Gears of War 2 | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Gears of War blies een fri e wind in het actiegenre door het introduceren van een snel en intuïtief dekking ysteem. Tal van andere titels, zoals Kane & Lynch en Army of Two hebben dit concept overgenomen. Ook herinnerde Gears of War ons hoe leuk coöperatief spelen kan zijn. Het perfectioneerde die ervaring door gamers zowel online als in splitscreen met elkaar de strijd aan te laten gaan tegen hordes Locust. De verra ing is er nu echter af en Gears of War 2 zal dus wat harder zijn best moeten doen om op te vallen. Dit probeert de game volgens hoofdontwikkelaar Cliff Bleszinski door Bigger, Better en more Bada te zijn.

Bigger is de game in ieder geval. Het originele Gears of War kon je in vijf tot zes uur wel uitspelen. Daar mag je nu gerust een uurtje of acht, negen van maken. Nog steeds is de singleplayer dus niet bijzonder lang, maar dat geeft ook niet. Gears of War 2 is net als het eerste deel namelijk een heerlijke game om op een brakke zondag samen met een vriend op de bank even helemaal door te spelen. Het is een snelle adrenalinepompende rit en die hoeft echt niet langer dan acht uur te duren. Bovendien mogen de multiplayermodus en de nieuwe modus Horde niet vergeten worden. In deze laatste modus kun je het met maximaal vijf personen opnemen tegen vijftig golven aan Locust. Niet erg ingewikkeld, wel heel erg lekker om af en toe eens te doen.

Bigger kun je ook interpreteren als grootschaliger. In de eerste video's die zijn vrijgegeven van Gears of War 2 zagen we grote veldslagen met meerdere Brumaks (die grote lopende tanks), dus dat de game grootser zou zijn dan zijn voorganger was duidelijk. Dit is een belofte die echter niet helemaal is nagekomen. Hoewel je absoluut vaker oog in oog zal staan met grote vijanden, kun je van grote veldslagen niet spreken. De meeste levels spelen zich af in binnenomgevingen waar je veel oog in oog zal komen te staan met de Locust.

Hoewel we graag een grootschalige oorlog had gezien, is het mi chien wel beter dat de actie zo dichtbij blijft. Gears of War draait immers om de zogenaamde stop 'n pop-gameplay: ren de actie in, schuil achter een object en kom alleen tevoorschijn om snel een aantal kogels af te vuren. De kracht van de actie zit hem toch vaak in de brute gevechten van dichtbij. De ultieme manier om iemand af te maken is nog steeds door een kettingzaag in hem te planten. Als dat niet meer zo was, dan zou de game waarschijnlijk niet more bada zijn dan het vorige deel.

Bada is de game zeker, en inderdaad, nog meer dan het vorige deel. Naast de kettingzaag zijn er namelijk nog een aantal heerlijk grove dingen toegevoegd. Zo zullen neergeschoten vijanden niet altijd meteen dood zijn. Bloedsporen achterlatend slepen ze zichzelf voort naar een veilige plek. Dan kun je drie dingen met ze doen: ze neerschieten, ze oppakken en als levend schild gebruiken of een brute finishing move op ze loslaten. Met name die laatste actie is erg tof. Zo'n levend schild is best oké, maar in feite is het vaak handiger om de omgeving te gebruiken om je te beschermen.

Wat ook zeker meer bada is dan in het vorige deel, zijn de headshots. Epic Games heeft het maken van een headshot natuurlijk al tot een genot gemaakt in Unreal Tournament. Zo'n moeilijk schot moet beloond worden, vindt de ontwikkelaar. In Unreal Tournament gebeurt dat met een stoere voice-over, in Gears of War 2 met een heerlijk nat geluid en een vijand die nog even onthoofd blijft staan voordat hij als een zoutzak neervalt. De kop van een Locust van zijn romp afknallen geeft daardoor net zoveel voldoening als het in stukken zagen van je vijanden.

Hoewel Cliff Bleszinski wel erg cliché was met zijn bigger, better and more bada , moet er toegeven worden dat met name dat laatste woord goed gekozen is. Want Gears of War en zijn opvolger zijn gewoon verschrikkelijk stoere games. Het is grauw, het is bloederig en de actie is recht voor zijn raap. Bovendien zijn hoofdpersonages Marcus Fenix en Dom Santiago in dit tweede deel net zo stoer als altijd. Met name Marcus loopt lekker te vloeken op de Locust en herinnert je er regelmatig aan dat je een volwa en game aan het spelen bent.Gears of War 2 is langer en stoerder, en wat dat betreft dus beter dan zijn voorganger. En zo zijn er nog wel wat dingen verbeterd aan dit tweede deel. Zo is er aanzienlijk meer variatie in de levels. Dit komt aan één kant doordat er veel meer verschillende vijanden op je afkomen. Reavers hebben bijvoorbeeld een veel grotere rol gekregen. Regelmatig zul je het opnemen tegen de grote vliegende wezens die in dit deel geregeld een landing zullen maken om je te grazen te nemen. Ook de Brumak, de enorme wandelende tank uit het eerste deel, zul je veelvuldig tegenkomen. En dan heb je nog de Tickers, levende landmijnen, en de met vlammenwerper bewapende Flamer. Deze en andere bekende en onbekende vijanden worden veel afgewi eld, waardoor de actie fris blijft.

