Een genre dat medesuccesvol was voor het gigantische succes van de PlayStation 2 was het genreder Japanse role-playing games. Spellen die altijd dat unieke tintje hebben eneen trouwe en grote schare fans achter zich hebben. Folklore is zo'n typischJapans product waar de liefhebbers van het genre hoge verwachtingen van hebben.Maar die verwachtingen worden helaas niet waargemaakt.Folklore is een derdepersoons actie-RPG, waarbij de nadrukniet zozeer op het levelen en de vele verschillende items ligt, maar veel meerop het grote aantal vijanden en wapens. Het is dus een echte actie-RPG. Hetverhaal gaat over Ellen, wiens moeder gestorven is. Althans, dat dacht ze, wantplotseling krijgt ze een brief van haar. Tegelijkertijd wordt Keats, schrijvervoor een occult magazine, gebeld om naar een mysterieus dorpje te komen. Daarontmoet hij Ellen, op een klif waar op dat moment een vrouw op vreemde wijzeverdwijnt. Vanaf dit startpunt ontrafelt zich een diepgaand plot over eenmoordmysterie dat zeventien jaar geleden in dit Ierse dorpje plaatsvond. Ellenen Keats reizen af naar de Netherworld,waar ze met de geesten van overleden mensen kunnen praten om het raadsel op telo en. Deze verschillende en totaal uiteenlopende werelden waaruitde Netherworld bestaat, hebbenallemaal een uniek, zeer creatief karakter en zijn bevolkt met tientallenverschillende wezens, folks genaamd.Wanneer je een folk verslaat, kun jezijn id opzuigen, om dit wezenvervolgens in te zetten in gevechten. De folks in de game, welke allerleiverschillende eigenschappen hebben, zijn dus je wapens. Het opzuigen ervan doeje met de Sixaxis-controller, welke je omhoog moet bewegen of waarmee je eenandere beweging moet uitvoeren om het zieltje binnen te halen. Dit werkt goeden is tevens leuk.Gedurende het spel zul je vele verschillende wezens metverschillende soorten aanvallen vangen. Deze kun je dan naar wens onder de kruisje-,rondje-, vierkantje- en driehoekje-toets zetten om ze met een druk op detoegewezen knop een aanval te laten uitvoeren. Bovendien kunnen deze folks een handjevol sterkere aanvallenkrijgen, welke meestal niet al te belangrijk zijn aangezien je folks snel omwi elt voor betere. Enwanneer je wel wil dat een folk beterwordt, zul je vaak verzanden in het telkens opnieuw een ruimte bezoeken om daarheel veel folks te doden envervolgens te levelen. Een beetje repetitief dus. Het verhaal wordt verteld door middel van tu enfilmpjes,welke helaas vaak worden gepresenteerd in de vorm van stripverhalen mettekstwolkjes, zonder gesproken dialoog erbij. De enige gesproken dialoog komtvoor in de zeer schaars aanwezige 'echte' tu enfilmpjes. Deze oplo ing voelteen beetje goedkoop aan. Een ander zeer vervelend element van Folklore is destructuur van de game, in meerdere opzichten. Je speelt met zowel Ellen alsKeats, en met beide personen moet je de hele game doorlopen om het uit tekunnen spelen. Je speelt het spel dus eigenlijk dubbel. Beide personages hebbeneen paar verschillende folks tot hunbeschikking en spelen een klein beetje anders, maar het voelt aan als eenflauwe oplo ing om de speelduur kunstmatig te verlengen.Een ander probleem zit hem in de gangetjes en laadschermenin het spel. De structuur van de game is namelijk niet open, maar zeergesloten. Je bent continu bezig om van het ene afgesloten kamertje naar hetandere afgesloten kamertje te lopen, met telkens weer een (kort) laadschermertu en. Zo loop je simpelweg niet soepel door het spel heen. De kracht van dePlayStation 3, in combinatie met een goede streaming-technologie, zoudenFolklore een veel vloeiendere ervaring kunnen maken, maar nu voelt de game alseen serie aaneengesloten kamertjes, wat zeker niet de bedoeling is geweest vande makers. Het vechten zelf werkt ook niet optimaal. De camera, in combinatiemet de onhandige minimap, zorgen er te vaak voor dat je net even de verkeerdekant op loopt. De combat biedt zeker wel aardig wat vermaak, zeker omdat je ergveel en zeer creatief gemaakte folks tot je beschikking hebt én bevecht. Maarje bent uiteindelijk toch van laadschermpje van laadschermpje aan het bewegenop een tamelijk lineair pad, waarbij je te weinig RPG-achtige progre ie voelt.Je levelt wel, maar je merkt er weinig van. En je folks kunnen wel beter worden, maar in de volgende wereld heb jealweer een nieuwe folk die sterkeris. Hierdoor werken bepaalde elementen van de gameplay tegen elkaar. Je zou duskunnen zeggen dat Folklore minder goed is dan de som van zijn delen.Folklore is zeker geen game die bij iedereen hetzelfdegevoel zal oproepen. Gamers die een voorliefde voor een game met een dergelijkestijl hebben, zullen sneller door de minpunten heen worstelen en de potentiedie de titel heeft aanklampen. De werelden van Folklore hebben namelijk eenunieke sfeer en behoren zonder meer tot de meest fantasierijke gebieden op eenconsole van deze generatie. De hoeveelheid folksis behoorlijk indrukwekkend en bij het zien van nieuwe folks zal er menigmaal een glimlach op je gezicht getoverd worden.Met de art direction zit het dus zeker weten goed en dat is ook het sterkstepunt van de game. Maar daarmee alleen red je het helaas niet.