Vanwege het afwijkende distributiemodel hanteren we ook een iets andere methode van reviewen dan je gewend bent. We voorzien deze eerste episode van een volwaardige review en geven de game zoals je gewend bent van Gamer.nl ook een cijfer. Na de release van elke episode updaten we de review onderaan met een extra stuk tekst over de nieuwe content, dat we een apart cijfer geven. Het hoofdcijfer wordt het gemiddelde van al die cijfers. Mocht je precies willen weten hoe het distributiemodel in elkaar zit, dan kun je dat hier terug lezen. Maar voordat we op de zaken vooruit lopen, draaien we de klok even terug.
Terug in de tijd
Het meest recente avontuur van hoofdpersonage Agent 47 is ditmaal geen direct vervolg op zijn voorganger. De game opent twintig jaar in het verleden, met de aankomst van Agent 47 in een trainingsfaciliteit van huurmoordenaarsorganisatie ICA. Er worden weinig woorden aan zijn verleden vuil gemaakt, maar de serie lijkt wel te breken met de origins story die we in vorige delen zagen. 47 is niet langer een ontsnapte kloon, maar simpelweg een vreemdeling met een mysterieus verleden en een onverklaarbare barcode op zijn hoofd.
Ook maken we kennis met de vertrouwde stem en beeltenis van Diana Burnwood, spelers voor, tijdens en na mi ies met raad bijstaat. Zij geeft Agent 47 een aantal trainingsmi ies die de proloog van het episodische avontuur vormen. De twee trainingsmi ies zijn vooral bedoeld om je kennis te laten maken met de nieuwe besturing en mogelijkheden die Hitman kent. Bekende zaken als vermommingen, afleidingstactieken en je Instinct-visie komen aan bod, maar ook introduceren deze mi ies een nieuwe manier om verschillende strategieën te ontdekken en toe te pa en. Over deze ‘Opportunities’ later meer.
Hoewel we verhaaltechnisch dan terug in de tijd mogen gaan, gaan we dat op grafisch gebied allerminst. Zelfs in de trainingsmi ies, die een bijzonder oninspirerend decor hebben, is al te zien dat de wereld van Hitman met zorg vormgegeven is. Het is echter pas wanneer we twintig jaar vooruit spoelen voor een klus in de hoofdstad van Frankrijk dat we het volledige grafische potentieel ontdekken. In een rijk gedecoreerd landhuis in Parijs wonen we een modeshow bij waarbij de lichtval, textures en andere grafische elementen een prachtig canvas vormen voor een gruwelijke daad. Je dacht toch niet dat we écht naar de laatste modetrends kwamen kijken?
Meer puzzels dan pistolen
Elke goede huurmoord begint met een gedegen voorbereiding. Alvorens je naar Parijs afreist heb je de mogelijkheid om je in te lezen in beschikbare informatie omtrent je doelwitten. Belangrijker nog is echter je arsenaal, dat je zorgvuldig samen kunt stellen. Hierbij zijn traditionele gereedschappen zoals een vuurwapen met geluidsdemper aanwezig, maar heb je ook minder subtiele zaken zoals explosieven tot je beschikking. In deze mi ie dien je twee kopstukken van een criminele inlichtingenorganisatie een enkeltje onderwereld te geven tijdens een modeshow in een gigantisch landhuis. Geen simpel klusje, maar dankzij de verschillende gereedschappen wel een die je op je eigen manier aan kunt pakken.
Hitman breekt namelijk met de lineaire structuur van zijn voorganger Hitman: Absolution en geeft je nagenoeg de volledige vrijheid om je doelwitten uit te schakelen. Daarbij wordt je geholpen door een aantal zogenaamde ‘Opportunities’ die vanaf het begin van de mi ie beschikbaar zijn, óf die je tijdens het spelen ontdekt. Deze Opportunities zijn blauwdrukken van verschillende wijzen waarop je één van de twee doelwitten kunt neutraliseren. Zodra je een van deze opties selecteert, krijg je informatie over welke acties je moet ondernemen om de Opportunity vrij te spelen en het doelwit uit te schakelen.
Dit systeem is niet alleen een verademing voor iedereen die ooit uren doelloos rondgezworven heeft in een Hitman-game, het is ook nog eens geweldig vermakelijk. De verschillende scenario’s die de Opportunities je bieden variëren van het vergiftigen van een drankje tot het spectaculair elimineren van een doelwit tijdens de door jou gesaboteerde vuurwerkshow. Ook de informatie die je tijdens het spelen pas ontdekt geeft je verschillende en nieuwe mogelijkheden tot het volbrengen van je mi ie. Er schuilt een groot plezier in het uitdenken van een plan, om vervolgens een nog stillere of juist indrukwekkendere manier te vinden om iemand een kopje kleiner te maken. Er zijn letterlijk tientallen manieren om de hoofdmi ie uit de eerste episode te volbrengen, wat naast intere ante gameplay ook voor veel herspeelbaarheid zorgt. Dat wil echter niet zeggen dat het succesvol volbrengen van deze opdrachten makkelijk is. Meer dan eens moet je een eerdere savefile laden omdat je niet voorzichtig of doortastend genoeg was. Frustrerend, maar wel op een leuke manier. Hitman is eindelijk weer een puzzelgame.
