Inazuma Eleven is een begrip onder jonge gamers. Met twee rollenspellen op de Nintendo DS en een televisieserie heeft de aanstekelijke mix van manga en voetbal de juiste snaar weten te raken bij een grote groep jongens. Het is dan ook geen wonder dat ontwikkelaar Level 5 en Nintendo het universum graag wilden uitbreiden naar het grotere scherm. Inazuma Eleven Strikers op de Wii is het logische gevolg. Het speelt knap in op de sterke punten van de franchise, al blijkt het niet zo’n verra ende en complete ervaring als de DS-games.
Bizarre taferelen
Inazuma op de Wii is een traditioneel voetbalspel met een bovennatuurlijk sausje. Je struint niet rond in werelden, ontmoet geen personages en leert geen nieuwe locaties kennen. Alles speelt zich af op en naast het voetbalveld. Net als bij FIFA en PES zie je de actie van de zijkant, selecteer je de juiste speler, speel je over en schiet je op het doel. Hier eindigt de vergelijking met bekende realistische voetbaltitels wel meteen, want Inazuma Eleven Strikers leunt voor een groot deel op de bizarre special moves waar de franchise zo bekend om staat.
De focus op special moves is een geslaagde keuze. Strategie, voetbalvernuft en technische kwaliteiten worden aan de kant geschoven voor een indrukwekkend arsenaal aan bizarre en bovennatuurlijk taferelen die elke fan van de tv-serie doet watertanden. Tsunami’s komen uit de grasmat, stenen torens schieten uit de grond, zwarte gaten klappen open en het heelal scheurt in tweeën door een schot op het doel. De eerste paar uur van het spel vormen een ontdekkingsreis langs deze opvallende en hilarische actiescènes. Dat de krankzinnige acties worden uitgevoerd door een kleurrijke cast maakt het dubbel zo leuk om naar te kijken. De charmante tekenstijl van ontwikkelaar Level 5 is ook in ‘Strikers’ knap doorgevoerd, deze keer in een cel-shaded uiterlijk.
Bommen en draken
De special moves worden op verschillende momenten in het spel gebruikt: tijdens een schot op het doel, een verdedigende actie, een pa erende beweging en een reddingspoging van de doelman. Voor schoten op het doel is het zaak de schotknop net zo lang ingedrukt te houden totdat een bepaald energielevel is bereikt. Deze bepaalt welke speciale actie je uit de voetbalschoen tovert. Een e entieel onderdeel van het spel is daarom verdedigers ontwijken terwijl je de schotknop ingedrukt houdt, zodat het schot op het doel steeds meer kracht opbouwt. De keeper die deze bizarre schoten op zich af ziet komen, zoals een blauwe draak die met de bal meevliegt, kiest een van zijn reddende acties om het doel leeg te houden. Zoals gezegd zijn er ook speciale acties tijdens duels mogelijk die je oproept door de afstandsbediening te schudden. Voorbeelden zijn een speler die een tweede versie van zichzelf als afleiding neerzet of de bal verwi elt met een bom.
De doeltreffende simpele speelstijl doet denken aan games als Mario Strikers en Sega Soccer Slam en biedt genoeg ruimte voor afwi eling. Helaas zijn er wel wat kleine spelelementen die ondergesneeuwd raken, zoals de iets simpeler pa eerbewegingen met de richtingstoets en de Hero Time, een modus die je kunt oproepen om meer kracht te krijgen. Het overheersende gevoel tijdens de voetbalwedstrijden is dat het oproepen van de special moves een waar spektakel is, maar iets te veel aandacht opeist, en dat de kleinere elementen wat meer op de voorgrond hadden mogen komen om het spel meer diepgang te geven.
Bekende koppen
Hoewel er niet echt een verhaalstand is, is het clubhuis een goede vervanging. Hier neem je deel aan steeds moeilijker toernooien en scout je nieuwe spelers. Het leuke aan het verwerven van de meer dan 150 spelers is dat ze ook weer allerlei spectaculaire actiescènes met zich meebrengen. Het is alleen al een feest om te wachten tot je nieuwe speler aan de bal komt en te kijken welke idiote explosie, verdwijningstruc of karatetrap hij in petto heeft. In de paspoortjes zie je hoe sterk personages zijn en herken je namen van special moves uit de tv-serie. Bekende teams als Alius Academy, Zeus en Raimon zijn voor de echte Inazuma-liefhebbers dan een bekend weerzien. Dit is niet zomaar een voetbalspel met de Inazuma-licentie, het spel ademt daadwerkelijk de sfeer van de franchise uit. Echte fans zullen zich dan ook helemaal verliezen in de personages en de spectaculaire wedstrijden.
Teamsport
Inazuma Eleven Strikers kun je met maximaal drie vrienden spelen. Handig daarbij is dat je niet per se een Nunchuk nodig hebt. Als je een Wii-afstandsbediening als een controller gebruikt, heb je dezelfde besturingsmogelijkheden. Je mag ook een traditionele controller gebruiken. Er is ook een stand om met een afstandsbediening voor extra ondersteuning te zorgen, in plaats van daadwerkelijk mee te voetballen. Je wuift dan de afstandsbediening heen en weer om bijvoorbeeld het team meer aanvalskracht te geven. Tegen elkaar spelen biedt ook wat ruimte voor oefening, want vreemd genoeg begint het spel niet al te makkelijk. Gelukkig is er ook een beginnerstand, waardoor je niet direct alle toernooiwedstrijden hoeft te verliezen.
Cadeautje
Natuurlijk is Inazuma Eleven Strikers niet de perfecte game. Zo had (toch) een verhaalmodus met rpg-elementen de game veel completer gemaakt, en zouden bijvoorbeeld Nederlandse teksten de titel nog geschikter maken voor de jonge doelgroep. En er zijn nog wel andere kleine ergerni en, zoals het herhalende commentaar met irritante Engelse stemmetjes, de onduidelijke minigames in het clubhuis en de onhandige menu’s. En het liedje bij het introfilmpje doet vermoeden dat de vocalen op het laatste moment geschrapt zijn. Maar laten we niet elitair gaan doen over een game die duizenden jongens als het mooiste geschenk van 2012 zullen zien. Wie deze game gaat beoordelen als een FIFA-kloon met animefiguurtjes, slaat de plank volledig mis. Inazuma Eleven Strikers draait om de bizarre taferelen, krankzinnige combo’s en wonderlijke scènes waar de fans van de serie terecht voor warmlopen. Een cadeautje voor elke Inazuma-fan, al raden we de nieuwkomer aan te beginnen met de DS-games.