Zes jaar lang heeft men bij 4D Rulers lopen zwoegen aan het spel Gore, een 3D shooter met de meeste nadruk op het multiplayer gedeelte. In singleplayer biedt men echter geen botmatch aan zoals Unreal Tournament en Quake 3, maar een aantal levels met een verhaal. Daarnaast heeft men alle goede ideeën die er ooit in het 3D shooter genre de revue gepa eerd zijn bij elkaar in een grote pan gegooid. Nu is de inhoud van de maag ook een mengsel van allerlei lekkere dingen die samen een stuk minder smakelijk zijn. Zo is Gore mi chien nog wel het beste te beschrijven.

Gore is een 3D shooter van het hersenloze type. Je loopt rond met een snelheid waar Quake3 nog een puntje aan kan zuigen en je krijgt een ruim arsenaal aan explosieve wapens ter beschikking. Hoewel het spel oorspronkelijk als multiplayerspel gepland stond, zit er ook een singleplayer gedeelte bij. Dit zijn meestal multiplayerlevels die omgebouwd zijn tot singleplayer map en voor dit doel eigenlijk zeer ongeschikt aanvoelen. De maps hebben ook totaal geen verband met elkaar, maar het leuke is dat dit verband wel steeds word gezocht en dat dit tu en twee mi ies door aan je uitgelegd word. Bij de latere levels hebben de makers de hoop echter opgegeven en hebben ze portals in het verhaal gebreid en reis je van de ene gekke plek naar de andere zonder dat er enige vorm van logica waarneembaar is.

De titelverklaring ligt hier heel wat makkelijker dan bij de gemiddelde roman

Het verhaal begint met een training in een virtuele wereld wanneer er ineens thugs opduiken. Een simpele viru canner helpt hier niet tegen en dus zit er niets anders op dan stevig weerstand bieden. Je krijgt vervolgens mi ies om verschillende weaponcrates op te blazen of de gangsterbaas om zeep te helpen. Leuk is ook een mi ie waarin je een nuke onschadelijk moet maken. Want wanneer een nuke ontploft dan is dat natuurlijk niet echt prettig. En onze ultieme soldaat pakt dit zeer slim aan: hij schiet de nuke gewoon aan flarden! Soms is het verhaal zo ontzettend lachwekkend dat je je afvraagt of ze zichzelf wel serieus nemen. Er zitten daarnaast een groot aantal continuïteitsfouten in en de locaties zijn op geen enkele manier te verklaren (Je komt onder andere langs het wilde westen, een spookhuis, een kasteel, een futuristische low gravity basis, een achterbuurt, een groot landhuis en een Frans stadje).

Van Quake tot Outlaws, Gore heeft het allemaal

Ondanks dit grote aantal locaties heb je de singleplayer campaign zo uitgespeeld. De levels zijn kort en slecht van design. Daarnaast hebben de vijanden een AI waarbij een fruitvliegje op Einstein begint te lijken, wat meteen de afwezigheid van bots verklaart. De wapens die je in Gore mag hanteren zijn daarnaast erg origineel te noemen. De meeste zijn erg slechte kopieën van wapens uit andere spellen. Zo is de riotgun precies dezelfde als in Serious Sam, alleen is hij hier een stukje kleiner en minder imposant. Er zit een Unreal Tournament achtige Pulse-gun in het spel die echter nóg meer groene blubber over het scherm verspreid die nóg minder schade doet dan in UT. Daarnaast is er de standaard rommel zoals een shotgun (4 barreled, hoe origineel), een rocket launcher, een pistooltje, een kettingzaag, een speciale shotgun die zich om kan bouwen tot een kogelwerende paraplu, een snipergeweer, een vlammenwerper die polygonaal vuur de kamer door laat waaien en de nodige granaten.