Kleine irritaties
Tu en de vermakelijke en uitdagende puzzels door is er echter ook ruimte voor irritatie. Wanneer je tijdens het spelen je menu opent, duurt het soms tien seconden alvorens je daadwerkelijk zaken in het menu kunt selecteren. Dezelfde vertraging is merkbaar wanneer je de omgekeerde weg bewandelt. Ook de laadtijden voor het starten van een mi ie of laden van een savefile duren nodeloos lang. Dat doet afbreuk aan je plezier, want het laatste wat je wil tijdens een zenuwslopende infiltratie is lang wachten tot je de volgende zet in je meesterplan kunt uitvoeren.
Daar komt nog eens bij dat Hitman een onduidelijke scheiding maakt tu en de online variant van de singleplayermodus en de offline variant. Wanneer je tijdens het spelen de verbinding met de Hitman-server verliest wordt je mi ie afgebroken. Dankzij de vele autosaves verlies je nooit veel voortgang, maar om onduidelijke redenen moet je opnieuw verbinding maken met de server alvorens je verder gaat. Het hervatten van een online savegame is namelijk niet mogelijk wanneer je offline bent en vormt een enorme bron van (potentiële) frustratie.
Het laatste irritatiepunt is het distributiemodel. De eerste episode van Hitman bevat voldoende content om de aanschafprijs te rechtvaardigen, maar is té kort om een echte investering in het verhaal van Agent 47 te doen. Met twee trainingsmi ies, een hoofdmi ie en een extra modus is het Hitman-avontuur over voordat je er erg in hebt. Dat is jammer, want de gameplay smaakt wel degelijk naar meer. Het is dan ook maar de vraag of de aankomende delen de aandacht van de Hitman-speler vast kunnen houden, want tu en elk stukje content moet je jezelf vooralsnog een maand lang bezighouden met iets anders.
Hitman: Episode 2 'Sapienza' review
Sapienza is geen vervolg, maar simpelweg een tweede hoofdstuk uit het verhaal van Agent 47. Op gameplaygebied is er zoals verwacht weinig nieuws onder de zon. Het eerste deel speelde over het algemeen heerlijk weg, waardoor de ontwikkelaar zich niet genoodzaakt zag om op dit gebied de boel om te gooien. Sapienza heeft echter wel een spectaculaire verra ing voor ons in petto…
In het eerste hoofdstuk bevindt Agent 47 zich meteen in het hart van de actie, oftewel, dicht bij zijn doelwitten. Het tweede hoofdstuk plaatst letterlijk een hele stad tu en jou en je toekomstige slachtoffers. Het rustige kustplaatsje Sapienza herbergt twee doelwitten, maar het blijkt aardig wat voeten in de aarde te hebben om überhaupt in de buurt te komen van deze twee personen. Het pittoreske dorp is namelijk gevuld met een overdaad aan mensen, extra Opportunities (manieren om je doelwitten uit te schakelen) en afleidingen. Waar het Parijs-level een strak georganiseerd toneelstuk is, vind je hier een organische chaos die een compleet nieuwe dimensie met zich meebrengt. Sapienza leeft. Je kunt uren verdoen met het memoriseren van de lay-out van de kleurrijke stad of er voor kiezen om de levens van de bevolking op subtiele en soms dodelijke wijze te veranderen.
De verandering van decor zie je ook op een andere manier terug. Dit tweede deel heeft een sterkere humoristische ondertoon, wat zich vertaalt naar soms belachelijke kostuums en bizarre wijzen om iemand uit te schakelen. LET OP: hier een minimale spoiler om je een idee te geven. Het is mogelijk om een van je doelwitten uit te schakelen door zijn favoriete merk golfballen te vervangen voor een explosieve variant. De aanloop naar het fatale moment en het explosieve resultaat grenzen aan slapstick-achtige taferelen. Het is een fijne afwi eling met de soms intense momenten en het ligt geheel in lijn met de filosofie van eerdere Hitman-games.
In de eerste episode van deze game zat een proloog verwerkt, maar na het spelen van dit tweede deel kan men de hele eerste episode als proloog zien. Sapienza is waar Hitmans meest recente avontuur écht begint. De levendige stad en hernieuwde humor zorgen voor een vermakelijk hoofdstuk dat doet hunkeren naar het gehele boek. Dat ook Sapienza van tijd tot tijd geplaagd wordt door crashes doet daar nauwelijks afbreuk aan. Dit is verra end leuk vervolg voor degenen die de eerste episode reeds achter de kiezen hebben en een rechtvaardige reden om beide delen aan te schaffen voor iedereen die daar nog niet aan was toegekomen.
Cijfer: 8,5