Onder een ladder lopen, een zwarte kat zien, een spiegel breken en vrijdag de dertiende. Een greep uit de vele oorzaken die van een goede dag een hele slechte kan maken. Normaal lach ik om zulk soort dingen, maar sinds de release van Gothic 3 kijk ik er toch anders tegen aan. De nieuwe RPG van de Duitse makers Piranha Bytes en uitgever JoWooD, kwam namelijk afgelopen vrijdag uit. En je voelt hem al aankomen: dat was inderdaad een vrijdag de dertiende. Nou, we hebben het geweten hoor!

Wellicht heb je de verhalen gehoord over Gothic 3. Deze game zou hét (Duitse) antwoord zijn op The Elder Scrolls: Oblivion. Iedereen die ook maar een beetje voorliefde voor het RPG-genre heeft, zou helemaal thuis voelen bij het derde deel uit de Gothic-reeks. Een reeks die overigens al sinds mensenheugenis geplaagd werd door een schier-ontelbaar aantal bugs, ernstige fouten en meer van dat soort rarigheden. Weliswaar in de loop der jaren tot op zekere hoogte bugproof gemaakt, maar toch. Hoe dan ook, het tegengewicht voor Oblivion dus. Mooie woorden allemaal en stiekem had ik het best tof gevonden als onze Oosterburen het gelukt zou zijn, maar… Nee. Sorry. Het is niet gelukt.

Dat ligt niet zozeer aan het spel zelf, maar meer aan de hoeveelheid aan bugs die ook in dit deel weer veelvuldig aanwezig zijn. Het is jammer, maar kennelijk hoort dat nou eenmaal bij de aanpak van JoWood. Het zijn dit soort dingen die de score van Gothic 3 enorm laten zakken, want feitelijk is het een game geworden die gewoon staat en voor elke RPG-liefhebber aan te raden valt. Helaas liet men een flink aantal steekjes vallen, wat gewoon de doodzonde blijkt te zijn. Maar voordat we het over de problemen van het spel gaan hebben, eerst een kleine introductie voor diegenen die nog niet veel van het spel af weten.

Het land waar het spel allemaal afspeelt is het continent van Myrtana. Eens een vredig land, maar nu in tweeën gescheurd en bevolkt door een enorm leger aan Orcs. Deze groene gluiperds hebben de menselijke bevolking gevangen genomen en tot slaven "benoemd". Gelukkig is niet iedereen opgepakt door het Orc legioen. Een dappere groep rebellen heeft zich genesteld in de bossen en bergen van Myrtana en hier en der zijn nog vriendelijke nederzettingen te vinden in het land. Vooral de noordelijke gebieden van Nordmar en het zuiden in de woestijn van Varrant zijn nog in bezit van de menselijke bevolking en dus veilig voor de held van het verhaal; jij.

In het begin van het spel begin je niet (zoals bij elke andere RPG wel het geval is) met een scherm waarin je je klasse en skills kunt kiezen, maar word je gelijk in het diepe gegooid. Uiterlijk aanpassen of een leuke naam aan je personage plakken behoort niet tot de mogelijkheden helaas. Gezamenlijk met een groep vrienden, nog afkomstig uit het tweede deel uit de Gothic-serie, stap je een dorpje binnen, om daar gelijk oog in oog te staan met een legertje aan Orcs. Een vriendelijke conversatie zit er helaas niet in en binnen een mum van tijd heb je je eerste kills alweer te pakken. Hier valt gelijk al op hoe simpel het combat-systeem is. Aangezien Gothic 3 een third person RPG is, zie je jezelf dus van achteren. Hierdoor werkt het vechten aanzienlijk beter dan in Oblivion. Probeer in Oblivion maar eens vanuit het derdepersoons-perspectief te vechten; dat ging echt niet. In Gothic 3 gaat dit dus gelukkig beter.

