Wanneer je FIFA Football voor het eerst opstart, heb je het idee dat het de handheld-variant op FIFA 12 betreft. De menustructuur, opstellingen en opzet van de carrièremodus zijn nagenoeg identiek. Maar vergis je niet. FIFA Football is speltechnisch gezien namelijk gebaseerd op FIFA 11. En dat betekent een minder uitgebreide impact-engine, het oude verdediging ysteem (dat minder om timing en meer om positionering draait) en bij vlagen klungelige keepers.
Dit is natuurlijk als het mi en voor open doel, maar op zichzelf genomen geen enorm minpunt. De meningen over het nieuwe verdediging en de impact-engine zijn gemengd en voor een handheldspel is het eigenlijk best fijn dat ook iets minder nauwkeurige schoten er af en toe invliegen. Het is daardoor niet makkelijker (aan jouw zijde gebeurt immers hetzelfde) maar het maakt de wedstrijden wel iets actievoller.
Welk deel?
Wanneer je echter regelmatig FIFA 12 speelt, is het ineens een stuk storender. Je switcht dan namelijk steeds tu en twee net iets andere footies en hebt daardoor altijd een wedstrijd of twee nodig om er weer in te komen. En cro -play zit er om die reden bijvoorbeeld niet in, terwijl de Be a Pro- en carrièremodi hier uitermate geschikt voor zijn. Andere titels hebben inmiddels de blauwdruk aangereikt voor een naadloze samenwerking tu en PlayStation 3 en PlayStation Vita, dus hopelijk wordt hier in de komende versie iets mee gedaan.
Deze designkeuze daargelaten slaagt FIFA Football er met vlag en wimpel in om de sterke console-ervaring van de afgelopen delen in zakformaat te gieten. De hoeveelheid aan spelopties en teams is bizar, en de genuanceerde gameplay is volledig behouden. Dat betekent dat je na uren oefenen de meest technische trucjes kunt uitvoeren, weerseffecten daadwerkelijk invloed hebben op de wedstrijd en je de volledige controle hebt over pa es en schoten. Voor dit laatste heb je niet eens een knop nodig; de touchpad op de achterkant representeert het doel van je tegenstander en je schiet in de richting van de plek waar je op tikt.
Touchbesturing
Deze alternatieve besturing werkt uiterst intuïtief en zorgt ervoor dat je ook in de meest hectische situaties nog kunt bepalen in welke hoek je de bal plaatst. Dit vereist wel een andere mindset: zeker tijdens de eerste wedstrijden gebeurt het regelmatig dat je de touchpad per ongeluk aanraakt en dus schiet, terwijl je mi chien net de middellijn bent gepa eerd. Ben je hier op bedacht, dan is dit verder geen probleem. Ook kun je de bal rondspelen en spelers besturen door middel van de touchscreen. Dit luistert vrij nauwkeurig en heb je snel onder de knie, maar echt van toegevoegde waarde is het niet. Daarvoor is de voetbalsport te snel, wat voor vrijwel alle situaties impliceert dat je met knoppen beter af bent.
Dat is ook helemaal niet erg. Het enige wat je op dit front mi chien als kritiek kunt aandragen is dat uitgerekend de menu's niet touchgevoelig zijn, terwijl dit met knoppen altijd een beetje behelpen blijft. Het maakt duidelijk dat we hier toch echt met een veredelde overzetting te maken hebben.
Dat we juist dit soort kleine puntjes aanhalen, onderstreept wel hoe trouw de overzetting naar Vita aan het origineel blijft. De ervaring komt overeen met een mix tu en FIFA 11 en FIFA 12 en buiten het feit dat de online functionaliteit zich beperkt tot op zichzelf staande potjes, valt er qua content niets te klagen. De enige reden dat het cijfer onder dat van de afgelopen delen blijft, is de matige framerate. Zeker online, maar ook offline kukelt 'ie nog wel eens naar beneden. En dat is spijtig, want zoiets haalt je uit de verder intense en complexe voetbalervaring.