Hatoful Boyfriend - Planet of the pidgeons | Gamer.nl

Hatoful Boyfriend - Planet of the pidgeons | Gamer.nl

PC REVIEW - Als je gevraagd wordt om een Nederlandse gamedeveloper te noemen, zal je vermoedelijk Killzone-ontwikkelaar Guerrilla Games noemen. Toch zijn er inmiddels ook talloze andere, kleinere studios die fraaie (indie)games hebben uitgebracht. Zo brachten de afgelopen jaren ons onder andere Reus van Abbey Games, Awesomenauts van Ronimo Games en Luftrausers van Vlambeer. Met regelmaat komen er dus kwalitatief degelijke titel van Nederlandse bodem. Nieuw in dit rijtje is Amulware, dat debuteert met Roche Fusion.

In Japan houden ze van woordgrapjes, maar ook van het vernielen van Engelse woorden. Het fantasiewoord Hatoful is het gevolg van beide. Probeer het maar eens op zijn Japans uit te spreken. Klinkt een beetje als 'heartful', toch? 'Hato' is ook het Japanse woord voor duif. Dat was voor vogelfan en indie-ontwikkelaar Moa Hato genoeg reden om een duivendatingsim te bouwen. Geen virtuele bestialiteit voor eenzame tienermeisjes dus, maar een parodie op een in Japan populair gamegenre. De game werd beroemd en berucht op het internet, wat leidde tot een HD-remake die nu verkrijgbaar is.

Tortelduifjes

Je speelt de enige menselijke leerling op een exclusieve school voor de meest getalenteerde duiven. Waarom juist jij bent uitgekozen als amba adeur voor het menselijke ras weet je niet. Mi chien heeft het iets te maken met je uitmuntende jager-verzamelaarvaardigheden? Wat de reden ook mag zijn, je hebt je ondertu en aardig aangepast aan het schoolleven. Het enige wat nog ontbreekt is een rijk sociaal leven. Tijd om met je gevederde klasgenoten aan te pappen!

De duiven waar je mee om kunt gaan zijn stuk voor stuk archetypes uit het genre. Het superdoorsnee jeugdvriendje, de bekakte Fransoos, de zorgzame wiskundeleraar en ga zo maar door; allemaal zien ze er uit als realistische vogels. Tijdens de introductie krijg je wel een interpretatie te zien van hoe ze er uit zouden zien als mensen, maar verder kijk je de hele game naar stilstaande stockfoto's van duiven. Mocht je nog niet doorhebben dat de game zichzelf niet serieus neemt, laat dat dan een hint zijn. De interactie met de potentiële minnaars bestaat voor een groot deel uit verwijzingen naar games, melodramatische uitspraken (over pudding) en heerlijk droge beschouwingen over het leven als mens in een vogelwereld.

Als je de vreemde vogels eenmaal beter leert kennen, gebeurt er echter iets raars. Een groot deel van de tijd zijn het karikaturen, maar later in hun verhaallijnen blijken ze vaak toch wel sympathiek. De eerste vogel waar ik achteraan ging, was de jongen die ik steeds aantrof in de schoolbibliotheek. Hij had geen contact met andere leerlingen en wilde nooit samen iets buiten de bibliotheek doen. Langzaam werd duidelijk waarom en voor ik het wist was hij weg. Hij bedankte me, maar dat diende vooral als een herinnering aan het feit dat het leven niet eerlijk is. Wie had gedacht dat een duivendatingsim iets anders op kon roepen dan alleen de slappe lach. Complimenten voor de schrijver en de vertaler.

Moordvogels

De verhaallijn in de bibliotheek was geen 'en ze leefden nog lang en gelukkig', en ook geen 'happy ending' in díé zin van het woord. Hatoful Boyfriend doet niet aan zulke vieze dingen. Aan welke vieze dingen doet het wel? Moord, heel veel moord. Het is niet ongewoon om een playthrough niet te overleven dankzij een moordlustige schoolarts.


Wanneer je een aardig aantal succesvolle relaties op je naam hebt staan, (spoiler alert) ontspoort de game zelfs volledig. De pastelkleurige schoolgangen worden ingeruild voor een donker gebouw waar een bebloede vogelverschrikker op nieuwsgierige aagjes jaagt. Dit beslaat de helft van de game; een helft waarin wordt onthuld waarom vogels over de aarde heersen, met als slagroom op de vetbol verhaalwendingen en complotten van Danganronpa-kaliber (einde spoiler). Ook hier is de game nog altijd een parodie, maar wel eentje die je op het puntje van je stoel houdt. Mits je van lezen houdt, uiteraard. Het is en blijft een visual novel.

Unieke date

Puur als datingsim is Hatoful Boyfriend niet bijzonder goed. De scenario's zijn kort en doordat het aantal opties beperkt is, overlappen de meeste behoorlijk (gelukkig is er een skipknop). Op wat ontroerende momenten na is dit natuurlijk ook geen game die je speelt voor de romantiek. Je speelt Hatoful Boyfriend, omdat iemand zo gek en geniaal is geweest om een hele game rondom duiven daten te bouwen. Veel games worden uniek genoemd, maar Hatoful Boyfriend is dat echt zonder twijfel. En hilarisch, laten we dat vooral niet vergeten.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou