Futurama (PS2) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Na het overweldigende succes van The Simpsons wilde bedenker Matt Groening eens wat nieuws proberen en hij kwam in 1999 met Futurama op de proppen. Deze tekenfilm werd door de critici lovend onthaald en sleepte vele prijzen in de wacht, mede door de strakke humor, leuke personages en het geschifte toekomstbeeld. Het was dan ook een kwestie van tijd voordat deze serie in gamevorm gegoten zou worden. SCi kocht de rechten op en zette de Zweedse ontwikkelaar UDS aan het werk om er wat moois van te maken. Maar of dat gelukt is?

Futurama gaat van start met een zeer geslaagd introfilmpje waarin je het verhaal uit de doeken gedaan wordt. Mom, een soort Nina Brink van de toekomst, heeft Profe or Farnsworth zover gekregen om Planet Expre Diliveries aan haar te verkopen. Een domme zet, zo zou blijken, want juist hierdoor kwam Mom in het bezit van 50% van de aarde, waardoor ze ineens alleenheerster werd. Mother Earth werd al snel omgedoopt tot Mom Earth en alle mensen zouden binnenkort weer ouderwets aan de slavernij geraken. Tijd voor Fry, Bender, Leela en Dr. Zoidberg om daar een stokje voor te steken.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Futurama is een platformgame. Je neemt afwi elend de rol aan van de hoofdfiguren uit het spel en doorloopt de levels in de volgorde waarin je ze voorgeschoteld krijgt. Het spel kent vooral veel springhinderni en maar zo nu en dan dient er ook geschoten te worden, althans zolang je nog met Fry speelt. Fry heeft een gering aantal wapens tot zijn beschikking en middels de L1 knop kan je automatisch op je tegenstanders focu en. De andere karakters richten zich vooral op close-combat gevechten.

Kenmerkend voor Futurama is natuurlijk de humor, en deze is ook in het spel aanwezig. Vooral de cutscènes zijn erg geslaagd, maar helaas ook veel te schaars. Na het introfilmpje hoef je dan ook enige tijd geen filmpje meer te verwachten. Tijdens het spel zelf wordt je wel veelvuldig getrakteerd op oneliners, maar deze vallen erg snel in herhaling. Ook is er in de omgeving soms enige humor aanwezig. Zo was een deel van het spel een geslaagde parodie op Max Payne. Toch had men het humorgehalte best wat hoger op kunnen krikken, zeker gezien het feit dat de makers van de serie hun medewerking verleend hebben.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou