‘Indie’ is een ietwat bescheiden term voor Hard Reset. De game wordt weliswaar alleen als digitale download beschikbaar gesteld voor een semi-bescheiden prijs (drie tientjes), maar de makers (ex-People Can Fly en CD Projekt) hebben genoeg ervaring op zak. Ze laten tevens zien dat hun zelfgebouwde Road Hog Engine met de beste mee kan. De Blade Runner-achtige setting wordt prachtig in beeld gebracht. De omgevingen zijn donker, vochtig en desolaat maar laten met prachtige vergezichten over de stad, voorbijvliegende voertuigen en opvallende neon-reclames een sterke indruk achter. Ook explosies, mechanische vijanden en rook worden prachtig in beeld gebracht.
Het is jammer dat zo’n prachtige omgeving alleen als decor dient voor de vuurgevechten en verder weinig context meekrijgt. Het blijft bij mooie plaatjes, waardoor de spelwereld niet echt tot leven komt. Het verhaal dient met zijn stripboekachtige vertelwijze vooral als opvulling van de laadschermen en ook de activiteiten die je in de game verricht hebben er nauwelijks raakvlakken mee. Wanneer je een level hebt voltooid krijg je een simpel tekstje in beeld dat je vertelt dat je bijvoorbeeld de profe or gevonden hebt. Een profe or die je in de game zelf tot dan toe nog niet gezien hebt. Het voelt alsof de levels al gemaakt waren en er later een verhaaltje tu endoor is gevlochten. Maar als Hard Reset iets kan mi en, dan is het wel een verhaal.
Twee wapens
De rechttoe rechtaan actie is waar het om draait. Hard Reset is qua speltempo, aantal vijanden en de speelruimte te vergelijken met iets dat tu en Doom 3 of Quake 2 inzit qua aantal vijanden per gevecht en de speelruimte die je krijgt 2. De meeste gevechten situeren zich niet in grote open arena’s zoals in Serious Sam, maar juist in omgevingen vol obstakels en nauwe gangen. Dat zorgt er overigens regelmatig voor dat je klem zit tu en meerdere tegenstanders of dat je raket wel heel dicht voor je neus tot ontploffing komt, situaties die je door een verstandige wapenkeuze en soms met wat geluk uit de weg moet zien te gaan.
Hard Reset kent een bijzonder wapensysteem met slechts twee wapens die je gedurende het spel upgradet. Je machinegeweer dient later tevens als granaatwerper, shotgun en raketwerper. Het andere wapen is een plasma-geweer, dat tevens gebruikt kan worden als railgun en EMP-granaat werper. De verschillende vuurmodi van je wapens putten uit dezelfde ammunitiebron, wat niet echt motiveert om de verschillende modi allemaal te benutten. Je hoeft je krachtige raketten namelijk niet te bewaren tot wanneer ze echt nodig zijn, want als je shotgun leeg is, dan zijn ook je raketten op. Daar komt bij dat bij de sterkere tegenstanders eigenlijk alleen raketten en granaten voldoende tegenstand bieden.
Explosieve omgeving
Eigenlijk excelleert Hard Reset met name wanneer je de meest explosieve wapens nog niet tot je beschikking hebt. In de beginfase van het spel moet je namelijk de vele gevaren in de omgeving benutten om de vijand snel en adequaat uit de weg te ruimen. Het schieten op elektrische apparaten kan grote groepen vijanden tegelijk elektrocuteren en vertragen. Het kapot knallen van explosieve tonnetjes heeft eveneens het gewenste effect. Later nemen je raketten de rol van die explosieven over en zullen alle gevaren in de omgeving tijdens een vuurgevecht op den duur vanzelf wel de lucht in gaan, al was het maar omdat de latere vijanden zelf ook flink in het rond knallen. Het tactische aspect van de gevechten wordt dan minder belangrijk.
Halverwege het spel wordt Hard Reset mede daardoor een beetje een herhalingsoefening. Het vernieuwt zijn spelformule niet meer genoeg om echt boeiend te blijven. Dat het verhaal geen drijvende kracht vormt, helpt niet mee. Met de korte speelduur van een uur of zes is Hard Reset daarom iets te summier om aan te raden. Het spel begint bijzonder sterk en brengt nostalgische gevoelens terug in een eigentijds jasje, maar slaagt er niet in voor eens en voor altijd te bewijzen dat die shooters van pakweg tien jaar geleden eigenlijk veel leuker waren.