Echter, van een uitgebreid en intuitief vecht-systeem kun je niet spreken. Kort gezegd kun je met de linkermuisknop aanvallen. Houdt de knop ingedrukt voor een harde mep, veel klikken zorgt voor kleine steekjes naar voren. De rechterknop dient voor het pareren van aanvallen, maar werkt ook als een tweede aanvalsoptie waarbij je hele zwakke stoten uitdeelt. Erg gemakkelijk dus, maar daardoor ook een beetje saai. Echt veel diepgang hebben de gevechten namelijk nooit. Je klikt wat in de rondte en met een beetje geluk ben jij de eerste die raakt. Sla je ze snel achterelkaar, dan hebben de tegenstanders geen schijn van kans. Of het nou een ultieme eindbaas is of een klein haasje bij wijze van spreken, allebei zijn ze het bokje.

Niet bijten graag!

Klinkt als een fluitje van een cent dus, ware het niet dat vijanden dit ook bij jou kunnen doen. Hoewel menselijke tegenstanders en Orcs qua aanvalskracht meer pijn doen dan beesten uit het bos, zijn het deze laatstgenoemden die de échte killers van het spel zijn. Ik heb al heel wat dorpen uitgemoord en ontreinigt van flink wat Orcs, maar waar ik pas echt vaak dood ben gegaan zijn de gevechten met wolven, uit de kluiten gewassen vliegen en zwijnen. Man o man, wat de makers daarmee uitgespookt hebben weet ik ook niet, maar als deze krengen je in hun houdgreep hebben, kom je er niet levend meer vanaf.

Weten deze dieren je namelijk te raken, dan raak je tijdelijk verlamd. Helaas is de snelheid waarmee deze mormels vechten zo hoog, dat je geen schijn van kans krijgt om ook maar iets terug te doen. Het resultaat van deze ‘enerverende’ gevechten is een dood, voorzien van een gil die niet mis zou staan bij de gemiddelde pornofilm. Leuk voor eventjes zo’n gil, maar als je in vijf minuten al meer dan 10 keer dood bent gegaan is de grap er al snel vanaf. Ronduit irritant en hierdoor heb ik al meerdere malen de game gewoon uitgeknald. “Maar, gebruik dan een schild, of verhoog je hitpoints?”, denk je misschien. Ha! Was het maar zo simpel. Ik heb van alles geprobeerd. Ook een schild of het levelen van je strength heeft geen zin. Het maakt gewoon niets uit. Niets!

En zo zitten er wel meer van die rare dingen in dit spel verwerkt. Het is onduidelijk wanneer je wél en wanneer je níet mag stelen. Okee, ik geef toe, het is niet netjes om een net bevrijd dorp te ontdoen van al hun spulletjes, maar een mens moet ook geld op zak hebben nietwaar? De ene keer kun je wel alles meenemen, de andere keer heb je gelijk mot met de eigenaar van de kist. Die persoon kalmeren werkt helaas ook niet, wat resulteert in een knorrige NPC. Niet voor even ofzo, maar gewoon voorgoed. Heethoofden daar in Myrtana zeg, pff.

Mochten die NPC's heel erg kwaad worden, dan kun het gevecht met ze aangaan. Maar makkelijker is om gewoon weg te rennen. Soms rennen ze je nog een stukje achter na, maar echt ver zal dit niet zijn. Sterker nog, het is mogelijk om heel de wereld door te rennen. Alle vijandelijke NPC’s zullen al vrij snel weer afhaken wanneer ze een poging wagen je te achtervolgen. Als ze tenminste niet vast blijven steken tussen bomen en planten en dergelijke…

Grafisch weet de game helaas niet helemaal te overtuigen. Voor de pracht en praal die Piranha Bytes ons beloofde zul je echt een bakbeest van een computer nodig moeten hebben en zelfs dan is het nog niet altijd om naar huis te schrijven. De screenshots in deze review zijn dan ook mooier dan wat je uiteindelijk op je scherm te zien krijgt. Geregeld komt het voor dat je door de grond kunt kijken en heel de wereld kunt zien. Animaties lopen erg houterig en vrijwel elk personage of dier heeft te maken met een ernstig polygoontekort. De omgevingen doen ietwat grauw aan wat uiteraard past bij de wereld van Myrtana, maar toch is het naar mijn gevoel te kleurloos (al zijn de ijs- en woestijngebieden beter te doen). Gothic 3 mag dan wel SpeedTree-engine hebben die Oblivion ook bezit, in de laatstgenoemde game komt het toch beter tot zijn recht. De boompjes in Gothic 3 bewegen als een gek op en neer en lijken nergens echt realistisch.

De belichting komt niet overweldigend over en het water valt gewoon tegen als je de concurrentie van nu (én die van vroeger!) hebt gezien. Lelijk is het niet, maar indrukwekkend is het allerminst. Onder water ziet het er wel mooier uit dan Oblivion, dat dan weer wel. Maar hoe vaak neem je nou een diepe duik in dit spel? Vrijwel nooit eigenlijk. Ook grappig is de lensflare ’s nachts, nota bene ná het installeren van de eerste patch. In Gothic 3 kan het allemaal. Natuurlijk wordt ook dit weer opgelost in de toekomstige patches (gaan we maar vanuit), maar mooi afgewerkt is het niet als je het ons vraagt.

Muzikaal gezien wekt Gothic 3 dan wel weer positieve gevoelens op. Je zou het kunnen bestempelen als een mix tussen Oblivion en Fable, met hier en daar een snufje bombastische John Williams-muziek, want de invloeden zijn er zeker terug in te vinden. Niets mis mee dus. Waar ik wel meer problemen mee heb, zijn de geluiden van de NPC’s en vooral het gekreun van de hoofdpersoon. De meeste voice-actors hebben hun best gedaan, maar er zitten een paar bij die er echt geen kaas van gegeten hebben.

Ook zitten de Engelse teksten die ze uitkramen wel eens vol stijlfouten en mankeert er wel eens wat aan de grammatica. Het kan natuurlijk zijn dat ze zo gebrekkig Engels praten in dat land, maar vergeleken met Oblivion is het lachwekkend te noemen. Ook zijn die gilletjes en andere orale uitspattingen, waar ik het al eerder over had, echt te erg voor woorden. Dat gekreun kan écht niet, helemaal niet als je bedenkt dat er wel verdacht veel verwijfde mannenstemmen in het spel verwerkt zijn. Tikkeltje aan de dubieuze kant dus. Leuk voor iemand anders misschien, maar mijn ding is het niet.

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAUUUUUUUGHHHHHHHHh...(spuit?)

Een hele vloedgolf aan negativiteit is aan je voorbij gegaan nu en als je dit leest zou je misschien denken dat Gothic 3 zich mag gaan plaatsen naast de PSP-versie van Myst in het rijtje “misbaksels van 2006”. Welnu, dit is niet het geval. Want onder al die bugs zit tóch een spel waar met veel liefde en toewijding aan gewerkt is. Ook is het best verslavend te noemen. Goed, het komt nergens in de buurt van Oblivion, op geen enkel front wat mij betreft.

Maar… gaandeweg in Gothic 3 begin je toch een beetje de charme van het spel te ontdekken. Zie je dus de bugs door de vingers, dan wacht er best een aardige RPG op je. Hier en daar heeft Gothic 3 zelfs verbeteringen ten opzichte van de grote concurrent, wat alleen maar mooi meegenomen is. Ook het verhaal is verrassend leuk te noemen: Ga je de rebellen helpen om de Orcs uit het land te verjagen, of sluit je je juist aan bij de Orcs? Of maak je juist een mix van deze twee keuzes om zo je eigen gang te gaan? Dat soort dingen zijn leuk uitgewerkt en maken Gothic 3 weer interessant. De game heeft zo z’n momenten dus.

En nu ga jij kreunen, kreng!

Als Pirana Bytes de game maar niet zo had lopen te rushen, dan was het misschien helemaal goed gekomen met Gothic 3. Als ze maar iets langer de tijd gehad hadden. Als ze maar iets beter hun product hadden bekeken. Helaas blijft het bij ‘als…’, want de werkelijkheid staat er toch anders voor. De ontwikkelaars hebben nog een lange weg voor de boeg als we op dit moment kijken naar Gothic 3. De game is speelbaar, maar met de huidige stapel aan bugs kunnen we niet ontkennen dat er toch iets fout is gegaan tijdens de ontwikkeling ervan. Jammer, heel erg jammer, want ik had het de makers als geen ander gegund. Beide eerdere Gothic-delen hadden er last van en ook hier zit het ze weer niet mee. Misschien dat vrijdag de dertiende toch niet zo’n geslaagde dag was om uit te kiezen…