Heb je Fruit Ninja Kinect gedownload van Xbox Live, dan kun je daarna gelijk aan de slag. Verdoe je tijd niet met wachten tot Kinect je heeft gevonden en het aanwijs-handje in beeld komt. In dit spel werkt Kinect zoals je het van games als Kinectimals en Dance Central gewend bent. Maak een karate-achtige hakbeweging dwars door het speltype dat jij wil spelen en het reageert meteen perfect.
Uitleg heb je voor Fruit Ninja Kinect niet nodig. Er verschijnen allerlei soorten vruchten in beeld, van ananas tot zure appels. Alsof het in de menselijke aard zit, gaat je hand meteen in een strakke karate-houding en begin je erop los te hakken. De rode, gele en groene sappen die tegen de muur spatten, laten zien dat je goed bezig bent. Hoe meer de muur op een regenboog begint te lijken, hoe beter je het doet. Banzai!
Duizend bommen en bananen!
Maar pas op! Af en toe komt er plots een bom tu endoor. Stop je hakreflexen op tijd, want je hoeft de bom maar met een mespuntje te raken en het is gedaan. In sommige modi scheelt dat je punten, maar in de carrière-modus is het zelfs dodelijk. Je potje stopt meteen en je kunt je punten wel op je buik schrijven. Punten waarmee je dingen vrijspeelt zoals een ander mes of nieuwe achtergrondjes. Nieuwe achtergrondjes klinken weinig aanlokkelijk, maar aangezien het in Fruit Ninja slechts fruit hakken is wat de klok slaat, is elke mogelijke verandering een welkome bijkomstigheid.
Elke keer weer meloenen, aardbeien en kiwi's doormidden hakken is bovendien behoorlijk saai. De kracht van Fruit Ninja blijkt 'm vooral te liggen in het lekkere gevoel dat het geeft om even goed met je armen te zwaaien. Het maakt niet uit wat voor karate-techniek je denkt te gebruiken, je kunt even helemaal losgaan op die felgekleurde fruitjes. Het is extra fijn om er meerdere tegelijk doormidden te hakken. Plus: je krijgt daar extra punten voor en die heb je zeker nodig om in carrièremodus verder te komen. Probeer het wel rustig aan te doen, want je kunt er bij enthousiast gebruik een aardig pijnlijke schouder aan overhouden.
Voor sadomasochisten
Klinkt pijn je juist aantrekkelijk in de oren? Probeer dan de multiplayer-modus. Je kunt zowel tegen als met elkaar fruit hakken. Hoe je het ook speelt, met zijn tweeën achter Kinect mondt in het geval van slaan vaak in blauwe ogen en gehuil uit en daarin is Fruit Ninja geen uitzondering. De team-modus is wat minder leuk dan versus, omdat je daarin niet verder komt en alleen steeds opnieuw een highscore neer moet zetten. In de versus-modus zijn de vruchten rood of blauw omrand zodat je weet welke speler moet slaan. Soms vliegen er echter wit-omrande fruitjes voorbij die je allebei mag slaan en dat levert je gegarandeerd blauwe plekken op.
Goed dat die multiplayer-optie bestaat overigens, want anders had Fruit Ninja helemaal weinig om het lijf gehad. Behalve een versla-je-eigen-highscore-modus is er nog een aantrekkelijke carrièremodus die je uitdaagt steeds sneller en met meer tactiek te slaan. Dan zijn er nog de Zen- en Arcade-modus, maar beide gelden puur als highscore-versla-onderdelen waarbij het onderscheid lastig te ontdekken is. En daarmee heb je alles wel gehad. Fruit Ninja is duidelijk gebaseerd op een telefoongame: het is ontzettend verslavend, heeft een grappig tekenstijltje en draait vooral om highscores. Helaas is dat ook de keerzijde van de fruit-snij-game. Het is zo'n one trick pony, daar is geen banaan aan.
Fruit Ninja is getest op de Xbox 360 en is verkrijgbaar via Xbox Live Arcade voor 800 Microsoft-punten.