Dat vechten met grote robots en nog groter wapentuig erg vermakelijk kan zijn, bewees Transformers: War for Cybertron eerder dit jaar. Square Enix probeert nu hetzelfde te bewerkstelligen met het nieuwste deel in de – vooral in Japan populaire – Front Mi ion-reeks, Evolved. Om de game aantrekkelijker te maken voor westerlingen hebben de ontwikkelaars de turn-based stategy-gameplay laten vallen ten faveure van een meer op actie gericht spelconcept.
Dit hadden ze echter beter niet kunnen doen. Front Mi ion Evolved presteert het om futuristisch knallen met robots, Wanzers in dit geval, slaapverwekkend te maken. In tegenstelling tot de diepgaande strategische gameplay van zijn voorgangers, ben je in dit deel enkel aan het schieten. Het weinig boeiende verhaal – iets met grootmachten in oorlog, samenzweringen en de ontdekking van de ruimte – maakt het niet veel beter. Tu enfilmpjes zijn lang en saai, de personages weinig uitgediept en de stemmen ronduit tenenkrommend.
Generiek
Front Mi ion Evolved is een verschrikkelijk generieke third-person shooter zonder verra ingen. Je kunt nog steeds je Wanzer geheel naar eigen smaak aanpa en, maar er zijn behoorlijk wat beperkingen wat betreft het aanmeten van wapens en pantser. Vaak hebben de beste onderdelen een te hoog gewicht, waardoor de prefab robots die het spel biedt een betere keuze zijn en het nut van customiseren tenietdoen. Je kunt kiezen uit een beweeglijke scherpschutter die op lange afstand flinke schade kan aanrichten of een zwaardere, beter bepantserde robot die zijn tegenstanders van dichtbij met machinegeweren, raketten of een mêleeaanval bestookt.
De keuze voor laatstgenoemde leidt tot frustratie, omdat de robot extreem traag is en in tegenstelling tot andere types geen mogelijkheid heeft om te versnellen of te zweven. Wil je deze vaardigheden wel, dan moet je zware conce ies doet wat betreft wapens en de sterkte van je pantser. Je kunt op je armen en schouders mitrailleurs, shotguns of raketten plaatsen, maar in de praktijk is dit niet mogelijk door het beperkte vermogen van je Wanzer. Het beperkt je keuzevrijheid en zorgt voor onnodig veel irritatie.
Verder heeft de game bitter weinig om het lijf. Het enige dat je doet is een weg banen door lineaire en slecht ontworpen levels. Schieten, wachten tot je pantser regenereert en je volgende doelwit zoeken. En dat schieten werkt eveneens slecht omdat de gevoeligheid van het richten veel te hoog is. Precies mikken op lichaamsdelen van je tegenstanders is dus onmogelijk. Met je Wanzer loop je door stedelijke gebieden, jungles en de sneeuw, maar in alle gevallen ontbreekt inspiratie en de mogelijkheid om je eigen pad te kiezen. Dit laatste hoeft nog geen ramp te zijn, ware het niet dat Front Mi ion Evolved je wel heel opzichtig één kant opstuurt. De diverse levels zijn kaal en er is, op een paar verzamelobjecten na, weinig te ontdekken. Daardoor word je nauwelijks gestimuleerd om verder te spelen. Zo nu en dan moet je, bij wijze van afwi eling, vanuit een helikopter tegenstanders en gebouwen vernietigen. Deze gedeelten bieden op hun beurt echter geen uitdaging, omdat je opeens de beschikking hebt over te krachtige machinegeweren en hittezoekende raketwerpers.
Dieptepunt
In een aantal levels stap je uit de Wanzer en moet je te voet verder. Hierdoor verandert het perspectief iets, maar qua gameplay blijft het concept van een dertien in een dozijn third-person shooter gehandhaafd. Je hebt een machinegeweer, bazooka en een paar handgranaten tot je beschikking, hoewel de intelligentie van je vijanden het ook toelaat om ze voorbij te rennen. Er is een schrijnend gebrek aan uitdaging, ook omdat tegenstanders nauwelijks dekking zoeken. Ze zijn een gewillig slachtoffer voor jouw regen aan kogels, mits het je lukt ze te raken natuurlijk.
Wat het hoogtepunt van Front Mi ion Evolved zou moeten zijn – de eindbaasgevechten – is zonder twijfel het dieptepunt van de game. De gevechten zijn vervelend en frustrerend, omdat je tegenstanders een bijna onverwoestbaar pantser lijken te hebben en hun tekst constant herhalen. Het kan zo maar dat je een half uur bezig bent met het bestoken van de eindbaas. Om deze vervolgens in een tu enfilmpje als een bange haas te zien verdwijnen. Doodgaan is lastig, omdat power-ups steeds terugkeren, en de gevechten halen de vaart uit de campagnemodus, die toch al niet heel enerverend was.
Hetzelfde geldt voor de multiplayermodi. Deathmatch, Team Deathmatch, Domination en Supremacy zullen weinig gamers verra en, net zo min als het systeem met ervaringspunten en de leaderboards. Het enige verschil is dat je hier met robots vecht, maar de actie en het schieten blijft net zo eendimensionaal als in de singleplayer. Het feit dat je niet fatsoenlijk kunt mikken wekt ook hier veel frustratie op. Toch verlangt de game dat je lang blijft spelen. Bij de Domination-modus moet je afweergeschut veroveren en beschermen, maar om het gewenste aantal punten voor een overwinning te behalen ben je minimaal een half uur bezig. Matches duren veel te lang en om een hogere rang te behalen kun je dagen uittrekken. Je hebt dan ook nooit het gevoel vooruitgang te boeken.
Audiovisueel stelt Front Mi ion Evolved ook weinig voor. Omgevingen zijn sfeerloos en ogen weinig futuristisch, terwijl het verhaal zich zou moeten afspelen in 2171. Het helpt niet dat achtergrondmuziek zo standaard is dat je je haren wilt uittrekken. De grote robots zien er oké uit en kunnen worden voorzien van een glimmende laklaag, maar ontploffingen en rookeffecten zijn weinig overtuigend. Hetzelfde geldt voor de diverse personages in de game, die weinig detail hebben, gecombineerd met rare gezichtsuitdrukkingen.
Evolutie betekent geleidelijke ontwikkeling en het groeien naar iets ‘beters’. Hiervan is bij Front Mi ion Evolved totaal geen sprake. Het is een eendimensionale shooter, waarbij tactisch vernuft geen rol speelt. Uitdaging is ver te zoeken en de diverse gameplayelementen zijn slecht uitgewerkt. Evolved is lelijk, saai en frustrerend en in het geval van survival of the fittest, is dit Front Mi ion-deel de eerste die sneuvelt.