Warriors is een Musou-game in de lijn van Dynasty Warriors, actievolle games waarbij je vooral zoveel mogelijk vijanden tegelijk over de kling moet jagen. Nintendo bracht drie jaar geleden ook al zo'n cro -over uit met Hyrule Warriors, waarin Link en Zelda ineens op het strijdveld tientallen naamloze tegenstanders aan hun zwaarden regen.
Dat beviel redelijk, al was het grote kritiekpunt dat het vooral een Warriors-game met een Zelda-skin was. Dat is dit keer aangepakt, want Fire Emblem brengt zijn eigen smoelwerk met zich mee. Je staat nog steeds op een groot slagveld tegen hordes soldaten te meppen, maar ondertu en moet je ook tactische bevelen uitdelen. Met een druk op de plusknop roep je een bekend ogende kaart op die verdeeld is in vakjes. Terwijl jij je thuisbasis probeert te verdedigen tegen marcherende magiërs, kun je je teamgenoten naar de vijandelijke forten dirigeren.
Kracht van de driehoek
De bekende krachtdriehoek van Fire Emblem is bovendien ook van toepa ing: zwaard is sterk tegen bijl, die sterk is tegen lans, die sterk is tegen zwaard. Tijdens het vechten zie je dat aan pijltjes boven de hoofden van vijanden, die aangeven of jij sterk of juist zwak bent tegen zijn kla e. Neem je het met je zwaardvechter op tegen een lansdrager, dan doen jouw aanvallen minder schade en komen de klappen bij jou harder aan. Ook voor je teamgenoten geldt dat. Je tactische kaart wordt gevuld met pijltjes zodat je kunt zien waar je je manschappen veilig heen kunt sturen en welke vijanden je maar beter even kunt ontwijken.
In de praktijk is het echter nooit zo diepgravend als een ‘echte’ Fire Emblem-game. Ja, je doet even minder schade tegen een sterkere vijand, maar uiteindelijk sla je hem alsnog met gemak omver. Pas als je zo dom bent om een vliegende Pegasus Knight op een boogschutter af te sturen kun je echt in de problemen komen. Computergestuurde helden zijn bovendien niet altijd even slim en vechten lang niet zo efficiënt als jij zelf doet, maar met een druk op de knop kun je te allen tijde de controle overnemen en een gewonde strijder uit de brand helpen.
Knoppenrammen
De gevechten die je zelf bestuurt bestaan zoals in alle Musou-games nog altijd uit het drukken op de aanvalsknop, met af en toe een ontwijkende beweging. De combat is oppervlakkig, maar dat hoeft natuurlijk niet een negatief punt te zijn. Het kan heerlijk ontspannend zijn om dertig ridders tegelijk omhoog te slaan en ze allemaal weer op de grond te zien tuimelen. De oppervlakkigheid hoort nou eenmaal bij het genre, en als dat je niet ligt ben je hier sowieso aan het verkeerde adres.
Het voortgang ysteem had echter wel wat nodige verdieping kunnen gebruiken. Tijdens het spelen gaan je personages constant omhoog in level en krijg je allerlei loot van de vijanden die je verslaat. Die loot gebruik je om tu en de mi ies door voor al je strijders nieuwe vaardigheden te ontgrendelen. Je hebt echter nooit het gevoel dat je die skills ook echt nodig hebt en tijdens het spelen merk je nauwelijks verschil. Dat geeft je helaas niet het gevoel dat je betekenisvolle voortgang maakt.
Het voelt wel fijn wanneer de relatie tu en je teamleden sterker wordt, nog een element dat uit de Fire Emblem-games is meegenomen. Als je helden goed samenwerken, bijvoorbeeld door samen aanvallen in te zetten of elkaar te healen, gaat het niveau van hun relatie omhoog. Laat je je strijders vaak genoeg samen optrekken, dan speel je een leuke conversatie tu en de twee vrij. Ook verdien je zeldzame materialen waarmee je vaardigheden die alleen voor dat personage beschikbaar zijn kunt kopen. Maar pas wel op met je helden, want net als in de reguliere games kunnen ze worden uitgeschakeld. Heb je de hardcore-modus aanstaan, dan ben je ze na die uitschakeling eventjes kwijt. Het is niet zo streng als de permadeath die je gewend bent van de Fire Emblem-reeks, maar het komt toch even hard aan.
Hé kijk, het is Marth!
Het verhaal dat al die mi ies bij elkaar knoopt, hangt van de onnozelheid aan elkaar. Twee nieuwe personages, Rowan en Lianna, moeten om een gekunstelde reden op zoek naar andere Fire Emblem-helden om – natuurlijk – de wereld te redden. Dat is verder niet heel storend, het gaat immers vooral om het meppen, maar het aantal keer dat de helden die je ontmoet je eerst aanzien voor vijanden, om na een goede matpartij toch hun mening te herzien, is bizar.
Gelukkig geeft dat onzinnige verhaal de game wel een goed excuus om al je favoriete Fire Emblem-personages op te voeren, uit alle verschillende games en tijdperken. Door al die helden bij elkaar te stoppen biedt Warriors toch een aantal momenten die voor fans van de serie bijzonder zijn om te zien. De game brengt naast de campaign ook nog historische gebeurteni en uit de franchise tot leven in de History-modus. Door middel van een serie gevechten en opdrachten speel je zo memorabele momenten uit eerdere games na.
Warriors biedt zo als pakket genoeg te doen, en dat alles is ook nog eens via splitscreen coöperatief te spelen. De framerate zakt dan wel iets in. Al met al is het een heerlijke game om af en toe op te pakken en lekker mee te grinden, mi chien met een serie of podcast op de achtergrond aan. Fire Emblem Warriors is nog altijd een Musou-game in een ander jasje, maar dat jasje zit wel verdomd lekker.
Fire Emblem Warriors is vanaf 20 oktober beschikbaar voor de Nintendo Switch en de New 3DS. Deze recensie is gebaseerd op de Switch-versie.