Grim Fandango Remastered - Er is leven na de dood | Gamer.nl

Grim Fandango Remastered - Er is leven na de dood | Gamer.nl

De MSI GT72 2PE Dominator Pro is een compleet pakket van goede hardware. De bijgeleverde extra’s zijn welkom en recente games draaien naar tevredenheid. De effectieve, maar luide koeling maken een nauwsluitende headset verplicht. De laptop is te zwaar om comfortabel mee te nemen. Door die gebrekkige mobiliteit is de GT72 alleen geschikt voor een select gezelschap dat er bakken met geld voor over heeft om per se geen desktop te halen.

In 1998 verscheen een puzzelspel dat zó verschrikkelijk goed was, dat niemand het speelde en eigenhandig het adventure-genre omzeep hielp. We overdrijven een klein beetje, maar er zit wel een kern van waarheid in. Het verhaal rondom Grim Fandango is even bizar, triest en mooi als de game zelf. De LucasArts-game was visueel en gameplaytechnisch vooruitstrevend voor het conservatieve genre en had een unieke invalshoek: een filmnoirmysterie met humor, skeletten en Mexicaanse folklore. Helaas had het publiek destijds meer behoefte aan shooters dan unieke verhalende adventures, waardoor het op de planken bleef liggen.

Grim Fandango verdween vervolgens langzaam uit de winkels, LucasArts ging weer Star Wars-games maken en bedenker Tim Schafer vertrok om zijn eigen bedrijfje Double Fine op te richten. De enkelen die het spel wél hadden gespeeld, zagen hoe prachtig Grim Fandango was en hebben met pa ie de game jaren aangeprezen. De vele blogs, eerbetonen en beschrijvingen in toplijstjes van de beste games aller tijden werden bijna een hipsterparodie: ‘Grim Fandango: mi chien wel de beste game ooit gemaakt, maar jij kunt hem niet meer spelen.’ Tja, dat schiet niet op. Zeventien jaar later is het eindelijk, ein-de-lijk, zo ver. Dankzij het overlijden van LucasArts, de onverschilligheid van Disney, de dwingende hulp van Sony en blijvende populariteit van Tim Schafer kunnen we nu allemaal Grim Fandango spelen. ¡Híjole!

Dus, is het wat?

Voor de nieuwelingen gaan we even terug naar het begin. Grim Fandango’s antiheld is Manny Calavera, reisagent voor de doden. Iedereen die sterft wordt door Grim Reapers zoals Manny opgehaald en krijgt vervolgens te horen hoe ze door mogen reizen naar The Ninth Underworld (de hemel volgens de Mayacultuur). Vroeger kon hij nog regelmatig tickets uitdelen voor een comfortabele treinrit, maar Manny’s laatste klanten zijn zonder uitzondering waardeloze figuren die niet meer verdienen dan een wandelstok. Hij gaat op zoek naar de reden achter zijn ongelukkige situatie en beland in een web van corruptie.

Wat volgt is een jarenlange reis door de wereld van de doden. Voor liefhebbers van mythologische symboliek is iedere stap, ontmoeting en plaats een bron van herkenning. Voor fans van film noir is het een interactieve samenkomst van iedere hardboiled detective filmkla ieker die ooit is uitgebracht. En voor gewone gamers is het een unieke spelwereld, met personages waar je direct om geeft, jazzmuziek die je de omgevingen in sleurt en grappige quotes die je je over twintig jaar nog herinnert.

Mensen die graag games spelen op Call of Duty-tempo zijn hier aan het verkeerde adres. Grim Fandango is een puzzelgame waar je gerust uren kunt vastzitten voor je een oplo ing vindt. Dat is niet erg, want je gaat echt genieten van de sfeer en Manny is een toffe peer om je bij in te leven. Je voelt je één met hem, speurend naar antwoorden en liefde in de nachtelijke havenstad Rubacava. Er is geen ‘level 2’. Je zit met je gedachten direct in Manny’s tijdelijke thuishaven vol met gekke vrienden en onbetrouwbare vijanden.

