Fe | Gamer.nl

Artistieke indiegames die de actie laten voor wat het is en zich hoofdzakelijk richten op verkenning, winnen de laatste jaren aan populariteit. Ook EA waagt zich hier nu aan met de Originals-titel Fe. Dat pakt bij tijden aardig uit.

Het vosachtige wezentje Fe verkent in de gelijknamige game een kleurrijke en levendige natuurwereld. Dit rustgevende bos wordt opgeschrikt door de Silent Ones, mysterieuze schaduwwezens die met een olieachtig goedje gebieden en dieren in bedwang houden. Het is aan Fe om de hele beestenboel te redden.

Fe

Duidelijke inspiratie

Meteen wordt duidelijk dat ontwikkelaar Zoink zich heeft laten inspireren door de groten van het genre, games als Journey en Abzû. Fe maakt indruk met zijn unieke, kleurrijke uiterlijk met ruw getekende vormen, al is de game soms zo abstract dat het hier en daar lastig is om de weg te vinden.

Net als in bovengenoemde titels wordt in Fe zo min mogelijk uitgelegd. Je begint op een vrij lineair pad, maar daarna wordt de wereld opener en staat het je vrij om op verkenningstocht te gaan. Nu ja, vrij: de game heeft elementen in zich die een Metroidvania niet zouden mi taan. Je krijgt er gedurende het spelen van Fe moves bij die steeds nieuwe gebieden bereikbaar maken. Op deze manier leidt de game je handig naar de verschillende locaties die je moet bezoeken om het bos te redden en het mysterie van de Silent Ones te ontrafelen.

Fe

Praten met dieren

Nieuwe moves, zoals zweven door de lucht en in bomen klimmen, speel je vrij door rode kristallen te verzamelen en in te wi elen. Maar het is vooral een andere eigenschap van het hoofdpersonage die de show steelt. Fe kan zingen en daarmee communiceren met dieren. Door het vertrouwen van bepaalde dieren te winnen, bijvoorbeeld door een vervelende situatie voor ze op te lo en, kan hij dezelfde toonhoogte als deze dieren vinden. Na een geslaagd duet is de zangpartner bereid om Fe verder te helpen.

Sommige dieren helpen je bijvoorbeeld bij het gebruiken van een soort springbloem: klim erop en je wordt omhooggeschoten. Andere dieren helpen je bij het beklimmen van gladde schansen. Help een bepaald diersoort vaker en je leert hun ‘taal’, waardoor je deze moves voor altijd kunt gebruiken —ook als je metgezellen niet in de buurt zijn. Het is een originele manier om steeds meer afgeschermde gebieden te openen en je gedurende het spel een gevoel van progre ie te geven, waarbij het ook nog eens een goed gevoel geeft om vreedzaam met de wezens in de game om te gaan.

Fe

Niet zo wonderbaarlijk

Het unieke contact met de wezens in de natuur is echter niet voldoende om af te leiden van het feit dat dit in e entie een vrij doorsnee platformer is die leentjebuur speelt bij een aantal Metroidvania’s. Ergerlijker is dat de gameplay te simpel is – de dingen die je moet doen zijn op een paar uitzonderingen na vrijwel meteen te achterhalen – en de besturing niet al te precies. Zo vlogen of sprongen we meerdere malen voorbij ons beoogde doel. Het is niet genoeg om Fe te verpesten, wel om je uit de beleving te halen die de game probeert op te roepen.

Het verhaal over de Silent Ones, dat via flashbacks en muurtekeningen wordt verteld, moet voor een bepaald gewicht voor je reis door de game zorgen, maar is te summier en eenzijdig om indruk te maken. Het staat eerder in de weg. Al zuchtend bekeken we tijdens onze zes uur durende speelse ie weer een wat saai vormgegeven flashback om maar het lijstje van collectibles compleet te krijgen. Fe doet zijn best om wonderbaarlijk te zijn, maar zit zichzelf helaas te veel in de weg.

Fe is nu beschikbaar op pc, PlayStation 4, Xbox One en Switch. Gamer.nl speelde voor deze recensie de pc-versie.

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou