Om met de deur in huis te vallen: Gran Turismo 6 is niet af. Sterker nog, tot een dag voor de release was het spel eigenlijk niet eens voldoende afgewerkt om een waardig oordeel te kunnen vellen. Pas na het installeren van de day one patch van meer dan een gigabyte functioneren alle activiteiten naar behoren, werken de servers en zitten alle beschikbare auto's daadwerkelijk in de game. Voorlopig, in elk geval. Nota bene terwijl de levensloop van de PlayStation 3 zich volop in de schemering bevindt.
Waarschijnlijk zal GT6, net als zijn voorganger, nooit écht af zijn. Geestelijk vader Kazunori Yamauchi en zijn studio Polyphony Digital hebben er immers een bijzondere gewoonte van gemaakt tegen en zelfs voorbij deadlines te werken. Dat kwam Gran Turismo 5 op de nodige spot te staan: na talloze vertragingen belandde de game als een incompleet en afgeraffeld geheel bij de spelers, die pas na talloze updates verspreid over ruim een jaar een fatsoenlijke ervaring voorgeschoteld kregen.
Gelukkig hebben de geplande updates voor GT6 vooral betrekking op nieuwe auto's (zoals de bijna dertig Vision GT-studiemodellen) en lichtelijk futuristische opties, zoals het inzetten van GPS-data uit de echte wereld om je rijgedrag te laten analyseren in de game; zaken die niet van levensbelang zijn voor een goede spelbeleving. Nee, wat dat betreft hebben Yamauchi en de zijnen van GT6 in elk geval een goed speelbaar product gemaakt ten tijde van de (warempel niet door vertragingen geplaagde) release.
Pauzerende pop-ups
De eerste keer dat je het spel opstart, word je door een ietwat onhandige tutorial wegwijs gemaakt achter het stuur van een Renault Clio RS, met pop-ups die het rijden pauzeren om je te vertellen dat het mi chien verstandig is te remmen voor de volgende haakse bocht. Gelukkig is de menustructuur van het spel een stuk slimmer ontworpen: zoals het een game voor een breed publiek anno 2013 betaamt, is het gros van alle mogelijkheden duidelijk zichtbaar en selecteerbaar vanuit vlakken in het hoofdscherm. Bovendien zijn de laadtijden fors ingekort ten opzichte van Gran Turismo 5, waardoor je voor een kort potje niet minutenlang door menu's hoeft te worstelen.
Voor een snel (splitscreen-)potje ben je traditiegetrouw aan het juiste adres bij de Arcade Mode, waar de meeste circuits en een aardige selectie auto's voor je klaar staan om direct te gaan racen. Fanatiekere scheurneuzen duiken natuurlijk in de Simulation Mode. Ditmaal is het daar de bedoeling zoveel mogelijk sterren te verdienen door lo e races en kampioenschappen te voltooien. Zodoende speel je niet alleen meer races en kampioenschappen vrij, maar ook speciale evenementen, zoals zuinigheidsritten (rijd zo ver mogelijk met één liter benzine) en inhaaluitdagingen. Kersen op de taart zijn zonder meer deelname aan de heuvelklim van het Goodwood Festival of Speed en (jawel) races op de maan, waar je in een maanwagentje de door bemanning van de Apollo 15 afgelegde route zo snel mogelijk moet afleggen.
Fijne kneepjes
Tijdens het afwerken van de verschillende hoofdstukken van de Simulation Mode stuit je vanzelf op de illustere licentietests, die een goede leerschool bieden om de fijne kneepjes van de autosport onder de knie te krijgen. Niet voor niets kun je pas direct online spelen tegen anderen na het behalen van je tweede licentie, waarvoor je zeker enkele uren flink door moet spelen. Het is een gewaagde designkeuze van Polyphony die niet bij iedereen in de smaak zal vallen, maar wel een die ervoor zorgt dat spelers beslagen ten ijs komen wanneer ze zich wagen aan de online speelstand. Die is op zijn beurt even uitgebreid als beperkt. Er zijn weliswaar legio opties die de host voor een race kan aanpa en, van beperkingen op voertuigkeuze tot het verloop van de tijd en de verraderlijkheid van het weer. Maar rechtstreeks vrienden uitnodigen is er niet bij, waardoor het bij elkaar krijgen van een groep vaak leidt tot klungelen met privéberichten.
Net als in Forza Motorsport 5 (en vele andere racegames in de afgelopen vijf jaar) is het mogelijk om met microtransacties auto's aan te schaffen door te betalen met echt geld. In het geval van GT6 is dit echter duidelijk een optie voor luie spelers: wie gewoon races afwerkt, heeft binnen enkele uren al een tiental auto's en genoeg geld om rond te komen met upgrades en visuele aanpa ingen, zoals andere kledij voor je coureur. De meest gewilde raceauto's zijn vanzelfsprekend wel exorbitant hoog geprijsd, maar tevens te verdienen door gewoon het spel op ouderwetse wijze door te spelen. In het begin gaat dat vrij gemakkelijk: computergestuurde tegenstanders gaan er vaak als een haas vandoor, maar zijn betrekkelijk gemakkelijk in te halen. In latere races is dat een stuk lastiger en kan de AI zelfs behoorlijk agre ief reageren op jouw inhaal- en verdedigingspogingen.
Veren
Als je eenmaal aan het rijden bent, komt de ware kracht van Gran Turismo al gauw bovendrijven. GT5 had al physics die het autorijden in de werkelijkheid beter benaderden dan Forza Motorsport 4, GT6 doet daar nog een flinke schep bovenop. Dankzij verfijning van de simulatie van de ophanging, banden, aerodynamica en eventueel in te schakelen hulpmiddelen kunnen we gerust spreken van de meest waarheidsgetrouwe racegame die op een console te vinden is – al komt Forza Motorsport 5 aardig in de buurt. Auto's duiken in GT6 bijvoorbeeld meer in hun veren bij het aanremmen en komen eruit bij het optrekken, terwijl je mede dankzij trilfeedback kunt voelen wanneer je banden grip verliezen. Belangrijker: de in het echt beter besturende modellen zijn ook echt plezierig om te besturen, waardoor iedereen met een beetje waardering voor auto's na een se ie snel zal verlangen naar het volgende rondje.
En dat zullen er heel wat zijn in de wetenschap dat er een slordige twaalfhonderd auto's in GT6 te besturen zijn. Hoewel men de opdeling van karig ogende Standard-auto's en veel mooier afgewerkte Premium-modellen heeft laten vallen, is in sommige gevallen nog steeds duidelijk zichtbaar welke exemplaren uit het PlayStation 2-tijdperk afkomstig zijn. Wel zijn de verschillen in sommige gevallen wat kleiner gemaakt. Alle exemplaren zijn technisch naar eigen smaak te upgraden en aan te pa en, al blijft dit visueel beperkt tot een andere laklaag. De zichtbaarheid van schade was al niet om over naar huis te schrijven in GT5, in het geval van GT6 lijkt een harde klap alleen nog maar minder kreukels op te leveren. Storender is het feit dat zo mogelijk de grootste zwakke plek van Gran Turismo nog steeds nauwelijks aangepakt is: de motorgeluiden, die voor het gros van de auto's nog even nietig en blazend klinken als voorheen. Wel heeft Kazunori Yamauchi aangegeven dit met een update nog te willen verhelpen.
No Gear
Over het circuitaanbod valt weinig te klagen: er zijn bijna veertig banen present, met in totaal zo'n honderd verschillende configuraties. Natuurlijk komt het gros van de circuits mee uit eerdere edities van de reeks, maar feit is dat Polyphony bijna geen enkele locatie geschrapt heeft – afgezien van het Top Gear-testcircuit. Bovendien zijn er dynamische nabootsingen van weersomstandigheden, tijd van de dag en zelfs de sterrenhemel boven elke locatie, wat ook het rijden op de maan mede mogelijk maakt.
Hoewel de vele realistische visuele effecten te prijzen zijn, weten ze een gebrek aan algemene visuele afwerking niet te verhullen. Bomen en publiek langs de kant van de baan bestaan in veel gevallen nog uit platte sprites, schaduwen hebben de neiging om te flikkeren (zij het veel minder dan in GT5) en ondanks alles weet de framerate niet altijd helemaal stabiel te blijven, zelfs wanneer er slechts zes auto's op het scherm zijn zoals in veel singleplayerraces. Maximaal kunnen er zestien wagens in beeld zijn, al heeft het spel dan met name bij het bekijken van herhalingen merkbaar enige moeite om alles draaiende te houden.
Voor de gemiddelde gamer zijn dit soort onvolkomenheden mi chien moeilijk te verkroppen, maar draag je auto's en de omliggende cultuur ook maar een lauwwarm hart toe dan is het moeilijk om niet betoverd te raken door de eindeloze mogelijkheden die GT6 biedt om auto's, circuits en omstandigheden met elkaar te combineren. Bovendien zit er nog veel meer in de pijplijn, zoals de eerder genoemde auto's en opties, maar ook activiteiten vanuit een samenwerking met Red Bull en een eerbetoon aan de legendarische coureur Ayrton Senna, die in mei 2014 precies twintig jaar geleden verongelukte. Totdat al deze en meer zaken GT6 bereiken, is er gelukkig meer dan genoeg om je mee te vermaken.