Spin-offs zijn helemaal hot in de wereld van racegames. De circuituitstapjes van Need for Speed in vorm van twee Shift-delen liggen nog vers in het geheugen, terwijl Codemasters’ Dirt eerder dit jaar een breder publiek probeerde aan te spreken met Showdown. Nu is het de beurt aan Forza Motorsport, dat de heilige asfaltcircuits verlaat voor een open spelwereld met schijnbaar eindeloos lange wegen, onder de toepa elijke naam Horizon. Hiervoor heeft ontwikkelaar Turn 10 voor het eerst het stokje overgegeven aan de nieuw opgezette Britse studio Playground Games – een naam die haast specifiek gekozen lijkt voor de bouw van deze free roaming racegame.
In de nieuwe Forza staat het zogenaamde Horizon Festival letterlijk en figuurlijk centraal, als gelegenheid waar diverse grote muziekartiesten van deze wereld het toegestroomde publiek in extase brengen. Hoe de ontwikkelaars bedacht hebben dat racende autoliefhebbers in dat plaatje pa en, is ons niet helemaal duidelijk, maar heel geforceerd voelt het huwelijk gelukkig niet. Zeker in het hart van de spelwereld heerst de sfeer van één groot muzikaal autoracefeest, compleet met lichtshows en vuurwerk. Daarbuiten ligt een uitgestrekte omgeving geïnspireerd op de Amerikaanse staat Colorado, waarin je verschillende evenementen afwerkt, nieuwe auto’s verdient en kleurrijke concullega’s ontmoet in naar het afgezaagde neigende tu enfilmpjes.
Gooien en smijten
Laat één ding duidelijk zijn: Forza Horizon is niet echt een arcade racegame. Iedereen die Forza Motorsport 3 of 4 gespeeld heeft, zal het rijgedrag in de openwereldgame herkennen van z’n voorgangers. Ongetwijfeld tot genoegen van echte cracks, die nu net zo lekker kunnen driften, gooien en smijten met bepaalde auto’s als voorheen. En dezelfde hulpmiddelen, waaronder tractiecontrole, ABS en de mogelijkheid om terug te spoelen, zijn in te schakelen om te helpen je auto op de weg te houden - deze a ists maakten de laatste twee Forza Motorsports ook al goed speelbaar voor minder ervaren spelers. Ook de kunstmatige intelligentie is naar eigen voorkeur af te stellen.
Al snel bouw je een respectabele collectie auto’s op, waarvan het overgrote deel rechtstreeks lijkt overgezet uit Forza Motorsport 4. Afgezien van verlichting (Forza Horizon introduceert een dynamische dag- en nachtcyclus voor de reeks) en iets uitgebreidere schademodellen, ogen en klinken de meeste modellen gelijk aan hun equivalenten op het circuit. Toch is nu slechts pakweg een derde van de auto’s beschikbaar van de ruim vijfhonderd modellen in de vierde Forza – al zal een deel daarvan ongetwijfeld later te verkrijgen zijn als downloadable content, en dat voelt wel als geldklopperij. Verder zijn de mogelijkheden om auto’s te upgraden en te versieren met verf en stickers vrijwel identiek aan die van het vorige deel. Technische zaken tot in detail afstellen, is er echter niet meer bij – jammer voor techneuten, maar het komt de toegankelijkheid ten goede.
Forza Street Underground
Eén van de sterkste punten van Forza Horizon is zonder twijfel de diversiteit aan soorten evenementen. De open wereld biedt een geldig excuus om races zowel op asfalt als onverhard te laten plaatsvinden, waarbij ook onderscheid wordt gemaakt tu en sprints van A naar B en afgesloten stratencircuits. Zeker de wedstrijden in stedelijke omgevingen zijn goed voor een nostalgisch gevoel dat je terugvoert naar de hoogtijdagen van Metropolis Street Racer en Project Gotham Racing. Om de variatie compleet te maken, krijg je na enige tijd spelen toegang tot een ondergrondse community van straatracers, als vette knipoog naar de Need for Speed: Undergrounds en Midnight Clubs uit het verleden.
Daarnaast zijn er directe confrontaties tegen eerdergenoemde concullega’s, waarbij hun unieke racemonsters op het spel staan, en zogeheten PR-evenementen: behaal ergens een bepaalde snelheid, neem een foto van die auto bij dat gebouw of scoor zoveel mogelijk punten door gevaarlijk stijlvol te rijden. De absolute hoogtepunten zijn de Showcases waarin je het doorgaans in een snelle auto opneemt tegen een vliegtuig, luchtballon of ander luchtwaardig voertuig. Overgekomen uit Forza Motorsport 4 is de Rivals-modus: het herspelen van evenementen met als doelstelling het verbreken van de tijd van een menselijke tegenstander – zij het een vriend, zij het een onbekende – met alle competitieve gevolgen van dien.
Met al die speltypes zou je haast vergeten dat het om een free roaming-racegame gaat, terwijl er buiten de lo e evenementen genoeg te doen is. Onder het reguliere verkeer bevinden zich ook andere racers die altijd in zijn voor een spontane sprintrace. Maar je kunt ook snelheidsrecords vestigen bij flitskasten en trajectcontroles, reclameborden omrijden voor korting op je upgrades of op zoek gaan naar verlaten kla ieke auto’s. Toch geeft niks van dit alles het gevoel dat je echt op ontdekkingstocht gaat: bijna alles staat van zichzelf aangegeven op je kaart en op de radio blèren de dj’s uitgebreid over elke ‘verborgen’ locatie. Een optie om deze overenthousiaste begeleiding – die neigt naar sturing – uit te zetten, was welkom geweest.
Treurige ontdekking
Over het algemeen is het een genot om met je favoriete auto’s door het glooiende, kleurrijke landschap te sturen, maar na verloop van tijd begint er iets te knagen. Tijdens evenementen staat er bijvoorbeeld aardig wat publiek langs de baan, maar tijdens het vrij rondrijden is er nauwelijks een mens in de spelwereld te bekennen (afgezien van de festivallocaties). Het heeft dan ook iets treurigs om telkens na een lang stuk rijden in een stadje aan te komen dat op enkele reguliere medeweggebruikers na, compleet uitgestorven is – het wekt zelfs a ociaties op met de vorige generatie spelcomputers. En de introductie van een dag- en nachtcyclus zorgt voor sfeervolle momenten, maar ook deze Forza mist weerseffecten. De vele (overwegend moderne) rock- en electrohits houden de stemming er echter goed in, zowel tijdens rustig cruisen als in een verhitte strijd met andere racers.
Als eerste stap in een nieuwe richting slaagt Forza Horizon heel aardig. De physics bewezen zich al in de circuitracerij, maar blijken hierbij ook zeer geschikt voor gebruik op de openbare weg. Bovendien houdt het spel je lang genoeg bezig, zij het met races in je eentje of door middel van (in)directe competitie tegen andere mensen. Jammer genoeg ontbreekt het de nieuwe Forza uiteindelijk aan voldoende bezieling – een kritiekpunt dat ook opging voor z’n betrekkelijk klinisch ogende voorgangers. Bovendien mist het nodige gevoel van ontdekking, dat juist zo e entieel is voor een open wereld-game als deze.
Vanwege het vroege verstrijken van het embargo hebben we niet de gelegenheid gehad om de multiplayer van Forza Horizon uitgebreid te spelen (afgezien van de Rival- modus). Hier komen we in een later stadium, wanneer de game eenmaal op de markt is, op terug.