De weg die Ghost Recon: Future Soldier heeft moeten bewandelen is geen fijne geweest. En van een goede start was al helemaal geen sprake, toen Ubisoft jaren terug dit laatste deel in de serie aan de verzamelde pers toonde. De reacties waren toen – op z’n zachtst gezegd – niet positief. Nadat Ghost Recon: Advanced Warfighter de serie voor het grote publiek op de kaart zette, werd Ghost Recon een synoniem voor compromisloze tactiek en torenhoge kwaliteit. Maar Future Soldier oogde in de eerste instantie bleek en teveel gericht op gimmicks als onzichtbaarheid die alleen werkte als je bij een partner in de buurt stond. De negatieve reacties van de pers hebben Ubisoft doen besluiten om terug te gaan naar de tekentafel. Met succes. Op E3 vorig jaar was het plotseling een titel om trots op te zijn.
Sync shots en een RC Tank
Het grootste litteken van die lange ontwikkeltijd en de ingrijpende herstart is voornamelijk terug te zien in de presentatie. Hoewel Future Soldier absolute geen lelijke game is, zou het een of twee jaar terug waarschijnlijk niet eens als grafische topper bestempeld zijn. Het design laat af en toe te wensen over en ook het totaalplaatje weet vaker zelden een blijvende indruk achter te laten. Het is een punt waar we redelijk simpel overheen kunnen stappen, aangezien we deze titel altijd al om zijn gameplay hebben gespeeld en in de eerste instantie lijken de nieuwe foefjes de singleplayer campaign (die het zeker niet van zijn flinterdunne ‘verhaal’ moet hebben) an sich al te kunnen dragen.
Onze Ghosts hebben als eliteteam namelijk de beschikking over het nieuwste van het nieuwste op technologisch vlak: een kijker die op basis van magnetische voorwerpen een scan van de omgeving maakt; sensorbommen die aangeven waar vijanden zich bevinden; kleine draagbare turrets en zelfs een op afstand bestuurbare tank die zich als een alles verwoestende olifant in een porseleinwinkel gedraagt. Het coversysteem werkt feilloos en via een weergaloze interface (Gun Smith) kun je wapens tot op de kleinste details aanpa en en bekijken. Tel daar nog eens bij op dat de intelligentie van drie computergestuurde teamgenoten uitstekend is, de mi ies gevarieerd zijn en je door middel van het taggen van vijanden een sync shot kunt uitvoeren (waarbij je met één commando stilletjes vier vijanden tegelijk om kan leggen) en de campaign is klaar om te overweldigen.
A) Rennen en B) schieten
Maar die overweldiging blijft achter. Of beter gezegd: de middelen die tot je beschikking staan schreeuwen om een betere campaign dan je uiteindelijk krijgt als je alleen speelt. Slecht is het zeker niet, vooral omdat we inmiddels al heel wat jaartjes doodgegooid worden met games die zich richten op A) rennen en B) schieten. Hier sluip je, denk je na voordat je schiet en ben je bezig met het in kaart brengen van vijanden voordat je toeslaat. Bijna zorgt dat allemaal voor een heerlijke dieptelaag qua tactiek, totdat het langzaam begint te dagen dat het gros van de mi ies slechts een illusie van vrijheid (en daarmee ook tactiek) weet te creëren.
Rebellen stilletjes omleggen op het moment dat ze uit het zicht zijn of het inzetten van precies de juiste gadgets voor de situatie: verborgen onder niet altijd even open omgevingen heeft de ontwikkelaar allang bepaald in wat voor patroon je dat eigenlijk moet doen. Als die gedachte binnengeslopen is, gaat ‘ie helaas je hoofd ook niet meer uit. Dan ga je als speler amper meer op zoek naar een briljante, zelfbedachte strategie, in plaat daarvan ga op zoek naar patronen die het spel opdraagt – ondanks dat het dit meer dan eens fluistert in plaats van schreeuwt. Het gevolg is wel dat het echte ‘tactische’ uit voorgaande delen plaatsmaakt voor herkennen van de juiste patronen, als een sudoku die ingevuld dient te worden.
Online glorie
De relatieve teleurstelling voor fans van de serie wordt echter met één element simpel weggespoeld: online gameplay. Het mooie hieraan is dat Ubisoft zijn geld inzet op meerdere paden. Die niet bijzondere singleplayer campaign wordt plotseling een hoogtepunt in communicatie en samenspel als je ‘m samen met vrienden speelt. Minstens even veel vermaak vind je in de Guerrilla mode, waarin je de ene na de andere horde aanvallers moet zien te slopen voordat ze jouw team uitmoorden of een objective overnemen. Hoe verder je komt, hoe hoger de intensiteit. Die momenten dat jij de laatst levende speler in een team bent bijvoorbeeld. Kies je ervoor om je medespelers in een spervuur op de been te helpen (met alle risico’s van dien) of blijf je in dekking en probeer jij als eenzame held de naderende groep vijanden uit te schakelen? Minstens even zenuwslopend is het feit dat je per ronde bonu en kunt verdienen. De vraag is dan: wanneer zet je (bijvoorbeeld) die kostbare airstrike in?
Het idee van deze verkapte Horde mode is mi chien niet nieuw, alle technische snufjes die Ghost Recon: Future Soldier met zich meebrengt in combinatie met een feilloze balans zorgen ervoor dat dit zeker een van de betere uitvoeringen is. En voor wie dat niet genoeg is, is er altijd nog een ouderwetse multiplayermodus: online je skills testen tegen andere gamers. Het gebrek aan de gedoodverfde Team Deathmatch mode zal voor sommige spelers even wennen zijn, maar op het moment dat je in een van de gevarieerde objective based-modi duikt wordt duidelijk waarom Ubisoft niet wil dat je alleen maar gaat voor de kills. Dan blijkt dat dit – qua gameplay – een game is die schreeuwt om meer diepgang en denkwerk dan slechts het neerzetten van een zo goed mogelijke K/D-ratio. Iets dat we enkel kunnen toejuichen, ondanks wat glitches hier en daar van spelers die bijvoorbeeld even verspringen. Dat laatste lijkt mi chien niet belangrijk, maar het kan zomaar eens het verschil maken tu en winst of verlies in een belangrijke pot.
Tot in de toekomst
De vier zielen in Nederland die geen internetverbinding hebben (of beter gezegd: geen vrienden, aangezien Guerrilla met vier man offline kan worden gespeeld) kunnen Ghost Recon: Future Soldier beter overslaan. Hen wacht alleen een campaign die te weinig indruk maakt en het niet moet hebben van zijn grafische pracht. Voor de overgebleven 99% van de gamersbevolking is Ghost Recon: Future Soldier echter een aanrader geworden. Online is waar deze titel namelijk pas écht tot zijn recht komt. En in welke modus dat is? Dat mag je helemaal zelf kiezen. Ubisoft heeft er slechts voor gezorgd dat je in ieder geval voorbij de nabije toekomst nog zoet bent met een shooter die mi chien niet innovatief is of briljant oogt, maar die wel hele goede zaken doet als het op vermaak aankomt. En dan bedoelen we voornamelijk vermaak voor iedereen die wel eens wat meer wil dan louter rennen en schieten.