Hollow Knight draait niet om de hete brij heen. De opzet van de labyrintachtige wereld, de nieuwe vaardigheden die steeds nieuwe gedeeltes openen en de manier waarop ieder gebied met het andere verbonden is, zeggen eigenlijk al genoeg. Dit is in feite de zoveelste game die in de voetsporen van de betere Metroids en Castlevania’s treedt. En dan is er ook nog het Dark Souls-achtige systeem, waarin je kostbaar geld kwijtraakt wanneer je het loodje legt. Tenzij je heelhuids de plek waar je bent omgekomen weet te bereiken en je eigen schim weet te verslaan, ben je je buit kwijt.
Deze game enkel omschrijven met vergelijkingen doet het geheel alleen tekort. De inspiratiebronnen zijn duidelijk, maar Hollow Knight weet ze niet alleen te evenaren, maar ook te overstijgen. Het mag gerust een klein wonder genoemd worden dat zo’n klein en onbekend team een game heeft geproduceerd die grootser, slimmer en uitdagender is dan menig miljoenenproductie.
Welkom in Hallownest
Om te beginnen is er Hallownest. Een spookachtig mooie wereld bestaande uit aaneengesloten gebieden. Elk onderdeel van deze wereld heeft een duidelijke eigen smoel met daarbij behorende muziek en vijanden. In de Fungal Waste zijn schimmels, paddenstoelen en een trots sprinkhanenras de baas. Deepnest is het terrein van spinnen en al het andere dat rondkruipt in het donker en in het kathedraalachtige Soul Sanctum maken insecten die zich met magie bemoeien de dienst uit. De zware klanken van een kerkorgel benadrukken de grimmige sfeer wanneer je hier ronddwaalt.
Ieder gebied heeft een duidelijke, eigen thema, maar ook een set vijanden die nergens anders in het spel voorkomen. Ieder geïnfecteerd en kwaadaardig insect dat nog leeft in Hallownest vraagt ook om een andere aanpak. Uitgerust met een klein, naaldachtig wapen, dien je je een weg door deze wezens te banen. Met een enkele aanval in het repertoire lijkt dat in het begin erg simpel, maar de gevechten worden met iedere nieuwe upgrade complexer en intenser. Snelle reflexen en kennis van je tegenstander zijn daarom echt cruciaal. Wie maar wat loopt te zwaaien komt namelijk in de problemen wanneer een eindbaas zich aandient.
Leerproces
Verkennen is een groot onderdeel van het spel, maar vroeg of laat blokkeert een gigantische, dodelijk en meestal onvergefelijk insect de weg. Een ongeoefende speler doodt ze niet in een enkele poging. Toch frustreren ze maar zelden en dat heeft alles te maken met de patronen en ritmes die na een paar mislukte pogingen zijn te ontdekken in hun aanvallen. Leren wanneer je weg moet dashen, wanneer je moet aanvallen en wanneer je veilig kan healen is allemaal onderdeel van het leerproces. Van de beste eindbazen in Hollow Knight krijg je trillende handen, waterige ogen en een spontane dosis koud zweet. Zo intens als deze game eindbazen serveert maak je niet vaak mee.
Zo nu en dan is een eindbaas een blokkade die op het eerste gezicht voortgang onmogelijk maakt. Hollow Knight is echter zo opgezet dat er altijd wel een alternatieve route is te vinden die je zomaar kan belonen met een nieuwe manier om een baas te verslaan. Cruciaal daarin zijn de vele charms die in de wereld te vinden zijn. Deze juwelen bieden kleine bonu en die een groot effect op je speelstijl kunnen hebben. Sneller kunnen healen, een groepje helpende vliegjes die achtergebleven muntjes voor je oprapen en een schild behoren tot de opties.
Het aanbod van charms is groot, maar er is maar beperkte ruimte om ze te dragen. Lastige afwegingen zijn daarom onvermijdelijk. Neem je de charm mee die ervoor zorgt dat je sneller kostbare soul voor magische aanvallen wint, of zet je juist in op je verdediging? Het charm-systeem steekt zo robuust in elkaar, dat iedere speler met een andere combinatie rondloopt. Daarbovenop zijn er ook nog handige bonu en te ontdekken met verra ende effecten wanneer er specifieke charms met elkaar gecombineerd worden.
Spaarzame Metroidvania
Qua upgrades die cruciaal zijn om verder te komen in het hoofdverhaal is Hollow Knight opvallend zuinig. Urenlang kun je ronddwalen zonder enige voortgang op dit gebied te boeken, maar er zijn genoeg andere beloningen die dit gedrag wel belonen. Meer geld, charms, alternatieve routes en kleine details over het verhaal. Hollow Knight loopt er niet mee te koop, maar wie goed naar het gemompel van de aanspreekbare personages in Hallownest luistert, komt beetje bij beetje meer te weten over hoe de wereld zo in verval is geraakt.
Er is nog zoveel meer wat Hollow Knight een ongekend fantastische game maakt. De hoeveelheid optionele content - complete gebieden, quests en lastige eindbazen – zorgen er voor dat je zo dertig uur kwijt bent in deze wereld. Pas dan begint de grote hoeveelheid backtracken wat te irriteren. Er zijn manieren om snel van de ene naar de andere kant van het grottenstelsel af te reizen, maar omdat deze stations ver uit elkaar liggen, ben je toch vooral veel bezig met heen en weer rennen. De eerste paar keer is dat nog acceptabel, daarna wordt het vooral irritant. Helemaal wanneer je steeds hetzelfde stuk moet afleggen voordat je weer bij een lastige eindbaas bent.
Het is maar een klein kritiekpuntje dat verder niet in balans staat met alles wat Hollow Knight wel fantastisch doet. De hoeveelheid persoonlijkheid die het spel weet te stoppen in vrijwel alles, is bewonderenswaardig. Van vijanden en vriendelijke personages die je maar één keer tegenkomt, de Super Meat Boy-achtige strakke platformsecties die net zo strak en uitdagend zijn als de eindbazen, en wat te denken van de gratis downloadbare content die er nog aan zit te komen? Hollow Knight blijft met zijn uitgebreide opzet en bizar oog voor detail tot de allerlaatste seconde indruk maken. Daarmee hoort het spel onmiddellijk thuis in het lijstje van best gemaakte Metroidvania’s ooit.
Hollow Knight is sinds 2017 al beschikbaar voor de pc. Nu is de game ook verkrijgbaar op de Nintendo Switch voor 14,99 euro.
Laatste reviews: