Videoreview InFamous

Iedere superheld heeft één grote vijand. Voor InFamous is dit Prototype, die andere superheldengame die begin juni in de schappen ligt. Hoewel beide ontwikkelaars glashard stellen elkaars games niet te kennen, weten wij wel beter. Het is man tegen man: Cole (InFamous) tegen Alex (Prototype). De elektrische superheld Cole bijt het spits af en maakt één ding duidelijk: Alex moet behoorlijk in vorm zijn wil hij over Cole heen gaan.

Na een mysterieuze explosie in de fictieve stad Empire City heeft brave burger Cole opeens bovennatuurlijke krachten gekregen. Niet alleen Cole is echter beïnvloed door de knal: duizenden mensen zijn omgekomen en net zoveel mensen leven als armoedzaaiers op straat. Empire City verkeert in chaos en verschillende rebellen houden de stad in hun macht. Hier komt nog eens bij dat de overheid Empire City in quarantaine heeft gesteld en niemand de stad in of uit komt. Jij kiest ervoor om de redder van Empire City te zijn of de toch al verdoemde stad als je speelplaats te gebruiken.

Goed of slecht

Anders dan menig superheldengame start je InFamous namelijk niet als een ijzersterke held die even orde op zaken komt stellen. Je hebt je krachten pas net verkregen en weet eigenlijk nog niet zo goed wat je er mee aan moet. Je kunt de ploeterende burgers van Empire City helpen om hun stad te verlo en, maar net zo aantrekkelijk is de optie om jezelf te buiten te gaan en in de ultieme bad-guy te veranderen.

InFamous laat je hierin vrij. Op bepaalde momenten wordt duidelijk gemaakt dat bepaalde keuzes je reputatie als goedzak of slechterik versterken. Zo moet je op een gegeven moment een kraan dichtdraaien om te voorkomen dat vloeibare rotzooi door het riool gepompt wordt. Draai je de kraan zelf dicht, dan komt het goedje ook in je ogen en ben je tijdelijk van de kaart. Je kunt er echter ook voor kiezen om een burger voor je karretje te spannen en hem of haar de kraan dicht te laten draaien. Oh zo gemeen, maar ook oh zo gemakkelijk.

Al je acties worden bijgehouden in een simpel metertje linksboven op het scherm. Zowel goed als slecht hebben drie gradaties en hoe hoger je waardering, hoe meer opties je vrijspeelt. Bepaalde krachten vereisen dat je minimaal een 'beschermer' bent, terwijl andere, sterkere krachten pas vrijkomen als je een 'volksheld' bent. Natuurlijk kun je als ultieme held niet de krachten van de slechte zijde beheersen en vice versa. Dit geeft de game een zekere herspeelbaarheid, omdat je graag ook eens de andere kant van de medaille wil ontdekken. Ben je eenmaal goed of slecht in de game, dan is het namelijk niet gemakkelijk om volledig van imago te verwi elen. Hiervoor moet je de game echt nog eens spelen.

Grauwe bende

Voordat je aan een tweede speelbeurt begint, heb je echter al een gedenkwaardig avontuur achter de rug. Een hoofdrol is hierin weggelegd voor Empire City, de stad waar je kunt gaan en staan waar je maar wilt. Na de explosie is het ooit zo glansrijke Empire City vergaan tot een smerig oord waar een naargeestig sfeertje hangt. Het pastel kleuren bestaat voornamelijk uit grijs en zwart, met roestige tinten om het geheel af te maken. Kortom, niet de stad waar je jezelf echt thuisvoelt en dit geeft de game een lekker rauw tintje.

Ultieme vrijheid

Je verkent de stad voornamelijk vanaf de daken, omdat het klimmen werkelijk een lieve lust is. A a in's Creeds Altaïr is slechts een gemiddeld klimmertje vergeleken met Cole, die zonder blikken of blozen de hoogste gebouwen beklautert. Het klimmen gaat heerlijk soepel en word je ook altijd gemakkelijk gemaakt. Dit betekent dat er altijd wel iets is waar je jezelf aan vast kunt pakken en je nooit vastloopt in een klimtocht. In één van de tofste mi ies uit de game moet je bijvoorbeeld aan de top van een 'gebouw' zien te komen dat puur uit schroot bij elkaar is geraapt en door een manische vent met een voorliefde voor staal in elkaar is geknutseld. Op elegante wijze spring je van paal naar rand, naar neon-bord en weer terug naar de paal. Ondertu en bekruipt je een gevoel van hoogtevrees waar je U tegen zegt. Als kers op de taart krijg je zodra je op de top van het gebouw staat een fenomenaal uitzicht gepresenteerd. Op dergelijke momenten is InFamous op z'n best.

