijk van belang de ‘zwaartekrachtkrachten’ in te zetten.

Naast de mogelijkheid om de zwaartekracht te manipuleren, zijn er ook segmenten dat je volledig zwaartekrachtloos bent. Zo stort de eerste keer dat je die zwaartekrachtloosheid voelt, de gehele straat voor je in en drijf je zodoende in het luchtledige tu en bu en, stukjes flat en brokken asfalt. Je baant je dan al zwevend een weg door het afval naar een plek waar de wetten van de zwaartekracht wel gewoon gelden. Andere pa ages laten je daarentegen zijwaarts tegen gebouwen lopen, vaak terwijl je bad guys moet zien uit te schakelen. Het idee achter deze pa ages is leuk, maar dergelijke scenario’s worden al snel saai en te gewoontjes. Ontwikkelaars Saber Interactive doet er te weinig mee, waardoor het gehannes met de zwaartekracht al snel als bijzaak voelt.

Lekker spelen

Maar toch blijf je spelen. Dat is mede de verdienste van het verhaal, wat in grote lijnen is overgenomen uit de eerste Gears of War. Een planeet (ditmaal aarde) wordt overvallen door een gespierd, mensachtig ras, waarna het aan een tweetal politieagenten en diens vrienden is daar vroegtijdig een einde aan te maken. Dat kennen we ergens van… Afijn, het gebrek aan inspiratie daargelaten, het verhaal kent enkele twists en weet – ondanks de niet zo boeiende hoofdpersonages – bij vlagen best te boeien.

Daarnaast is het de actie die je spelende houdt, zeker met een andere speler in coöp. Zoals gezegd ligt het tempo tijdens de aanvaringen met de vijand hoog, wat tezamen met de – overigens sterk in kwaliteit wi elende – graphics  voor spannende confrontaties zorgt. Voor je er erg in hebt, bereik je zo na een uurtje of zes spelen het einde van de game. Inversion heeft je dan nergens geïnspireerd of verrast, maar eerlijk is eerlijk, daar ga je bij aanschaf ook helemaal niet van uit. Koop je Inversion als ordinaire snackshooter, dan biedt de game exact waarop je hoopt: knallen op aliens. Enkel offline, dat wel. Want helaas valt niet alles na te apen: zo vol als de servers van Gears of War zijn, zo leeg zijn ze in Inversion.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou