Final Fantasy: Crystal Chronicles: The Crystal Bearers | Gamer.nl

Final Fantasy: Crystal Chronicles: The Crystal Bearers | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

De Crystal Chronicles-serie is de vreemde eend in de bijt in de Final Fantasy-franchise. Waar de ‘normale’ delen uit de populaire RPG-reeks epische tu enfilmpjes en turn-based gevechten hebben, daar week de eerste Crystal Chronicles op de GameCube al meteen af. Gevechten waren in real-time en het avontuur was eerder schattig dan grootschalig. Op de Wii maakt Square het nog bonter: vaak kijk je alleen maar filmpjes, terwijl er tu endoor korte minigames plaatsvinden waarin je bepaalde bewegingen met de Wiimote maakt.

Op avontuur

Al in de intro van de game zweef je met hoofdpersonage Layle door de lucht en schiet je alsof het een onrails-shooter betreft monsters raak door de Wii-controller op het beeld te richten. Toch komen er ook genoeg momenten in de game voor wanneer je vrij rond kunt lopen. Je trekt door steden en langs diverse fantasy-settings, al moet gezegd dat deze locaties qua ruimte en opties niet kunnen tippen aan wat we de laatste jaren gewend zijn van RPG’s. Steden waar je doorheen kunt lopen terwijl je verschillende problemen oplost voelen haast benauwd lineair aan, vaak omdat er weinig verschillende routes naar het eindpunt zijn. Zo loop je in een stadje vroeg in het spel alleen maar door een paar hallen en kun je niet uitwijken over verschillende paden. Dat geeft niet bepaald het gevoel dat je in een drukke stad bent, iets wat de meeste RPG's juist dat gevoel van grootschaligheid geeft. Tegen de meeste inwoners kun je niet eens praten.

Het helpt ook niet dat de problemen die opgelost moeten worden tijdens deze ‘vrije gedeeltes’ niet bijster intere ant zijn. Puzzels oplo en en mensen helpen gaat vaak via de speciale kracht die Layle bezit doordat hij een stukje van een kristal in zijn lichaam draagt. Door met de Wiimote te zwaaien kan hij een soort telekinetische kracht op objecten uitoefenen, waardoor deze objecten verplaatst kunnen worden. Zo repareer je een grote klok in de hal van het stadje of grijp je een dol geworden fret die chaos schopt tu en de marktkraampjes. Wij werden er niet warm of koud van.

Ook tijdens de minigames die de filmpjes en het verhaal aan elkaar rijgen maak je vaak gebruik van deze kracht. Tijdens een spannende rit op een Chocobo bijvoorbeeld, terwijl soldaten je achterna zitten. Met een welgemikte zwiep gooi je ze zo van hun eigen vervoersmiddel af, of beïnvloedt je de omgeving zo dat je een obstructie voor je achtervolgers vormt. Een andere keer ben je een vliegend schip aan het manoeuvreren door een nauwe kloof.

Om te janken

Audiovisueel gezien weet de game soms indruk te maken, terwijl het op andere momenten weer faalt. Grafisch mag de game er zeker zijn op de Wii, met kleurrijke en gevarieerde omgevingen. De animaties en het uiterlijk van de personages is echter vaak van een betwijfelend niveau en ook het acteertalent is echt om te janken. De ingesproken stemmen zijn zo onttrokken van emotie dat het moeilijk wordt om het op zich best leuk verzonnen verhaal nog serieus te nemen. Wanneer je dan hier en daar ook nog een ongeïnspireerde minigame waarin je met de Wii-controller moet zwaaien voor je kiezen krijgt, dan wordt de verleiding om die witte console uit te zetten steeds groter.

Maar het volgende moment heb je weer de grootste lol met het Chocobo-racen, het gebruiken van magie in gevechten (wat gelukkig nog steeds kan) of de ontvouwing van het verhaal. Het is dus jammer dat de soms knullige minigames en de altijd lachwekkende ingesproken dialogen de dramatische momenten in de game finaal onderuit halen. Square toont wel durf door haar eigen serie zo op de schop te nemen en af en toe voelt het ook zeker verfri end. Maar nog vaker bekruipt je het gevoel dat de échte nieuwe Final Fantasy niet op deze console te spelen is.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou