Fairytale Fights | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Niet eerder kon een spel je van binnen zo verscheuren als Fairytale Fights. Als uitgerangeerd sprookjesfiguur moet je een comeback zien te maken door zoveel mogelijk lieve sprookjesfiguren over de kling te jagen. Het zou bijna verplicht moeten worden om naast de game een uitnodiging voor de Van Mesdagkliniek mee te sturen om een psychologisch profiel aan te laten leggen nadat je dit spel hebt uitgespeeld.

Bekijk de videorecensie van Fairytale Fights

Fairytale Fights speel je namelijk met een gevoel voor sadisme dat balanceert op een slap koord boven de vuurputten van de Hel. Het is een tegen psychopathisch aangrenzend plezier in het doorklieven of de hersenpan inslaan van aandoenlijke tegenstanders. Dit gevoel voor sadisme komt al tot uiting in de ruime keuze aan wapentuig, verdeeld over vier categorieën: steek-, schiet-, slag- en magische wapens. Er zitten meer dan honderd verschillende wapens in het spel, die ook nog eens verschillen in kracht. Zo zijn er de wat meer standaard wapens als bijlen, hamers en pijl en boog, maar de wapens van keuze voor de echt zieke geesten onder ons zijn waarschijnlijk knuffelberen en zachte ku ens.

Chirurgische precisie

De kracht van Fairytale Fights zit hem niet zozeer in het ruime aanbod aan mogelijkheden om je tegenstanders aan hun einde te brengen, maar vooral in de manier waarop dit gebeurt. Je gebruikt een wapen namelijk niet met de standaardknoppen die je gewend bent van menig actiespel, maar met de rechter analoge stick. Dit is omgedoopt tot real-time dynamic slicing en doet zijn naam alle eer aan. Haal je met een bijl van beneden naar boven uit, dan is de kans groot dat je de vijand doormidden klieft of een ledemaat afhakt. Bewegingen van links naar rechts zorgen voor veel onthoofdingen of rompen die van onderlichamen gescheiden worden.

Dit wordt allemaal prachtig in beeld gebracht middels een uitvergroting, waarin je goed kunt zien hoe je de tegenstander naar de eeuwige jachtvelden gestuurd hebt. Helaas geldt dit alleen voor de steekwapens. Bij elk ander wapentuig krijg je jammer genoeg geen uitvergroot scherm te zien. Hierdoor wordt de nadruk mi chien iets teveel op de steekwapens gelegd, terwijl de variatie aan wapens zo groot is. Zo zijn er ook magische drankjes die de vijand in een lukraak gekozen object of persoon veranderen en is er de pijl en boog van Cupido om je tegenstanders mee te penetreren.

Tijdens de gevechten is het de bedoeling om zoveel combo's aan elkaar te rijgen. Hiermee kun je, indien het metertje gevuld is, een Glory Attack loslaten op je tegenstanders. Dit stopt iedereen in waar hij mee bezig is en laat je jezelf in een groot scherm helemaal uitleven op je tegenstander met het wapen dat je op dat moment in je handen hebt. Het blijft een prachtig gezicht om die vervelende kabouters van hun stomme puntmutsen te scheiden met chirurgische precisie.

Met de groeten van Hak

Een ander pluspunt van Fairytale Fights is de grafische pracht en praal van de verschillende spelwerelden. Het spel is opgedeeld in vier verschillende omgevingen, waarbij de verhalen van drie van de vier hoofdpersonen uitgebeeld worden. De levels worden gekenmerkt door het gebruik van warme, vrolijke kleuren met veel oog voor detail. Dat dit in schril contrast staat met de bloederige natuur van het spel, maakt deze game tot een ware paradox.

Buiten de brute actie biedt de game ook een licht platform- enpuzzelelement, maar dit is nauwelijks noemenswaardig. De puzzels zijnnergens breinbrekers waar je even rustig voor moet gaan zitten en hetplatformelement uit zich in niet meer dan het sporadisch springen vanplatform naar platform of het ontwijken van omgevingsgevaren. Als pureactiegame is Fairytale Fights lichtelijk eenzijdig; de game vervalt alsnel in een hersenloos hakfestijn. Dit is uiteraard geen slecht ding,maar iets meer uitdaging op het gebied van puzzels was zeker eenwelkome afwi eling geweest.

Fairytale Fights ervaar je het beste in korte, bloederige geweldsexplosies. Het is vervolgens wat vreemd dat elk hoofdstuk dat je doorloopt al gauw een uur aan speeltijd kost. Dit ook nog op de laagste moeilijkheidsgraad, zonder dat er tu entijds op te slaan is. Je moet elk hoofdstuk dus in één keer uitspelen, want anders moet je de volgende keer weer van voren af aan beginnen.

Een game met twee gezichten

Je kunt de hulp van vrienden inroepen in een offline en online coöperatieve modus die met maximaal vier man tegelijk gespeeld kan worden. Dit lijkt een recept voor hilarische, bloederige taferelen met je vrienden op de bank, maar blijkt in de praktijk veel te chaotisch te zijn om goed te werken. Waar je in je eentje nog goed het overzicht kunt bewaren tijdens de gevechten, ondanks dat je scherm vrij vol is, raak je met meerdere mensen al snel in de war over wie welk personage is. Dit leidt tot onnodig veel frustratie en slachtoffers. Zeker wanneer je ook nog eens friendly fire aanzet, slaat het aanvankelijke plezier snel om in irritatie en maak je nog maar langzamere vorderingen door de levels.

Gelukkig heb je de keuze om friendly fire ook uit te zetten, maar waar dan de irritatie verdwijnt, blijft het chaotische aanwezig. Mochten jij en je vrienden het leuker vinden om elkaar een kopje kleiner te maken dan het verhaal door te spelen, dan kun je ook in de Arena-modus aan de slag. Hierin word je tegenover elkaar gezet in een strijd op leven en dood tot iemand de scoringslimiet heeft bereikt of de tijd voorbij is. Op papier klinkt dit wellicht als een soort van Super Smash Brothers, maar in de praktijk merk je hier pas goed dat dit een actiegame is en geen vechtspel. Tegenover computergestuurde vijanden werkt het vechten goed, maar tegen tegenstanders van vlees en bloed gaat het er gewoon om wie het snelst kan button bashen. Ook zijn de verschillende arena's te beperkt in hun inrichting en mogelijkheden om deze modus een meerwaarde te geven.

Fairytale Fights komt dan ook het beste tot zijn recht wanneer je alleen speelt. Dan vallen de gedetailleerde spelwerelden pas echt goed op en kun je rustig de tijd nemen om elke tegenstander met sadistisch genoegen van hun ledematen te ontdoen. De sprookjes van Hans Christian Andersen en de gebroeders Grimm zullen nooit meer hetzelfde zijn nadat je deze game gespeeld hebt.

Bekijk de videorecensie van Fairytale Fights


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou