Fire Emblem Engage zet weer vol in op strategiegameplay
Marth, Ike, Lucina, Roy – Intelligent Systems lijkt iedere keer weer een excuus te vinden om oude bekende personages terug te brengen in nieuwe Fire Emblem-games. Dat geldt ook voor Engage, waar je met zogenaamde Emblem Rings de geest van deze ‘mythische helden’ kunt oproepen. Je zou de studio bijna betichten van een goedkope gimmick, ware het niet dat het voor uiterst vermakelijke gameplay zorgt.
Wie aan Fire Emblem Engage begint met hoge verwachtingen voor een groots plot met meerdere verhaallijnen à la Three Houses, wordt teleurgesteld. Want ondanks een hoop episch opgezette tussenfilmpjes is het verhaal van Engage vooral suf. De game begint wanneer hoofdpersonage Alear ontwaakt van een duizendjarige slaap en – niet bepaald origineel – zijn geheugen is kwijtgeraakt. Al snel hoort hij dat hij een zogenaamde Divine Dragon is, de zoon van Divine Dragon-vorstin Lumeria. Lumeria waarschuwt hem voor de terugkeer van de Fell Dragon, een duistere draak met kwade bedoelingen voor het continent Elyos. Spelers zijn nu de aangewezen persoon om hem te stoppen, door de twaalf Emblem Rings te verzamelen en de legendarische helden die daarin schuilen te ontwaken.
Deze twaalf Emblem-helden komen de meeste fans wel bekend voor, aangezien ze ooit de hoofdrollen vertolkten in andere Fire Emblem-games. Waarom ze überhaupt bestaan in het compleet nieuwe universum van Elyos krijgt nooit een heldere verklaring. Wel duidelijk is dat Intelligent Systems behoorlijk goed gaat op het terugbrengen van populaire personages uit eerdere delen naar nieuwe games. Dat deden ze al in de mobiele gacha-game Fire Emblem Heroes en de Warriors-spellen, en met Engage nu dus weer. De ontwikkelaar is niet vies van een sterk staaltje fanservice, maar ze weten de Emblem Rings op dusdanig vermakelijke wijze in het spelverloop te verwerken dat het totaal niet stoort.
Engagen
Qua gameplay behaalt Engage een hoogtepunt dat de strategische rpg-serie niet meer heeft gekend sinds de 3DS-spellen. Dat is voor een groot deel te wijten aan de langverwachte terugkeer van de wapendriehoek; een soort steen-papier-schaar met wapens. Hierdoor vereist het positioneren van units meer aandacht en voelen de beurtelingse gevechten weer echt aan als een potje schaken.
Naast de wapendriehoek en mappen die oud en vertrouwd aanvoelen, voert Intelligent Systems ook enkele grote veranderingen door. Zo kun je met het nieuwe break-systeem wapens uit de handen van vijanden slaan, mocht je de wapendriehoek naleven. Bovenaan het lijstje met nieuwe veranderingen staan dus die Emblem Rings, welke deze game nagenoeg definiëren.
Door units tijdens gevechten samen te laten smelten met de Emblem-held in hun ring, oftewel te laten ‘engagen’, krijgen ze tijdelijk een zogenaamde Engage Skill toegeëigend. Engage Skills verschillen enorm van de gebruikelijke skills, omdat ze slechts drie tot vier beurten gelden en een grotere invloed hebben op het spelverloop. Een van mijn favoriete voorbeelden daarvan is Call Doubles van Emblem Lyn. Met deze skill kan een unit zich omringen met vier dummies van zichzelf, elk met slechts één hp. Als vijanden je willen aanvallen, moeten ze zich eerst langs deze muur aan dummies zien te werken. Het blijkt een geweldige tactiek om te gebruiken als je wat tijd wil winnen in een gebied met krachtige tegenstanders.
Tijdens het engagen kun je ook eenmalig een krachtige Engage Attack uitvoeren. Deze aanvallen zijn gelieerd aan de Fire Emblem-helden en hun bekende wapens - zoals de Noble Rapier voor Lucina - en leiden tot een flitsend filmpje vergelijkbaar met Final Smashes uit de Super Smash Bros.-reeks. Deze aanvallen zetten het spel soms echt op z’n kop, meer dan we van voorgaande games uit de franchise gewend zijn. Zo kun je met Torrential Roar van Emblem Corrin dríe vijanden op een rij aanvallen en een spoor van water achterlaten, waardoor ze zich de volgende ronde niet kunnen verplaatsen. Met de Engage Attack van Byleth voer je een dans uit aan maximaal vier units, die vervolgens nog een zet mogen doen, maar dan met een boost aan hun statistieken achter de kiezen.
Engage Skills en Attacks brengen een heel scala aan nieuwe gevechtsmogelijkheden met zich mee en laten jouw strategische brein soms overuren draaien. Gelukkig maken ze het spel niet te makkelijk; je gaat ze hoe dan ook nodig hebben. De moeilijkheidsgraad is duidelijk opgevoerd in Engage, ongeacht op welk niveau je speelt.
Baljurk of clownsoutfit
De samenkomst van alle iconische Fire Emblem-personages in één game laat Engage een beetje aanvoelen als een viering van de franchise. Tegelijkertijd tekenen de oude personages behoorlijk af tegen de extreem gestijlde cast van Engage. Bekende VTuber-ontwerper Mika Pikazo heeft er kennelijk een sport van gemaakt om tegengestelde kleuren te gebruiken voor de nieuwe personages, met wisselende resultaten. Je moet niet opkijken van personages die in een baljurk of clownsoutfit het slagveld overrennen. En hoe vaak je Alear ook ziet, zijn roodblauwe coupe went eigenlijk nooit.
De samenkomst van iconische personages laat Engage aanvoelen als een viering van de franchise
-
Elk personage zou net zo goed uit een willekeurige anime kunnen zijn gestapt. Tegelijkertijd schuilen er achter al die grote, felgekleurde ogen vrij nietszeggende persoonlijkheden. Hoe graag ik de prinsen en prinsessen uit Elyos ook leuk wil vinden, is het maar lastig om enige persoonlijke verbintenis te ervaren. De supportgesprekjes tussen units gaan eigenlijk nergens anders over dan het grillen van vlees of het drinken van thee en zijn daardoor behoorlijk oppervlakkig. Ik mis de chemie, onderlinge spanning of inspirerende levenslessen die ik op de een of andere manier op mijn eigen bestaan kan projecteren.
Het gebrek aan spontaniteit van deze personages werpt ook zijn schaduw over het Somniel, het zwevende kasteel waar jij en je units om de gevechten heen verblijven. Dit hubgebied geldt duidelijk als een kleinschaligere versie van het Garreg Mach Monastry uit Fire Emblem Three Houses, maar valt nogal in het niet doordat de activiteiten die er plaatsvinden – zoals vissen en krachttraining – al snel routinematig en daardoor geestdodend aanvoelen. Wellicht heeft het te maken met het feit dat ik niet kon wachten om terug te keren naar het slagveld, maar ik vermaakte me over het algemeen maar slecht in het Somniel. Het kasteel en de omgeving zien er verbluffend uit, maar ik zie mijn units liever met een lans zwaaien dan dat ik ze lusteloos voor zich uit zie staren aan een dinertafel.
Om die reden is het maar goed dat er deze keer geen in-game kalender is die je dwingt tijd te spenderen buiten het slagveld. Zo doe ik op het Somniel niet veel meer dan nieuwe wapens kopen, ringen smeden en kleine, broodnodige hoopjes exp verzamelen. Want als er één ding is waar ik gedurende de campagne van Engage constant naar uitkeek, is het wel vechten, vechten en nog eens vechten. De strategische Fire Emblem-gameplay komt in Engage enorm goed tot zijn recht. Sterker nog, met de komst van de Emblem Rings zijn de beurtelingse gevechten misschien wel complexer dan ooit.
Fire Emblem Engage is vanaf 20 januari verkrijgbaar op Nintendo Switch.