De levels zelf bieden ook meer afwi eling. Veel regelmatiger dan in het eerste deel zul je vanaf een voertuig de strijd aanbinden met de Locust. De ene keer is dat een tank, de andere keer een enorm rijdend fort en weer een andere keer een Locust-monster. Dit vormt een leuke afwi eling van het standaard rennen en schieten, vooral als je met z'n tweeën bent, want dan mag de ene sturen en de ander schieten. Je merkt vaak dat het spel echt gemaakt is om met een vriend te spelen. Veel vaker dan in het eerste deel scheiden de wegen van Dom en Marcus. Die wegen kruisen elkaar echter weer regelmatig, zodat beiden vanuit een andere hoek met dezelfde Locust het gevecht aangaan.

Speel dit spel dan ook met een vriend. De hele Gears of War-ervaring komt het beste tot z'n recht met z'n tweeën. In het eerste deel werd je op de hogere moeilijkheidsgraden bijna gedwongen om het samen te doen, omdat de kunstmatige intelligentie van je maat te slecht was. Die ging steeds dood en was daardoor niet erg behulpzaam, maar juist een blok aan het been. Dat is wel verbeterd: het is niet zozeer dat je teamgenoten slimmer zijn, maar ze zijn sterker gemaakt en gaan dus minder vaak dood. Daardoor kun je de game gerust in je eentje doorspelen, maar de game is zoveel leuker met z'n tweeën.

Bij het splitscreen doorspelen van de game liepen we wel enkele keren tegen een vervelende bug aan. De ene keer werd een bepaalde deur niet geopend, omdat we er blijkbaar te vroeg naar toe waren gelopen. De tweede en derde keer kwamen we ergens in het level vast te zitten. Iedere keer was het herladen van het laatste checkpoint de enige oplo ing. Als je tijdens één gevecht tegen een groot monster voor de derde keer vast komt te zitten door een bug, is dat toch wel erg irritant. Afgezien van deze sporadische frustraties, zit de game op technisch vlak gelukkig zeer sterk in elkaar.

Verhaaltechnisch is het allemaal wat beter dan het vorige deel. Toen werd er gehint naar een diep verhaal waarin de vader van Marcus ook een grote rol zou spelen. Die rol werd echter nooit duidelijk en eigenlijk hing het verhaal er maar een beetje bij. Dit keer zit er meer verhaal in Gears of War, zo is er ook een extra plot rond de vrouw van Dom. Dat plot is één van de manieren waarop er wat meer emotie in Gears of War is gestopt. Hoewel dat gedeeltelijk is gelukt, lijkt het plot van Doms vrouw wel wat geforceerd in de game geplakt te zijn. Het hoofdverhaal wordt wel verder uitgelegd en is sterker dan in het eerste deel, toch had het nog een stuk dieper en uitgebreider gekund. Maar de vraag is of je daar de behoefte aan hebt. Gears of War 2 is als een goede actiefilm, die worden met een goed verhaal niet per se beter.

De multiplayer valt te vergelijken met het eerste deel, maar met meer opties en minder oneerlijke situaties (de shotgun gebruiken om iemand vast te zetten en te doden is nu niet of nauwelijks meer mogelijk). Wel trad er redelijk vaak lag op en had de host van een wedstrijd vaak het voordeel, maar dit kan ten tijde van de release van de game wellicht verholpen zijn. De nieuwe modi zijn natuurlijk de grootste attractie hier en die stellen niet teleur. Submi ion is een nieuwe versie van Capture the Flag, waar een door AI-bestuurd persoon de vlag is. King of the Hill is natuurlijk een welbekende mode maar was voorheen alleen op de PC beschikbaar. Maar Horde is de meest besproken nieuwe online mode en dat is niet vreemd. Vijanden en wapens blijven spawnen en het gaat er natuurlijk om het leger aan vijanden zo lang mogelijk af te houden. Dit kan je met je vrienden doen en elke map heeft een eigen leaderboard, wat de verslavingsfactor enorm vergroot.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou