Bijna alle onderdelen (PvP, WvW) van het spel zijn vanaf level 1 toegankelijk dankzij een slim systeem dat je levels schaalt aan de hand van je omgeving en medespelers. En hoewel er allerlei zeldzame wapens en uitrusting ets te verzamelen zijn, is ‘gear’ nooit een eindeloze tredmolen geworden, zoals dat in World of Warcraft en soortgelijke spellen wel het geval is.
Na de lancering bleef ArenaNet in duizelingwekkend tempo nieuwe content produceren, met nieuwe episodes van het verhaal en andere verbeteringen. En dat alles zonder abonnement en ook nog eens zonder verplichte microtransacties. Toch was er uiteindelijk wel een gebied waarin Guild Wars 2 zichzelf nog moest ontwikkelen. Na het bereiken van het maximale level 80 bleef het spel namelijk ongeveer hetzelfde als dat het ervoor al was. Op zich was dat geen groot probleem, maar er ontbrak ‘iets’. Het toevoegen van nieuwe zones en nieuwe verhalen was een stap in de goede richting, maar een echt ‘end-game’, een nieuwe manier van progre ie voor je personage, ontbrak.
Masteries
Met de lancering van de eerste uitbreidng, Heart of Thorns, krijgt Guild Wars 2 dan eindelijk zijn end-game progre ie. En geheel in de stijl van ArenaNet is die progre ie totaal anders dan we in andere MMO’s zien. Zo gaat de level cap niet omhoog: 80 blijft het hoogst haalbare. Ook zijn gear sets die spelers in de loop der jaren hebben verzameld niet opeens waardeloos. Alle vooruitgang die je tot nu toe hebt geboekt blijft gewoon van kracht.
In plaats daarvan introduceert Heart of Thorns ‘masteries’. Spelers van Heart of Thorns kunnen als ze level 80 hebben bereikt nieuwe vaardigheden trainen. Dit doe je door er een te selecteren in het menu, waarna je deze vanzelf leert. Dat leren gebeurt namelijk door het verkrijgen van ervaringspunten. De balk onderaan je scherm, die zich voorheen vulde op weg naar je volgende level, is nu de ervaringsbalk voor je huidige mastery. Masteries zijn verbonden met bepaalde gebieden. Zo kun je op dit moment speciale masteries leren voor de nieuwe zones van Heart of Thorns, en een andere set voor de ‘oude wereld’.
Dit is onder andere gedaan om de spelontwerpers meer vrijheid te geven in het toevoegen van masteries. Een mastery is steeds een betekenisvolle nieuwe vaardigheid die veel invloed heeft op wat je in de wereld kunt doen. Zo kun je in de jungles van Heart of Thorns leren met een glider te vliegen of leer je op paddestoelen te springen die je flink de lucht in schieten. Masteries geven je dus werkelijk nieuwe manieren van bewegen die ook nog eens toegang geven tot gebieden waar je zonder die vaardigheid niet kon komen. Het is een beetje als een Metroidvania- of Zelda-game, waarbij je in eerste instantie bepaalde gebieden wel kunt zien maar niet kunt bereiken. Als je later terugkomt met de juiste mastery kun je er wel naartoe. Masteries zijn overigens account-gebonden. Dat wil zeggen dat al je level 80-personages toegang hebben tot dezelfde verdiende masteries. Je hoeft dus voor je alts niet alles opnieuw te doen. Een heel verstandige keuze.
Hoewel de masteries absoluut werken zoals beloofd, zijn er wel een paar dingen op aan te merken. De eerste uren dat je in de nieuwe gebieden van Heart of Thorns ronddwaalt heb je nog geen toegang tot al die nieuwe trucs. Dat betekent dat de zones daardoor ook een stuk moeilijker begaanbaar zijn. Daar komt bij dat vijanden stuk voor stuk dodelijk zijn en het dus best pittig is om je een weg door de jungle te banen. We snappen wel dat dit ook deel is van het plan: door de hoge moeilijkheidsgraad voelt het behalen en gebruiken van een nieuwe mastery ook echt als een significante gebeurtenis. Maar aan de andere kant is het soms gewoon frustrerend om te verdwalen in het oerwoud terwijl je opeens door een dozijn beesten wordt besprongen. Het vraagt in elk geval wel wat doorzettingsvermogen om door die eerste uren heen te komen, zeker als je de relatief lage moeilijkheidsgraad van de eerdere Guild Wars-gebieden gewend bent.
Tijd
Ook duurt het best een poos voor je voldoende ervaringspunten verzameld hebt voor elke mastery. Aangezien het verhaal op bepaalde punten pas verder gaat als je de juiste mastery behaald hebt, kan dat soms voelen als een snelheidsdrempel. De enige manier om ervaringspunten snel te verzamelen is namelijk het volbrengen van events (dynamische gebeurteni en, zoals het verdedigen van NPC’s of het verslaan van wereldbazen) en soms is het even zoeken voor je een event vindt om aan mee te doen.
Gedeeltelijk wordt dit opgelost door ‘adventures’. De naam is echter spectaculairder dan wat het is. Adventures zijn een soort mini-games die je in je eentje voltooit. Zo is er een adventure waarbij je met een vlammenwerper tentakels moet wegbranden. Ook is er eentje waarbij je met je hangglider vliegen vangt. Adventures zijn her en der in de zones verstopt en hoewel leuk zijn ze ook enigszins beperkt. Het is een aardige afleiding, maar geen volwaardige vervanging van events of quests.
Zones
Zoals we al zeiden speelt een groot deel van de uitbreiding zich af in een nieuw gebied, namelijk de jungle Maguuma. Deze zones zijn behoorlijk groot, vooral omdat ze zich ook in de hoogte en diepte uitstrekken. De gebieden zijn gevuld met nieuwe uitdagingen en ook heel wat nieuwe monsters. Dit alles draagt bij aan een nieuwe ervaring, die de sterke punten van Guild Wars verder ontwikkelt. Zo is er voor het eerst een dag/nacht-cyclus, die invloed heeft op het gedrag van de vijanden. Overdag houden die zich meer koest, maar ’s nachts vallen de monsters de diverse buitenposten aan, die je dan weer moet heroveren en opbouwen. Dat laatste doe je door ‘supply’ te zoeken en deze naar buitenposten te brengen. Hoe meer supply er is afgeleverd, hoe sterker de verdedigingswerken van de buitenpost worden.
Werelbazen
Het voltooien van voldoende events en het in stand houden van buitenposten geeft uiteindelijk toegang tot een aantal wereldbazen. Dit zijn een soort open-wereld raids, waarin tientallen spelers de strijd aanbinden tegen enorme monsters. We kennen dit al uit de basisgame en de gevechten in de uitbreiding zijn gelukkig van dezelfde kwaliteit: groots, meeslepend en alleen te winnen met teamwork. Het is alleen jammer dat de netwerkinfrastructuur nog net niet helemaal klaar is voor de grote mensenma a’s. Hoewel het nu vele malen beter is dan tijdens de lancering en je in elk geval al je medespelers kunt zien, willen de grote gevechten de framerate nog wel eens doen zakken. Het blijft speelbaar, maar het is duidelijk dat de machinerie soms begint te kraken.
Dat er her en der nog wel wat te verbeteren valt neemt niet weg dat ArenaNet geslaagd is in een aantal belangrijke aspecten. Ze hebben een nieuwe en betekenisvolle manier van progre ie geïntroduceerd die vele malen leuker is dan een eindeloze gear tredmolen. Het mastery-systeem is makkelijk uit te breiden en aan te pa en, en wij zijn in elk geval erg blij dat vooruitgang in deze MMO nu eens niet betekent dat ons werk van de afgelopen maanden opeens waardeloos is. Masteries zijn wat ons betreft de toekomst van MMO-progre ie.
Kla enwerk
Behalve masteries en nieuwe zones voegt Heart of Thorns ook een nieuwe kla e toe aan het spel: de Revenant. Dit is een ‘soldier-type’, wat betekent dat de Revenant zware wapenrusting draagt. Ook gebruikt hij/zij magie in de vorm van het oproepen van legendarische figuren uit de geschiedenis van de wereld Tyria. Naast deze Revenant is elke spelerskla e in de game uitgebreid met een ‘elite spec’, wat wil zeggen dat elke kla e weer een aantal nieuwe vaardigheden kan leren. Niet al die elite specs zijn even geslaagd. Die van de Engineer, waarmee je opeens vliegende robotkanonnen om je heen hebt zwermen, is een stuk leuker dan die van de Thief, waarmee je enkel de kracht krijgt om met een staf te vechten. Toch zorgen al die elite specs voor een opfrisbeurt voor personages waar we inmiddels al twee jaar mee spelen.
De nieuwe zones en het nieuwe grote verhaal zijn absoluut de moeite van het verkennen waard en Heart of Thorns blaast een heleboel nieuw leven in een van de beste MMO’s van dit moment.