Het laatste deel in de Hitman serie, Hitman: Contracts, werd niet door iedere gamer bejubeld. De veredelde remake van de eerste twee delen werd vooral bekritiseerd door het feit dat alles wel érg simpel overgezet was uit het origineel, en de faam van onze kale held daalde lichtelijk. Met Hitman: Blood Money hoopt ontwikkelaar IO Interactive orde op zaken te stellen en Agent 47 de op het moment onaantastbare Sam Fisher van de kroon te stoten. Eens kijken of ze dat gelukt is.Meteen vanaf het begin af aan valt het op dat Blood Money een flinke opknapbeurt heeft gehad. Natuurlijk op het gebied op gameplay, maar ook de graphics zijn een stap vooruit gegaan. Hoewel men niet het onderste uit de kan van de Xbox 360 heeft kunnen halen, glimt de kale knar van Agent 47 beter dan ooit te voren en zijn de omgevingen volgepakt met een heerlijke sinistere sfeer. De interactie tu en Agent 47 en de omgeving is nog steeds niet zo soepel als we dat graag zouden willen zien, maar er is duidelijk wat gedaan aan de ietwat statische besturing van het spel. De interactiemogelijkheden zelf zijn wel weer uitgebreid, waarbij je lijken nu bijvoorbeeld ook in containers kunt verstoppen nadat je de outfit gestolen hebt.

Ook de fysieke interactie, lees: het geweld, is verbeterd en uitgebreid. Je kunt tegenstanders als levend schild gebruiken en op slinkse wijze vijanden vermoorden door bijvoorbeeld een bom aan een plafond te hangen en de stenen op het hoofd van je doelwit te laten vallen. De nieuwe engine die IO Interactive heeft ontwikkeld doet dan ook zeker zijn werk. Had je in de eerdere drie delen overigens nog een over-de-schouder-perspectief, Blood Money kent een complete 360 graden-camera waardoor elke hoek te bekijken valt en het gevaar altijd in beeld is. Een enorme verbetering.

Na alle kritieken op het voorgaande deel gaat Blood Money weer terug naar de basis van het origineel, waardoor onder andere de selectie van de beschikbare wapens voor een mi ie weer terug is. Voordat je begint kun je kiezen welk wapen (of wapens) je mee wil nemen. Vervolgens is het klaar voor de mi ie. Hoe je de doelwitten wilt vermoorden ligt verder geheel aan jou. Wel is het verstandig om van te voren af te vragen of je gewoon al knallend jezelf naar binnen schiet, of je toch liever de stealthaanpak gaat hanteren.

  Beide mogelijkheden hebben zo zijn voors en tegens, maar als je op de Rambo-tour gaat en eerst schiet voordat je ook maar één vraag hebt gesteld, brengt dit toch minder geld in het laadje dan wanneer je geruisloos iedereen omver kunt leggen. En hoe meer geld, hoe meer wapens. En hoe meer wapens en upgrades, hoe meer kans op het succesvol beëindigen van een mi ie. En wat betekent een succesvolle mi ie? Juist, nog meer geld. Het is een vicieuze circel zoals je ziet, maar wel eentje die helemaal geschikt is voor een agent als onze kale vriend Agent 47.

Dat er ook letterlijk bloed aan je handen kleeft bij Blood Money, zien we terug in de gameplay. Aan het einde van de mi ie zie je een krantenartikel welke dient als een samenvatting van de gespeelde mi ies. Hierin staat vermeld hoeveel mensen er gedood zijn, hoeveel kogels er gevuurd zijn, hoeveel headshots en welke wapens er gebruikt zijn, enzovoorts. Hoewel het idee erg leuk is, valt het soms wel op dat alles nogal gegenereerd is. Erg veel variatie in het taalgebruik is er ook niet, maar goed, een kniesoor die daar op let en we juichen zo’n gimmick dan ook alleen maar toe. 

Tof is ook de het “Notoriety”-systeem. In Hitman: Blood Money is je reputatie namelijk blijvend. Verpest je een mi ie op grandiose wijze, word je gesnapt en staat je kale knikker zelfs op de camera, dan worden er al gauw schetsen gemaakt van 47’s gezicht, die vervolgens op de voorpagina’s van alle kranten gedrukt worden. Als de kranten daarnaast melden dat er een kale man rondloopt in een maffia outfit, gewapend en al, zullen de NPC’s in de toekomst eerder twijfels hebben als ze jou zien en gelijk op hun hoede zijn. Met andere woorden, het loont om geruisloos te zijn. Maar vergeet niet, mocht het hoe dan ook toch volledig fout gaan, dan is er altijd nog de optie om mensen om te kopen. Is die poen toch nog ergens goed voor (naast het kopen van leuk wapentuig en -upgrades dan).

Audiovisueel zit het dus wel snor met Hitman: Blood Money en ook de gameplay heeft de nodige verbeteringen mogen ondervinden en het lijkt er dus op dat we met een goede comeback van de Hitman te maken hebben. Rest de vraag, zijn er dan helemaal geen minpuntjes te bemerken? Zeker wel. Het moet gezegd worden, écht vernieuwend is de game niet. Het gaat terug naar de basis van het Hitman-concept en slaagt daar volledig in, maar echte innovatie blijft helaas uit. Ook zijn er grafisch gezien nog wel enige oneffenheden te bespeuren. Zo ben ik geregeld clipping-probleempjes tegengekomen en zagen sommige textures er niet altijd even goed uit. Bovendien zijn er nog wat vervelende mi ie-bugs, waar weliswaar om heen te werken valt (een andere aanpak tijdens een mi ie biedt uitkomst), maar echt netjes is het niet.

Alles bij elkaar optellend kom ik daarom maar op één conclusie: zie je de minpuntjes door de vingers, dan wacht je een donders goed moordspektakel te wachten. Ook in dit deel uit de Hitman-reeks is het weer een hele ervaring om de perfecte moord uit te vogelen, deze daadwerkelijk uitvoeren en er nog mee weg komen ook. Voor de huurmoordenaars onder ons sowieso verplichte kost, voor de rest van de gamers is Hitman: Blood Money ook absoluut het proberen waard. Het is mi chien niet de meest vernieuwende game van 2006, vermakelijk is het zeker weten wel!