Een van de mooiste uitgangspunten van Grim Fandango is hoe het omgaat met het leven na de dood. Bloemen zijn hier bijvoorbeeld symbool voor sterven. Wanneer iemand om zeep wordt geholpen, verdwijnt deze in een zee van kleurrijke flora; prachtig en macaber tegelijk. En dan de lijkgraver. Die moet als een florist zijn lijkonderzoeken doen en gelooft niet meer in de Ninth Underworld. Een dode dodenbegraver die niet meer in de dood gelooft in gesprek met de reisleider der doden. Dit soort situaties zie je alleen in Grim Fandango.

Remastered, wat moet ik ermee?

Laten we voorop stellen: dit is een remaster en geen remake. Grim Fandango is jaren niet meer legaal verkrijgbaar geweest, en zelfs de illegale torrent-versies vereisten nog enkele technische modificaties om speelbaar te zijn op moderne pc’s. Het doel van Double Fine was dan ook niet om dit spel op te leuken, maar om het origineel speelbaar te maken. En dat is precies wat ze hebben gedaan. Zelfs het beeld is nog in 4:3 met ingekleurde balken aan de zijkant.

Van next-gen remasters zijn we gewend dat spellen naar HD worden geüpgraded, maar dat gaat om moderne games waarbij dat proces wat makkelijker gaat. Grim Fandango bestaat uit een mengelmoes van 2D pre-renders en codetaal uit 1998 die intu en niet meer gebruikt wordt. Voor een HD-remake had de game letterlijk van de grond af opnieuw gebouwd moeten worden. Tim Schafer geeft aan in zijn commentaar dat dit een andere game had opgeleverd.

Terecht, want fans kennen iedere millimeter en kraak uit hun hoofd, wat de illusie van het origineel had kunnen afbreken. Het kenmerkend cinematische Grim Fandango-artwork van ontwerper Peter Chan staat gelijk aan historische gamekunst. En op de Mona Lisa ga je ook geen snorretjes tekenen. Schafer heeft er dus voor gekozen zijn originele visie zoveel mogelijk te herstellen met lichte technische aanpa ingen. We krijgen nu dus de achtergronden, filmpjes en geluiden te zien zoals ze bedoeld waren, in plaats van de samengeperste CD-ROM-kwaliteit die fans al hebben liggen.

Daarnaast zijn de 3D character models en objecten netjes geüpgraded en belicht, wat af en toe voor kleine stijlbreuken zorgt tu en de oude kartelige achtergrondpersonages en de nieuwe scherpe modellen. Over het algemeen valt dit echt niet op en loop je constant in de illusie rond dat je dezelfde game als vroeger speelt (zij het met – als je wilt – de toegevoegde point-and-click-besturing), maar het is weldegelijk mooier. De muziek is met een orkest opnieuw ingespeeld en klinkt ook feilloos zoals vroeger – eerlijk gezegd een beetje een overbodige extra moeite dus. Wat de remaster vooral bewijst is hoe tijdloos het ontwerp van Grim Fandango is. De modellen zijn wat vierkant in vergelijking met huidige standaarden, maar de omgevingen van Peter Chan zijn anno 2015 nog makkelijk indrukwekkender dan die van Telltale Games’ beste adventure-titels.

De vraag voor oude fans blijft dan: is Grim Fandango het opnieuw aankopen waard? Jazeker. Naast de eerder genoemde updates en onmisbare achievements, is voor oude fans voornamelijk de Director’s Commentary aantrekkelijk. Het oude Grim Fandango-team is naar Double Fine gehaald en vertelt bij iedere omgeving, iedere scène en ieder personage waar deze door geïnspireerd waren. Zoals verwacht is Tim Schafer overal grappig (‘glij hier van de trap af… ah toe, doe het, doe het!’), maar we leren ook intere ante dingen.

Om een voorbeeld te geven: de hyperblije garderobemedewerkster Lupe blijkt geïnspireerd te zijn door de hyperactieve producente van Grim Fandango. Die vervolgens zelf ook commentaar geeft hierop, wat prachtig is om terug te horen als fan – haar stem en die van Lupe’s actrice lijken echt op elkaar. We hebben er lang op moeten wachten, maar het mooiste digitale avontuur ooit gemaakt is eindelijk speelbaar voor jong en oud. Nu kan iedereen zien waarom fans al jaren zeuren waarom het bovenaan de Top 100’s beste games aller tijden moet. En waarom adventure-games nooit hadden mogen sterven.

Grim Fandango Remastered is verkrijgbaar op pc, PlayStation 4 en Vita. Deze recensie is gebaseerd op de pc-versie.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou