In Half-Life 2 kruipen we opnieuw in de huid van Gordon Freeman. Aan het begin van het spel arriveert Gordon op het station van de Oost-Europese stad City 17. Net als in het origineel kun je nog niet direct wapens hanteren. De eerste paar hoofdstukken in het spel dienen vooral om kennis te maken met de wereld die Valve geschapen heeft. Half-Life 2 speelt zich af in de nabije toekomst en het toekomstbeeld dat Valve geschapen heeft, is werkelijk briljant. De wereld is in de macht van de Combine en de mensen die er nog zijn, leven in onderdrukking. De meeste bouwwerken in City 17 ogen oud en vervallen, wat in schril contrast staat met de moderne foefjes van de Combine die je her en der terug vindt. Zo vliegen er scanners door de straten van City 17, die voorbijgangers fotograferen om te zien of er geen ongewenste bezoekers aanwezig zijn. Ook hebben de Combine overal in het stadje barrières opgeworpen en staat er midden in de stad een gigantische, futuristische toren, die in de wijde omtrek te zien is.

Het verhaal speelt nog steeds een grote rol in Half-Life 2, maar wordt net als in het origineel, niet al te uitgebreid uit de doeken gedaan. Er wordt meestal louter duidelijk gemaakt wat je huidige doel is, de achterliggende, grote verhaallijn moet je uit de context zien te halen. Hierdoor heb je dus niet het gevoel dat je compleet doelloos het rechte pad dat het spel voor je neer legt afwandelt, maar bij tijd en wijlen vraag je je toch af waar je eigenlijk mee bezig bent. Ook naar het einde toe blijven veel vragen onbeantwoord, maar in dit mysterie schuilt ergens ook de kracht van Half-Life. Je kunt zelf je invulling geven aan de vragen die nog open blijven en de makers kunnen zich iets meer rare uitstapjes permitteren.

Na je wapenloze kennismaking met City 17 en de belangrijkste karakters uit het spel, is het tijd voor het echte werk. Je eerste wapen is, net als in het origineel, een koevoet. Later krijg je ook een pistool, een machinegeweer, een shotgun en een raketwerper tot je beschikking. Slechts negen wapens telt Half-Life 2 in totaal, maar het zijn stuk voor stuk pareltjes. Het wapenarsenaal is bewust beperkt gehouden, waardoor er geen overbodige wapens zijn en de wapens elkaar uitstekend aanvullen.Grafisch is Half-Life 2 een van de mooiste games op de markt. Ik heb van dit spel grafisch meer genoten, dan van recente toppers als Doom 3 en Far Cry. Dit heeft niet zozeer te maken met het aantal polygonen of de texture resolutie, hoewel de technische eigenschappen ook zeker in orde zijn, maar vooral met het oog voor detail waarmee alles in elkaar gezet is. De wereld voelt enorm levendig aan en is behoorlijk consistent opgebouwd. Daarbij heeft men gebruik gemaakt van een weloverwogen kleurenpallet, waardoor het spel een heel eigen aanblik krijgt. De felle kleuren zijn vermeden, zonder dat het spel een grauwe bedoeling is geworden. Er zijn slechts een paar gebieden, zoals het spookstadje Raveholm, die een beetje uit de toon vallen ten opzichte van de rest van het spel. Maar we zien toch liever een paar inconsistenties, dan het hele spel lang dezelfde setting.

Een apart verhaal zijn de karaktermodellen in Half-Life 2. Valve heeft namelijk extra aandacht besteed aan de gezichten van karakters, waardoor ze voor het eerst echt tot leven lijken te komen. De personages in het spel kennen een groot aantal gezichtsuitdrukkingen, die goed de emoties van de karakters weergeven zonder daarbij te overdrijven. De ogen van de karakters bewegen daarbij afzonderlijk en blijven je aankijken wanneer je een stap opzij doet. Men heeft mi chien hierom wel bewust gekozen de Combine van maskers te voorzien, omdat anders het afslachten ervan een iets te persoonlijke kwestie zou worden.

Ook qua geluid is Half-Life 2 tot in de puntjes uitgewerkt, waarbij opnieuw de aandacht voor details opvalt. Zo hoor je een zacht piepje wanneer je een tegenstander neerschiet, zodat je zeker weet dat deze is overleden. Kom je in de buurt van radioactief materiaal, dan zal je geigermeter gaan tikken. De stemmen van de andere karakters zijn prima ingesproken, Gordon houdt zoals vanouds zijn mond gedurende het hele spel dicht. De muziek is trouwens ook uitstekend en enorm gevarieerd. Zo begon er op een quasi-emotioneel moment in het spel zelfs zachte pianomuziek te spelen.

Half-Life 2 is, samen met Far Cry, de beste First Person Shooter op de PC. De singleplayer campaign is ouderwets lang, een twintigtal uren ongeveer, en verveelt geen moment. De kracht van de singleplayer zit hem in de variatie, zowel in speelstijl als locaties. Het ene moment race je nog met je buggy door de woestijn, even later dirigeer je Ant Lions in een gevangeniscomplex richting de vijand.

Een van de sterkste troeven van Half-Life 2 is wel dat het de speler helemaal weet onder te dompelen in de spelwereld. De wereld voelt aan als een levendig geheel dankzij het uitstekende leveldesign, de vele details in zowel graphics en geluid en de uitstekende implementatie van de physics. Ook zijn er genoeg rustige stukjes in het spel waarin je even bij kunt komen van de actie. Het acteerwerk in deze stukjes is werkelijk briljant en het (gescripte) gedrag van de karakters is zo realistisch, dat je haast zou denken met levende wezens te maken te hebben.

Toch zijn er wel een aantal dingen aan te merken op Half-Life 2. Zo hadden we van de AI, zowel van je tegenstanders als teammates, wel wat meer verwacht. Het grootste gemis zit hem echter in de multiplayer component. Een Half-Life 2 Deatmatch zit er helaas niet bij, Valve vertrouwt erop dat dit wel in de vorm van een mod door fanatiekelingen ontwikkeld zal worden. Wat over blijft is een port van het populaire Counter-Strike naar de nieuwe Source Engine. Ben je geen liefhebber van dit spel, dan zul je het voorlopig met het singleplayer gedeelte moeten doen. Gelukkig is dat niet zo erg, want de singleplayer van Half-Life 2 is ronduit briljant.

Systeemeisen: mocht je nog twijfelen om Half-Life 2 te kopen omdat je systeem mogelijk niet sterk genoeg is, twijfel niet langer! Half-Life 2 komt namelijk prima uit de voeten met tragere systemen en kent nauwelijks langere laadtijden. Je zult wel genoegen moeten nemen met wat minder grafische pracht, maar niet zo drastisch dat het spel niet meer te genieten is. Wij hebben Half-Life 2 onder andere getest op een 1,4 Ghz PC met een antieke GeForce 3 kaart en konden het in een resolutie van 800x600 met alle settings op Medium, nog prima spelen.