In Fable III begin je dit keer niet als kleine hummel, maar als broer van de koning, woonachtig in een prachtig paleis bij de stad Bowerstone. Je broer Logan is naast koning vooral een tiran die zijn volk met harde hand regeert en zaken als kinderarbeid en uitbuiting niet schuwt. Je besluit het kasteel te ontvluchten. Vervolgens probeer je door heel Albion volgelingen te werven die je zullen helpen in een opstand om zo je broer van de troon te stoten.
Wat meteen opvalt is dat Fable III een stuk volwa ener aandoet dan de voorgaande delen. Het kleurgebruik is subtieler en de personages zien er echter uit. Tegelijk vervalt het spel niet in een overdreven serieuze toon. De wereld is en blijft een sprookjeswereld en is juist door het net iets serieuzere uiterlijk vaak sprookjesachtiger dan ooit. Fable III is een spel met vele gezichten geworden. Niet elk van die gezichten sluit even goed aan op het geheel, maar het totaalplaatje is gevarieerder, intere anter en vooral mooier dan ooit.
Neem nu de stad Bowerstone. Wie Bowerstone nog kent uit Fable II zal meteen de verschillen opvallen. Fable III situeert zich enkele generaties na het tweede deel en het kleine, Middeleeuwse stadje is veranderd in een grauwe industriestad met kleine arbeidershuizen, grote fabrieken en bruine grachten. Het Bowerstone uit Fable II bevindt zich tegelijk wel in zijn geheel in het nieuwe Bowerstone, vergelijkbaar met hoe in Nederland een Middeleeuwse stadskern wordt omringd door modernere woonwijken. De veranderingen van de wereld worden juist door de dingen die hetzelfde zijn gebleven zo sterk neergezet.
Guild Seals
De eerste helft van Fable III draait met name om het bij elkaar krijgen van die volgelingen in de revolte tegen je broer. Je moet daarvoor mi ies volbrengen voor verschillende vooraanstaande figuren in Albion en het afgelegen, woestijnachtige Aurora. Daarmee verdien je namelijk Guild Seals. Pas nadat je voldoende van deze beloningen hebt behaald, sluit een bepaalde groep in Albion zich bij je aan.
Die Guild Seals krijg je niet alleen voor het behalen van hoofd- en optionele mi ies, maar ook voor sociale interactie en gevechten. Ze zijn het alternatief voor de bekende ervaringspunten en kunnen op de Road to Rule, een virtueel pad dat je carrière uitstippelt, worden gespendeerd aan nieuwe vechttechnieken, magische spreuken en sociale vaardigheden. Om verder te komen in het spel heb je niet genoeg aan de Guild Seals die je krijgt voor de hoofdmi ies, waardoor het spel je dwingt om tu entijds ook zijmi ies aan te nemen of je sociale kant te laten zien aan de vele inwoners van Albion.
In de tweede helft van Fable 3 ben je zelf de koning. Dat koningschap brengt een intere ante nieuwe speelstijl met zich mee: je mag namelijk besli en over de toekomst van Albion. Sommige besli ingen kosten veel geld, maar zorgen wel voor positiever gestemde inwoners. Tu en dit politieke aspect door kun je nog steeds Albion verkennen en geld en Guild Seals verdienen met allerhande activiteiten. Iets wat je ook zeker moet doen, want anders is je koningschap zo weer voorbij en zal het je nooit lukken bepaalde doelstellingen te halen. Het moment dat het verhaal weer in een stroomversnelling brengt, wordt namelijk niet aangekondigd. Vrij slordig en eigenlijk typisch Fable: een hoofdverhaal dat doorstormt wanneer je eigenlijk nog zoveel wilde doen.
Vechten
De hoofdmi ies draaien met name om het vechten, maar zijn wel vaak de mi ies waarin nieuwe vijanden worden geïntroduceerd. Het vechten is uiterst simpel gehouden, met één knop voor je mêleewapen, eentje voor magie en eentje voor je geweer. Dat impliceert meteen dat er geen combo’s zijn. De tactiek bij het vechten draait met name om het afwi elen tu en de verschillende wapentypes. Ook kun je je aanvallen meer kracht bijzetten door de knop langer ingedrukt te houden. Af en toe krijg je zelfs een finishing move te zien in slow-motion, maar wanneer dat precies gebeurt is om het even. Wel zijn die finishers bruter dan je van een Fable-game zou verwachten.
Je hebt maar één wapen van elk type tegelijk paraat, al kan een magische spreuk wel bestaan uit een combinatie van twee spreuken die je tegelijk afvuurt. Om van wapen te wi elen moet je steeds naar de Sanctuary, een ruimte waar je naartoe teleporteert met een druk op de startknop. In de Sanctuary kun je vervolgens je personage naar jouw wens aanpa en. Eigenlijk is de Sanctuary vooral een metafoor voor het menusysteem, maar het is in ieder geval sfeervoller dan je kostuum wi elen via alleen maar saaie menuutjes. Gelukkig zitten er geen laadtijden tu en het in en uit de Sanctuary gaan en omdat niemand minder dan John Cleese je welkom heet, tolereren we dat het allemaal soms wat omslachtig werkt.
Humor
De leukste mi ies zijn vreemd genoeg enkele zijmi ies waarin ontwikkelaar Lionhead zich van zijn meest grappige, Britse kant laat zien. Zo raak je op een gegeven moment verzeild in een Middeleeuws toneelstuk en een tabletop-RPG. Over de details zullen we niet verder uitweiden, maar deze twee mi ies behoren tot de grappigste spelmomenten in tijden. De sterkste zijmi ies komen met name in het begin van het spel. Veel van de latere zijmi ies draaien vooral om het escorteren van personages of het zoeken van voorwerpen in donkere grotten.
Naast de zijmi ies zijn er natuurlijk ook tal van lo e activiteiten in Albion. Je mag opnieuw schatkisten zoeken, naar schatten graven die door je hond worden besnuffeld en de verzoekjes van magische deuren inlo en. Je kunt huizen en winkels kopen en daar flink geld aan verdienen en elk van die huizen ook nog eens naar wens inrichten met nieuwe meubeltjes en muurbekleding. Maar de belangrijkste randactiviteit is toch de sociale interactie.
Sociale interactie
De sociale interactie is anders vormgegeven dan in voorgaande Fable-delen. Vrienden maken doe je niet alleen door een beetje te giechelen en scheten te laten: om mensen echt voor je te winnen zul je relatie-quests moeten volbrengen. Deze bestaan meestal uit het wegbrengen of ophalen van een voorwerp. Aanvankelijk is het leuk dat er echte activiteiten uit de sociale interactie voortkomen, maar het zijn eigenlijk steeds dezelfde opdrachten. Ook het uitvoeren van de verschillende gebaren wordt saai nadat je elk van de animaties een keer of drie gezien hebt. Ze zijn weliswaar grappiger en grover dan ooit, maar er ontbreekt een spelelement dat het echt intere ant maakt om veel tijd aan het sociale spelgedeelte te spenderen.
Wat ook jammer is, is dat je echtgenoot of echtgenote verder nergens relevant voor is. Wanneer je eenmaal de troon bestijgt, schittert je echtgenoot door afwezigheid. Sterft je echtgenoot op tragische wijze omdat je tijdens een date door een kudde Balverines wordt belaagd, dan geeft de held geen kik. Hier had Lionhead toch meer uit kunnen en moeten halen, zeker gezien de investering die je moet doen om je eega voor je te winnen. Nu blijft het eigenlijk hangen op het niveau van Fable II.
Ondanks de minpuntjes is Fable III de beste Fable-game tot nu toe. De wereld is gevarieerder dan ooit, het verhaal zet je soms aan het denken en de humor is sterker en nadrukkelijker aanwezig. Er is zoveel te doen in Albion dat je makkelijk uren verliest in het ontdekken van deze prachtige wereld. Dat het verhaal af en toe een raar sprongetje neemt, de sociale interactie wat saai is en het soms aan de afwerking schort, nemen we dan graag voor lief.