Met een groot groen kruis in het midden doet de verpakking van Hysteria Hospital direct denken aan het de ziekenhui im Theme Hospital. Bij nader onderzoek blijkt niet alleen de verpakking te hinten naar de kla ieker van Bullfrog, maar heeft ook de algehele stijl van Hysteria Hospital veel weg van Theme Hospital. Achter deze visuele overeenkomst, zit echter een verschil van dag en nacht.
Hysteria Hospital is geen simulatiegame zoals Theme Hospital, maar een zogenaamde 'Time Management-game', een genre waar bijvoorbeeld ook Diner Dash toe behoort. In een Time Management-game verplaats je voorwerpen of personen van de ene naar de andere locatie om ze zo snel mogelijk een bepaald proces te laten doorlopen. Naarmate de tijd vordert komen er steeds meer obstakels bij kijken, waardoor het steeds hectischer en complexer wordt.
De chaos van het ziekenhuis
In Hysteria Hospital is het bovengenoemde proces de behandeling van patiënten in een ziekenhuis. Jij bent als verpleger verantwoordelijk voor het begeleiden van jouw patiënten naar de juiste apparatuur met als doel zo snel mogelijk de behandeling te doorlopen. Er komen steeds nieuwe patiënten je wachtkamer binnenlopen die allemaal hun eigen behandeling en daardoor hun eigen apparatuur nodig hebben, zoals ziekenhuisbedden, een röntgenapparaat of een lopende band.
Het ziekenhuis beslaat aanvankelijk één enkel scherm waarop alle apparaten te vinden zijn. De patiënten verplaats je met de Wii-Remote naar het gedeelte van het ziekenhuis wat aansluit op hun benodigde behandeling. Vervolgens stuur je je verpleger eropaf om de patiënt in het apparaat te behandelen. Na één of meerdere apparaten of behandelingen is de patiënt genezen. Genees je er genoeg binnen de tijdslimiet, dan kun je verder naar het volgende niveau.
Routineus maar verslavend
Later in het spel komen er extra zaken bij kijken zoals de aanschaf van nieuwe apparatuur en het tactisch indelen van de ruimte, zodat je zo min mogelijk tijd verspild met het lopen tu en de apparaten. Los hiervan is er weinig tactiek nodig om de game te spelen en zul je naar verloop van tijd de standaardroutine doorkrijgen waarmee je de mensen het snelst kunt behandelen. Er zit verder weinig diepgang in de game en het lijkt op het eerste gezicht een simpel en herhalend concept.
Wie bekend is met het concept van een Time Management-game weet echter dat deze vaak, ondanks of juist dankzij de simpele opzet, erg verslavend kunnen zijn. Ook Hysteria Hospital valt binnen deze categorie en is zeer geschikt om een half uurtje per dag te spelen. De nieuwe spelfacetten die steeds worden toegevoegd, zoals kapotte apparatuur of meerdere verdiepingen in het ziekenhuis, houden de boel net fris genoeg om door te blijven spelen.
Of toch net niet?
Het grootste probleem van Hysteria Hospital is dat het als een volwaardige game, met een adviesprijs van bijna veertig euro, in de markt wordt gezet. Dit terwijl het spel qua productiewaarden en mogelijkheden eerder aansluit bij de games in het WiiWare-segment. Grafisch is het spel bijzonder simpel vormgegeven, geheel tweedimensionaal met een aanzicht schuin van boven. Daarbij zit het vol kleine slordigheden, zoals patiënten die soms van de ene naar de andere locatie schieten. Hoewel Hysteria Hospital best leuk en verslavend kan zijn, is de aanschaf pas gerechtvaardigd als hij in de budgetbakken ligt.