Wat volgt is een enorme oorlog tu en de twee Lion-factiesom de troon van het land. Midden in deze oorlog is een hoofdrol weggelegd voorRamza Beoulve, een jonge ridderdie niet precies weet wie nou zijn loyaliteit verdient. Tot overmaat van rampziet Ramza dat zijn jeugdvriend Delite Hyral hem verraadt en Prince Oveliaontvoert. Het begint te lijken op een Shakespeariaans epos vol verraad, intrige, politiekemachtspelletjes, liefde, moord en oorlog. Geen onbekende kost voor dedoorgewinterde RPG-speler, maar een verhaal van dergelijk volume en intensiteitkom je maar weinig tegen. Het verhaal van FFT is mi chien wel het speerpuntvan de game. De personages zijn overtuigend en het verhaal blijft de gehelegame door boeien. Daar komt bij dat de setting ook enorm geloofwaardig is; zospeelt de Kerk een behoorlijk grote rol in het verhaal als een politiekeentiteit die behoorlijk wat baat heeft bij de oorlog en spreken de personagestot de verbeelding.Het verhaal wordt gepresenteerd in prachtige tu enfilmpjesdie volledig nieuw zijn en dus niet zijn te vinden in de versie van tien jaargeleden. De filmpjes hebben een volledig eigen stijl die nog het meest doetdenken aan een schetsboek dat tot leven is gekomen, gedecoreerd met warmepasteltinten. De ontwerpen van Akihiko Yoshida komen in deze filmpjes prima totzijn recht en het geheel is een waar plezier om te aanschouwen. De filmpjesworden ook nog eens ondersteund door perfecte stemacteurs, wat alleen in de Engelse versie te horen is. DeJapanners moesten het dus zonder de stemmen doen. Een meer dan welkometoevoeging die het verhaal nog meer verrijkt.Echter, het spel is zelf is niet voorzien van stemmen dus gedurende de game zul je dus nog steeds moeten kijken naarde bekende 'ratelende' tekstvakjes. Niet dat dit een groot probleem is, want ook detekst in de game is van een update voorzien. De vertaling in het origineel waswat knullig, maar voor deze versie is de volledige vertaling herzien en leesthet geheel een stuk fijner. Gelukkig spreken de personages nog steeds in hunmiddeleeuwse vorm van de Engelse taal, wat de game een geheel eigen feeling geeft. Combineer dit aantrekkelijkepakket met de meeslepende muzikale begeleiding van Hitoshi Sakimoto en jebegrijpt dat de presentatie van de game nog steeds staat als een huis. Zoals de titel van de game al aangeeft, speelt tactiek eengrote rol in de game. De gevechten vinden namelijk niet plaats zoals we dat vanFinal Fantasy gewend zijn, met je eigen team tegenover de vijand, terwijl departijen beurtelings elkaar van een (magische) optater voorzien. Het speelveldvan Final Fantasy Tactics is ingericht als een soort schaakbord. Voordat het gevecht begint kunje een aantal manschappen uitkiezen voor de mi ie en plaats je ze in eenpositie. Vanaf dat moment moet je op je beurt wachten en als het zo ver is, kanje een aantal stappen zetten (hoeveel is afhankelijk van het type strijder) enkun je aanvallen, items gebruiken, of gewoon even wachten met iets doen.Strategisch inzicht en een scherp overzicht van je omgeving is hierbij vancruciaal belang, aangezien dit alles verband houdt met een goede gecoördineerdeaanval. Tijdens je aanvallen kun je natuurlijk ook gebruik maken van de bekendesummons, waarmee je enorme mythischewezens op het slagveld roept om een allesvernietigende aanval voor je uit tevoeren. Niet iedereen kan echter van deze functie gebruik maken; een hoopeigenschappen van je personage(s) hangen namelijk af van zijn of haar baan. Hiermee komen we op een enorm intere ant aspect van de game. De personages hebben namelijk in Final Fantasy Tactics geen vaststaande rol inhet spel, het is aan jou om hen hun “baan” toe te wijzen. Het job-systeemkennen we al uit eerdere delen van de serie vanaf deel III, en het systeem werdin Final Fantasy V geperfectioneerd. Het werkt zo: jij kiest een bepaalde jobvoor een bepaald karakter. Dit kan in principe alles zijn, het ligt er maar netaan waar je voorkeur ligt. Je kunt kiezen uit een totaal van meer dan tweedozijn verschillende jobs, variërend van de Priest die helende magie kangebruiken, de Wizard die juist is gespecialiseerd is in aanvallende magie, deMonk die op korte afstand vecht en de Thief die voorwerpen van je tegenstander kanstelen. Speciaal voor deze versie zijn er twee nieuwe jobs toegevoegd, teweten: de Dark Knight en de Onion Knight. De eerste kan van zijn eigen HitPoints gebruik maken om zijn aanval kracht bij te zetten en de tweede kan allesoorten uitrusting dragen en gebruiken. Op het eerste gezicht lijken dezenieuwe jobs wat zwak, maar na flink wat tijd, geduld en kunde kunnen het in dejuiste handen uitgroeien tot geduchte vechtmachines.Veel fans slaakten een zucht van herkenning toen ze in deoriginele game zagen dat Cloud Strife uit Final Fantasy VII een geheimspeelbaar personage was. Ook deze keer is hij van de partij en wordt hijvergezeld door Balthier, die olijke luchtpiraat die we kennen uit Final FantasyXII en Luso, één van de personages uit FinalFantasy Tactics A2: The Sealed Grimoire. Mensen die deze personages hebbenkunnen rekruteren, willen dit natuurlijk showen aan al hun vrienden.
Dat kan,weer een primeur voor de serie, want Final Fantasy Tactics is namelijk voorzien van een heusemultiplayeroptie. Je kunt ad hoc tegen een vriend(in) strijden, maar je kuntook samen coöperatief enkele mi ies doorspelen die los van het centraleverhaal staan. Helaas werkt deze multiplayer niet helemaal vlekkeloos. Je PSPis continu bezig met het uitwi elen van informatie, wat behoorlijke vertragingkan opleveren tijdens de gevechten. Daarnaast is het moeilijk om een maat tevinden die een team heeft dat gewaagd is aan de jouwe. Vaak zul je zien dat éénvan de teams hopeloos krachtiger is, wat logischerwijs resulteert in eenoneerlijke strijd.
Toe nu toe is het nagenoeg allemaal goud wat er blinkt, maar helaasgaat de game er niet vandoor met de perfecte score, er is namelijk een kleinaantal probleempjes die de game behoorlijk parten spelen. De game heeft helaasbehoorlijk veel last van slowdown. Tijdensgevechten zul je meerdere keren merken dat het beeld even stottert als je eenaanval hebt geselecteerd en soms loopt het geluid niet helemaal synchroon methet beeld. Niet een onoverkomelijk probleem, maar wel storend op de lange duur.Daarnaast lijkt de game een behoorlijk open inrichting te hebben, maar op denduur is het spel toch wat te lineair. Je hebt natuurlijk wel een aantal padenwaar je uit kunt kiezen, maar uiteindelijk komen ze allemaal bij hetzelfdeeindpunt terecht. Gelukkig kun je nu zien waar de random encounters plaatsvinden, aangezien deze groen gemarkeerdzijn op de wereldkaart, terwijl de verhaalgebonden gevechten met rood aan zijngegeven. Al met al is Final Fantasy Tactics: The War of the Lions eengame uit duizenden. De kern mag mi chien dan wel tien jaar oud zijn, detoevoegingen en de ijzersterke gameplay zorgen er wel voor dat dit weer eenregelrechte kla ieker in wording is. Het verhaal is meeslepend, de personagesintrigerend, de gameplay diep en praktisch oneindig, de levensduur enorm en degame is gewoon van begin tot eind plezier in de ruimste zin van het woord. Degame verdient eigenlijk een perfecte score, maar een klein aantal minpuntjesweerhouden het spel ervan om tot dat selecte gezelschap toe te treden. Als jemaar een enkele game voor je PSP koopt, laat het Final Fantasy Tactics zijn, want veel beter zieje ze gewoon praktisch nooit.