Green Day: Rock Band is geen verra ende titel. Het is simpelweg Rock Band met een overdosis aan Green Day-nummers. Houd je niet van Green Day, dan kun je deze titel eigenlijk per definitie aan je voorbij laten gaan. Op de soundtrack staan immers enkel nummers van deze geroutineerde punkrockband. En behoorlijk wat. In totaal zijn 47 liedjes van de band te spelen, waaronder grote hits als ‘Basket Case’, ‘Boulevards of Broken Dreams’ en ’21 Guns’. Van een gebrek aan Green Day is in deze Rock Band dus zeker geen sprake.
Je kunt het aantal nummers nog wat verder opkrikken door via de online Rock Band-winkel de zes afwezige nummers van het album 21st Century Breakdown te downloaden. Het is wat jammer en eigenlijk belachelijk dat je voor deze nummers extra moet dokken, maar dat neemt niet weg dat de soundtrack van zich uit al uitgebreid genoeg is. Green Day: Rock Band biedt ondanks deze downloadbare nummers wel degelijk de totale Green Day-ervaring. De albums ‘Dookie’ en ‘American Idiot’ zijn bijvoorbeeld in zijn geheel opgenomen in de soundtrack. Door het knappe regiewerk, de spectaculaire vuurwerkshows en de karakteristieke presentatie van de bandleden krijg je al helemaal het authentieke Green Day-gevoel.
Carriere
Het is opvallend dat deze hits, net als de rest van de soundtrack, al gelijk te spelen zijn. Je hoeft dus niet langer per se de carrièremodus te doorlopen om de bekendere nummers vrij te spelen. Toch betekent dit niet dat de carrièremodus gelijk waardeloos is. De modus laat je drie periodes uit Green Days bestaan naspelen en daagt je uit het beste uit jezelf te halen. Je moet bijvoorbeeld een bepaald aantal sterren halen tijdens een mini-optreden van drie nummers.
Lukt dit, dan speel je –hoe kan het ook anders- Green Day-gerelateerde extraatjes vrij. Denk hierbij aan foto’s, interviews en fragmenten van optredens. De extraatjes en uitdagingen zijn leuk genoeg, maar dat neemt niet weg dat hier veel meer in had gezeten. Het is bekende kost en je krijgt nooit het gevoel dat je daadwerkelijk als lid van Green Day aan de weg naar bekendheid timmert. De carrièremodus biedt wat je ervan verwacht en is leuk genoeg om volledig te doorlopen, maar ontwikkelaar Harmonix had hier toch wat meer mee kunnen doen.
Punk
Maar cijfertjes, titels en spelmodi zeggen lang niet alles als het gaat om muziekgames. De vraag is wat dit in de praktijk betekent. Zijn de nummers representatief voor de muziekstijl van de band? En, belangrijker nog, zijn ze leuk om te spelen? Over de eerste vraag kunnen we kort zijn. Zowel de stevigere punk uit Green Days begindagen als de wat populairdere en vaak wat rustigere nummers zitten in deze Rock Band-spinoff. De soundtrack vertegenwoordigt de muzikale ontwikkeling (of degeneratie) van de band en herbergt nagenoeg al hun (underground) hits.
Maar zijn de nummers ook leuk om te spelen? Aan de gameplay van Rock Band hoeven we in ieder geval niet te twijfelen. Hoe je het ook wendt of keert, op het gebied van muziekgames is het nog steeds een niet te kloppen spelconcept. Het ligt dus volledig aan de nummers zelf. En wat blijkt? De nummers zijn leuk en zijn heerlijk om mee te blèren, maar maken van Green Day: Rock Band tegelijkertijd de minste Rock Band tot dusver. Dit komt voornamelijk doordat de vorige delen in de franchise ongekend goed waren en punk muziektechnisch gezien een wat simpelere muziekstroming is.
Solide
Punk baseert zich namelijk op het zogenoemde drieakkoorden-schema. Hierdoor zijn de gitaarpartijen wat eenvoudig en ben je vaker aan het strummen dan dat je je met razendsnel vingerwerk bezighoudt. De gitaarrifjes zijn dus relatief simpel en zelfs de lastigste gitaarsolo’s laten de geoefende gitarist niet zweten. Ook de drumpartijen zijn niet enorm spectaculair. Door het snelle tempo van de nummers zijn de ze soms behoorlijk pittig, maar vrijwel nooit krijg je een afwi elende drumpartij of heerlijke drumsolo voor je kiezen.
Dat de gitaar- en drumlijnen wat simpel zijn, is inherent aan de muziekstijl. Punk is niet enorm dynamisch en dit zie je terug in de game. Toch is dit niet storend. Het is enkel in vergelijking met een titel als The Beatles: Rock Band dat de game wat minder afwi elend en uitdagend is. Dit is ook de hoofdreden waarom Green Day: Rock Band niet meer dan een solide zeven krijgt. Alle gewenste nummers zijn te spelen en het spelconcept van Rock Band komt goed tot z’n recht, maar Green Days muziekstijl zorgt ervoor dat de game niet het fenomenale niveau haalt van de eerdere delen. Deze delen zijn door de enorme afwi eling in zowel muziek- als speelstijl ook de moeite waard als je niet van de betreffende muziek houdt. Voor Green Day: Rock Band geldt dit in veel mindere maten. Het is een erg leuk muziekspel dat het simpelweg net niet redt bij de Rock Band-standaard.