In Firewatch ben jij zo’n boswachter en die eenzaamheid gaat je parten spelen als niet alles gaat zoals het hoort. Dit start op je eerste dag al met een paar tienermeisjes die vuurwerk afsteken en lege bierblikjes achterlaten in de natuur. In de dagen daarna krijg je al snel het idee dat er meer aan de hand is tussen deze bomen. Door de game heen stijgt dit ongemakkelijke gevoel, waardoor je werkelijk alles gaat wantrouwen. Die heerlijke rust waarvoor je deze baan hebt genomen? Vergeet het maar.

Ook in je communicatie word je voorzichtiger. Hoewel er geen mens in je omgeving te vinden is, sta je altijd in contact met je leidinggevende: Delilah. Ook zij zit in een toren, maar in een heel ander deel van het bos. Die afstand wordt overbrugd via zakradiootjes, waardoor je elk probleem, elke vraag en elke gedachte bij haar kwijt kunt. In deze gesprekken kies je zelf je reacties. Je keuzes hebben invloed op hoe het gesprek en de overkoepelende relatie tussen jullie twee verloopt. Vertrouw je haar met je angsten?

Het ongemakkelijke gevoel wordt versterkt door het idee dat hoofdpersonage Henry niet zomaar deze baan heeft gekozen, maar vlucht voor zijn oude leven. In die vlucht heeft hij iets achtergelaten en dat blijft constant aan hem knagen. Heeft hij er goed aan gedaan om deze baan te nemen? Wat doet hij in vredesnaam in dit bos? Er is geen manier om te ontsnappen als het mis gaat, maar hij weet ook niet zeker of hij dat wel wil.

Het prachtige bos is een van de belangrijkste redenen om te blijven. Firewatch toont als geen andere game aan hoe belangrijk kleurgebruik kan zijn om sfeer neer te zetten. De geluiden van de natuur, wuivende boomtakken en het sporadische gebruik van muziek helpt ook, maar het zijn de kleuren die Firewatch zijn smoel geven. In de dagen die je in de toren spendeert is de wereld elke keer een beetje anders. Een zonsondergang heeft net andere kleuren dan een zonsopgang en het bos is in de nacht een andere plek dan overdag.

Het gebruik van paars en oranje deed ons regelmatig terugdenken aan Sunset, de game van Tale of Tales. Het kleurgebruik is niet het enige raakvlak tussen de twee games. Zo past je toren zich aan door de gebeurtenissen in het verhaal, zoals het huis in Sunset elke dag anders is. Maar ook worden in beide games covers van rondslingerende boeken gebruikt om de persoonlijkheden van de personages te communiceren. 

Helaas is het bos minder vrij dan we hadden gewild. Je loopt over vaste paden en enkele open gebieden naar je doelen toe. Omwille van het tempo wordt er regelmatig een stuk overgeslagen, maar je zult nog te vaak dezelfde lange route moeten nemen. Het idee hierachter is ongetwijfeld dat we ons thuis gaan voelen in het bos, maar we voelen ons juist gevangen. Rotsmuren, strategische geplaatste bosjes en onzichtbare muren weerhouden ons om op ontdekking te gaan. Daarnaast wordt exploratie langs de opgezette paden niet bepaald aangemoedigd, omdat je al snel kunt blijven steken in een stuk boom of steen. De game heeft op technisch vlak nog behoorlijk wat ruwe randjes.

Bij het verhaal missen we juist een randje. Veel games in het genre houden bepaalde elementen van het verhaal vaag om de aandacht van de speler erbij te houden. Bijvoorbeeld hoe je de personages en gebeurtenissen in Everybody’s Gone to the Rapture bij elkaar moet puzzelen en hoe je de elementen uit het verhaal van Dear Esther op een rij zet. Door ambiguïteit word je aan het denken gezet en raak je betrokken bij het verhaal. Door die investering is de kans groot dat het vertelde verhaal nog een tijdje rond blijft spoken.

Firewatch doet dit niet. Firewatch vertelt, na een uitzonderlijk sterke intro, gewoon een heel aardig verhaal met een kop en staart. Het is een mooi menselijk verhaal waarin de relatie tussen de realistische personages Henry en Delilah centraal staat. Niet elke game heeft diepere lagen nodig, maar Firewatch mist iets extra’s waardoor het niet langer blijft hangen dan de vier uurtjes speeltijd.

Firewatch is verkrijgbaar voor PlayStation 4, pc en Mac voor 19,99 euro. Deze review is gebaseerd op de pc-versie.