Hidden Agenda is namelijk een van de eerste games in Sony’s nieuwe PlayLink-lijn. Daardoor speel je deze game niet met een DualShock-controller, maar met je telefoon. Maximaal zes spelers kunnen met hun mobieltje of tablet meedoen, al houdt niemand je tegen om meer mensen mee te laten kijken die zich dan vrolijk met de discu ies bemoeien. Dat bleek bij ons ook erg leuk.
Terwijl bij Until Dawn nog één speler koos wat de personages deden en zeiden, bepalen hier dus telkens maximaal zes spelers hoe het verhaal verder gaat. Jullie stemmen of je bij een gijzelneming door de voordeur stormt of achterom sluipt, hoe je reageert als je arrogant wordt bejegend en of je je pistool trekt in een levensbedreigende situatie. De meerderheid wint, met alle gevolgen van dien.
Drijft het op de spits
Daardoor vindt een groot deel van de actie uiteindelijk ook buiten het scherm plaats. Dit is geen game waarbij iedereen stilletjes aanschouwt en stemt. Hidden Agenda lokt discu ies uit door juist rationele en emotionele acties tegenover elkaar te zetten. In het begin is het nog leuk om met Felicity consequent voor de kille reactie te kiezen, of om een botte collega de huid vol te schelden, maar naarmate de situatie steeds penibeler wordt moet iedere speler voor zich gaan afwegen of dat nog wel verstandig is. Pakt een keuze nadelig uit? Reken dan maar dat de voor-stemmers dat te horen krijgen.
Hidden Agenda drijft de discu ies nog meer op de spits door op sommige momenten een unanieme besli ing te eisen. Spelers móeten dan wel de discu ie aangaan. Bovendien stem je een aantal keer wie het dapperst, eerlijkst of loyaal is, waarna die persoon in zijn eentje een moeilijke besli ing moet nemen (en waarschijnlijk vocaal onder druk wordt gezet door de rest). Ook is het mogelijk om een aantal keer een situatie te ‘kapen’ en de rest buitenspel te zetten. Prima zolang het goed gaat – en soms zelfs nodig als jullie écht in een impa é terecht komen – maar je bent ook ineens in je eentje verantwoordelijk voor alle consequenties.
Dat maakt van Hidden Agenda een hele leuke, sociale ervaring en echt een game om met een groep te spelen. In je eentje of zelfs met zijn tweeën blijkt Hidden Agenda lang niet zo leuk, omdat je dan juist die sociale interactie mist. Het is dan ook fijn dat deze game uitermate geschikt is voor zowel fanatieke gamers als mensen die nog nooit van hun leven een controller hebben aangeraakt – en dat na het spelen van deze game nog steeds niet hebben gedaan. Het combineert zo de gezelligheid van een filmavond met de interactiviteit van een game op een manier die we nog niet vaak hebben gezien.
Uncanny valley
Toch is Hidden Agenda verre van foutloos. Op technisch gebied is er best een en ander aan te merken. Gezichten van personages bevinden zich te vaak in de beruchte ‘uncanny valley’, doordat lo e zinnen houterig aan elkaar worden geplakt, regendruppels opzichtig op de huid blijven liggen of een nek net iets te ver omdraait. Juist bij deze game is het belangrijk om te kunnen aflezen of iemand nerveus of bang is, maar afgaande op de gezichtsanimaties zouden we zo een handvol personages identificeren als een psychopathische moordenaar. Niet heel handig als je de hele game juist op zoek bent naar een psychopathische moordenaar.
Ook de app gaf nog wel eens problemen. Hidden Agenda wordt gespeeld met een aparte app die elke speler op een telefoon of tablet moet installeren. Bij onze speelse ies kon één speler überhaupt geen verbinding maken met onze PlayStation, maar ook andere spelers verloren nog wel eens kortstondig de verbinding of ervoeren vertraging bij het swipen, juist op de momenten dat een snelheid geboden was. Hierdoor werd er per ongeluk op de verkeerde spelers gestemd, of schoten we mis met het pistool, met alle desastreuze gevolgen van dien.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen?
Hidden Agenda’s grootste probleem is echter de opzet zonder herstartmogelijkheden. Heb je een einde van de game bereikt – welk einde dan ook – dan is het spel voorbij. Zijn jullie personages een jammerlijke dood gestorven, dan is dat definitief en om een ander, beter einde te behalen, moet je de gehele game opnieuw spelen. Niet alleen moet je dan dezelfde vriendengroep opnieuw twee tot drie uur bij elkaar krijgen, ook moet je die voorgaande twee tot drie uur helemaal opnieuw spelen.
Dat geeft je natuurlijk mooi de gelegenheid om andere keuzes te maken, of de competitieve modus uit te proberen waarin de game verandert in een soort Wie is de Mol. Iedereen krijgt dan geheime opdrachten (je eigen ‘verborgen agenda’) om het verhaal een bepaalde kant op te sturen. Lukt dat, dan krijg je punten. Het risico is echter dat je door andere keuzes te maken of door elkaar tegen te werken, alsnog op een dood spoor belandt en wéér niet het gewenste einde krijgt. Liever hadden we de mogelijkheid gehad om bijvoorbeeld het laatste hoofdstuk nog even opnieuw te spelen, zodat iedereen in ieder geval met een bevredigend gevoel naar huis kon.
Hidden Agenda heeft dus nog wat ruwe randjes en dat is jammer. De technische i ues zijn nog wel door de vingers te zien en staan niet in de weg dat Hidden Agenda leuk, spannend en sociaal is tot het einde. Dat einde is echter, afhankelijk van jouw keuzes, soms erg onbevredigend en vervolgens niet te herstellen.
Hidden Agenda is verkrijgbaar op de PlayStation 4. De benodigde app is gratis beschikbaar op Android en iOS. Voor deze review werd gespeeld op een PS4 Pro en met diverse mobiele apparaten, zowel iPhones als Android-toestellen.