Conclusie
Fire Emblem Engage laat het sociale sim-aspect van Three Houses varen en draait daarom weer grotendeels om de strategie. De tactische gevechten zijn voornamelijk dankzij de nieuwe Emblem Rings intenser dan we de laatste games gewend waren. Nieuwe soorten skills en aanvallen zetten het slagveld soms echt op z’n kop, met vermakelijke resultaten.Plus- minpunten
De toevoeging van Emblem Rings
terugkeer van de wapendriehoek
hogere moeilijkheidsgraad
creatief uitgedachte mappen
tussenfilmpjes
Suf verhaal
saaie dialogen
bizar ogende nieuwe personages
Hoe vond je dit artikel?
Altijd als eerste op de hoogte?
Join ons op Discord
Reacties
Kay 17 januari 2023 - 16:56
Dat donkere karakter op de screenshot is weer lekker stereotype ook..
watashi wa maurice desu. 17 januari 2023 - 21:40
@Mmo-veteran Misschien paste het in dit geval ook echt het beste bij het personage. Het is pas een echt stereotype als het gaat over iemand die helemaal die uitstraling niet kan of wil hebben en toch zo afgebeeld wordt. Ik bedoel stel nu ze willen een traditioneel Japanse dame maken in een echte traditionele kleding. Dan zorg je ook niet dat ze in moderne jeans met scheuren komt en zonder stokjes in haar haar. Toch is dat wel een soort licht stereotype. Maar het past dan wel bij het personage Moet je die anders gaan afbeelden ondanks het nut in het verhaal dan kun je als geen enkele game maker ooit nog een echt geisha of wat dan ook Japans erin maken. En het geval van deze dame op de foto heeft ze geen dikke lippen, geen grote oorbellen, etc. Dus behalve de kleding is ze weinig stereotype hoor. En nu net die kleding kan dus verklaard zijn door het personage. Net als in mijn voorbeeld, Stel ze moet dat soort personages voorstellen is het gek als ze een totaal andere kleding draagt. En als dat soort kleding dus niet meer mag ivm zogenaamde stereotype dan kunnen zulke personages nooit meer ergens voorkomen. En nooit meer is dus echt nooit meer. Geen traditionele kleding meer, geen traditionele beroepen. En ook niet in films en alles. Toch denk ik dat weinig aziaat aanstoot heeft als men traditie goed in beeld brengt. Dat is geen stereotype, maar dat kan ook respect zijn naar een cultuur die men getrouw neer wil zetten, Dus ik denk niet dat dit echt onder stereotype valt maar eerder onder karakter en wie zij als personage is. Vooral omdat de uiterlijke kenmerken nog nergens op stereotype lijkt,
Kay 18 januari 2023 - 07:54
@watashi wa maurice desu. In Zelda breath of the wild zien de donkere karakters in Gerudo er precies zo uit, ook die gouden armbanden en kettingen. Het is zeer zeker wel stereotype.
-JK- 18 januari 2023 - 08:50
@Mmo-veteran ik vind het geen stereotype, ook in zelda niet.
Robbert. 18 januari 2023 - 09:27
@Mmo-veteran Japan loopt dan ook nog een beetje achter.
watashi wa maurice desu. 18 januari 2023 - 11:25
@Mmo-veteran Nee stereotype is als mensen ze afbeelden zoals ze door de massa wordt gezien. Met een beledigende, nee buigende of onderuithaalde toon. Zoals dat Afrikaanse mensen altijd dikke lippen moeten hebben. Of botjes in hun neus. Of dat ze altijd ondergeschikt zijn aan blanken. Of zoiets. En Aziaten die altijd met een fel gele kleur worden af afgebeeld en speelt ogen. Dat terwijl veel aziaat je veel grote ogen hebben dan wij. Dat zijn stereo typen. Niet dat iemand een lelie heef ten traditionele of beroeps eigen kleding aan heeft. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand problemen heeft met de kleding. Wel van hoe wij als blanken dus de andere kleuren denigrerend afbeelden. En als het toch onder stereotype valt dan is het geen stereotype wat als negatief wordt ervaren. Want niemand wordt er overdreven negatief of onderuithalende afgebeeld.
Aanbevolen voor jou
Altijd als eerste op de hoogte?
Join ons op Discord