De game stuurt je ook duidelijk de daken op, omdat je vanaf de grond continu beschoten wordt door de bendeleden die zich op de daken begeven. InFamous is ver van een gemakkelijke game en voor je het weet leg je weer eens het loodje. De bendeleden zijn uit een gebied te verdrijven door zijmi ies aan te nemen. Dit soort mi ies bestaan uit het helpen van de bevolking, bijvoorbeeld door de apparatuur van een bende van een gebouw te verwijderen. Slaagt de mi ie, dan krijg je een aantal ervaringspunten en de 'controle' over een dergelijk gebied.Powerrr

Met ervaringspunten kun je in InFamous nieuwe krachten vrijspelen. De game is zo opgebouwd dat je allereerst een kracht krijgt toebediend als je een district van de stad weer van energie voorziet. Vervolgens kun je met ervaringspunten de kracht opwaarderen. Je verdient de ervaringspunten door mi ies af te ronden en vijanden af te maken: hoe spectaculairder, des te meer punten je krijgt. Het wapentuig van Cole bestaat puur uit elektrische aanvallen die elkaar goed aanvullen en de game een spectaculair uiterlijk geven. Heel innovatief is je wapentuig echter niet, aangezien de krachten sterke gelijkeni en vertonen met het schietgerei dat je in een reguliere shooter in handen krijgt. Zo is de schicht elektriciteit eigenlijk een normaal geweer, de elektrische bom een granaat, de grote bol elektriciteit een bazooka, het precisieschot een sluipschuttersgeweer en de schokgolf een melée klap.

Dit maakt echter weinig uit, want door de focus op de superkracht elektriciteit krijg je niet het gevoel een dertien in een dozijn shooter te spelen. Ook kent InFamous enkele mogelijkheden die niet in iedere game aanwezig zijn. Zo kun je grinden over rails, tijdelijk zweven en jezelf genezen door elektriciteit af te tappen van bijvoorbeeld lantaarnpalen, auto's en telefooncellen. Vooral het zweven en het grinden maakt InFamous spectaculair en het zwerven over de daken nog gemakkelijker.

Toch geen superheld

En toch is InFamous ondanks alle grootse spelelementen niet de topper waar we vooraf zo op hoopten. Dit heeft vooral te maken met het overkoepelende idee achter de game. Het verhaal begint aardig, maar kakt daarna gigantisch in om pas tegen het eind van de game weer intere ant te worden. Hierdoor heb je tijdens de afzonderlijke mi ies geen flauw idee waar je nu eigenlijk mee bezig bent. Ja, je staat de zoveelste Reaper of Dustman af te knallen, maar voor welk hoger doel?

Daarbij zijn de mi ies, zeker in het begin van de game, te eentonig en worden de paar echt grootse opdrachten weer afgewi eld met saaie, haast knullige mi ies. Het gaat soms zelfs zo ver dat je de controller werkelijk in de hoek smijt van frustratie, omdat sommige mi ies zo slecht in elkaar zitten dat het een haast ondoenlijke aangelegenheid wordt. Denk aan het beschermen van een bus tegen dertig Reapers, die ieder een bazooka onder hun cape hebben en binnen luttele seconden een einde aan je mi ie maken.

Gelukkig zijn dit soort momenten van korte duur en behoud je desondanks een enorme drive om verder te spelen. Want op een miraculeuze manier weten de ontwikkelaars je zelfs na dit soort decepties weer in de game te zuigen. Dat de colli ion detection dan soms even niet meewerkt en de knoppencombinaties aan het eind van de game wel erg RSI-bevorderend worden, maakt weinig uit.

Verzamelen, verzamelen

InFamous is simpelweg een heerlijke free-roaming actiegame die weer eens wat anders biedt dan een Oostblokker of wannabe thug in de hoofdrol. En met de lengte van de game zit het eveneens goed. Naast de singleplayer campagne (die zoals gezegd ook best een tweede keer te spelen is) kun je op z'n Crackdowns nog tal van objecten in de stad gaan zoeken, die het sterkste punt van de game, het klimmen, in volle glorie promoten. Speel hem alleen alsjeblieft niet in het Nederlands, want InFamous is veruit de slechtst gelokaliseerde game ooit. Egbert-Jan Weber: bedankt!

Videoreview InFamous