De game vertelt het verhaal van een man op zijn sterfbed. Een tijd geleden kreeg hij te horen dat hij kanker heeft en sindsdien is hij veel kwijtgeraakt. Het laatste moment van zijn leven is aanstaande en jij loodst hem naar het licht in een zestigtal puzzels. Elke puzzel draait om de mogelijkheid om de zwaartekracht te beïnvloeden. Met een druk op de knop bepaal je welke kant de zwaartekracht op werkt, niet alleen naar boven of naar beneden, maar ook naar links of rechts. Het doel is om de spiesen en andere obstakels te ontwijken door op de juiste momenten de zwaartekracht de juiste kant op te sturen. Je personage kan niet springen of sprinten, alleen gewillig vallen als jij zijn wereld op z'n kop zet.
De puzzels steken over het algemeen aardig in elkaar. Het is vaak een heel gerommel om je personage op de juiste manier naar het einde van het level te loodsen. Meestal is het niet zo simpel als op en neer vallen om de spiesen te ontwijken. Elke keer als je de zwaartekracht omdraait vliegen bijvoorbeeld ballen met scherpe punten door het scherm en heen en weer bewegende platformen blokkeren je doorgang. Soms is het niet alleen gepuzzel, maar komt er ook behendigheid bij kijken. Je wordt achtervolgd en moet zo snel mogelijk wegkomen of moet heel precies mikken op kleine platformen.
Rouwverwerking
Het wordt pas echt intere ant als het verhaal zich met de gameplay gaat bemoeien. Het hoofdpersonage gaat door de vijf fases van rouw, zoals die omschreven zijn in de psychologie: ontkenning, woede, onderhandelen, depre ie en acceptatie. Iedere fases heeft zijn eigen set levels, die ook echt het gevoel opwekken die bij de desbetreffende fase hoort. Puzzels over woede worden bevolkt door grote, boze rode bollen, die gelijk je ondergang betekenen als je ze aanraakt. Zoals de hoofdpersoon aangeeft door middel van een voice-over: je moet je niet laten opslokken door je woede. Onzekerheid wordt gekenmerkt door donkere schaduwen die aan de rand van het scherm op je loeren. Van zijn moeder heeft de man geleerd dat je schaduwen het best kunt overleven door ze recht aan te kijken. Kijk je in de richting van een schaduw, dan kan je dus niks gebeuren, maar draai je je even om, dan word je opgeslokt door de duisternis.
In sommige levels is bovendien een scheurtje in de achtergrond te vinden. Loop je daar langs, dan word je getrakteerd op een herinnering uit het leven van de hoofdpersoon. Je leert hoe hij longkanker heeft gekregen, je hoort over de moeilijke relatie met zijn vader en ziet hoe zijn omgeving reageert op zijn ziekte. Naast die momenten zijn er ook speelbare stukken aan het eind van elke fase, waarin je meer leert over zijn jeugd. Zijn leven trekt aan hem nu hij met de dood wordt geconfronteerd. Het maakt van In Between een prachtige, innerlijke reis die meermaals een gevoelige snaar weet te raken. Daar verder op ingaan zou deze ervaring aantasten. Laten we zeggen dat de verschillende rouwfases een duidelijke rol spelen in je reis naar de aanvaarding van de dood.
Laat je niet spiesen
De minpuntjes vallen eigenlijk in het niet bij deze grotere ervaring. De levels lijken soms iets te veel op elkaar en de thema's gaan af en toe iets te lang door. Als je eenmaal de spiesen op de vloer en het plafond hebt ontweken door de zwaartekracht naar boven en naar beneden te zetten, dan is dat een tweede keer een stuk minder intere ant. Als je dan nog eens hetzelfde moet doen, maar dan van links naar rechts, dan weet je het wel.
Die segmenten duren echter nooit lang en voor je het weet speelt het verhaal weer in op je emoties. Het treurige verhaal past enorm goed bij de soms frustrerend moeilijke puzzels. Het maakt je op de een of andere manier rustiger, waardoor je de breinbrekers beter de baas kunt zijn. Dit verhaal tilt een simpele, maar prima puzzelaar naar een hoger niveau. Het gebeurt immers niet vaak dat een puzzelgame zo lang bij ons blijft hangen vanwege zijn ontroerende momenten.
In Between is verkrijgbaar op pc, Mac en Linux en kost 11,99 euro.