De titel impliceerthet al: Everybody’s Tennis is een tennisgame voor iedereen. En met iedereenwordt hier vooral bedoeld: de grote ma a. Want er is sowieso één groep diemaar weinig plezier zullen beleven aan Everybody’s Tennis en dat zijn fans vanspellen als Top Spin en Virtua Tennis. Diepgang hoef je namelijk niet teverwachten. Everybody’s Tennis heeft maar weinig pretenties en wil hoogstenseen leuk en toegankelijk tenni pelletje zijn. Wij bekeken of het in die taakgeslaagd is.De kracht van Everbody’s Tennis zit hem in de eenvoud. Jehebt voor de besturing maar één analoge stick en drie knopjes nodig. Geeningewikkeld gedoe dus met combinaties van triggers en knoppen die je eerst uitje hoofd zult moeten leren. Het enige wat je moet onthouden is welk knopjehoort bij een top spin, een slice of een lob. Met de analoge stick beweeg je jespeler over het speelveld en bepaal je eveneens waar je naartoe slaat.Eenvoudiger kan het haast niet, maar toch heb je vaak genoeg mogelijkheden omde tegenstander te verra en wat voor intere ante rallies zorgt. Everbody’s Tennis is vooral een ideale game wanneer iemandje met een willekeurig iemand een willekeurig spel in multiplayer wil spelen.De leercurve is namelijk zo eenvoudig, dat haast iedereen direct uit de voetenkan met Everybody’s Tennis en al snel zijn eerste games binnen zal halen. Bijspellen als Top Spin wordt je als beginner eerst dertig keer van de mat geveegddoor een speler die al wat uurtjes in de game geïnvesteerd heeft. Daarnaast kunje in Everybody’s Tennis ook nog een handicap instellen, waarmee je net ietslangzamer beweegt als zonder handicap. Ideaal dus om de beginnende spelerdirect het gevoel te geven dat hij ook kans maakt. Wat opvalt is dat Everybody’s Tennis een Nederlandsetaaloptie bevat, waardoor we te maken hebben met spelmodes als Uitdaging en Tennis met Iedereen. Met de spelmode Uitdaging, bedoeld voor één speler, kun je alle persoanges, banenen tenues één voor één vrijspelen. Je begint tegen makkelijke tegenstanders,maar naarmate je er meer verslaat en in niveau stijgt, wordt het spel een stuksneller en pittiger. Echt moeilijk wordt het echter nooit. Tennis met Iedereen biedt je de mogelijkheid zelf een single- ofmultiplayerspel te maken, zowel in enkel als dubbelspel. Je kunt zelf je baankiezen en instellen hoeveel sets en games je wilt spelen.De verschillende personages en banen zijn wel degelijk vaninvloed op de speelstijl. Personages zijn ingedeeld in drie niveau’s, vanbeginner tot expert, en hebben ook elk hun eigen specialiteit. Debeginner-personages zijn langzamer, maar de timing van je slagen is minderbelangrijk. Expert-personages zijn snel en wendbaar en slaan superhard, maarwanneer je timing verkeerd is, volgt er een pisballetje die de tegenstanderkeihard kan smashen. De banen zijn van invloed op hoe hard de bal stuitert, watvooral belangrijk is wanneer je balletjes net voorbij het net wil laten droppen.Zo nu en dan probeert het spel de moeilijkheid in de Uitdaging-mode te verhogen door demarkering waar de bal komt uit te zetten of door je soms aan op de positiebovenin het scherm te laten spelen. Vooral dit laatste blijkt een stuk lastigerte zijn dan op de gewone positie, iets wat in multiplayer ook sterk naar vorenkomt. Helaas kent het spel maar één camerapositie, zodat je niet kunt proberenof een camerapunt wat meer van boven, mi chien eenvoudiger speelt. Het camerapuntvan Everybody’s Tennis is namelijk vrij vlak, zodat het bovenste gedeelte welerg klein wordt en het lastig is diepte te zien. Dat Everybody’s Tennis van Japanse makelij is, is duidelijkte zien. Heel het spel baadt in een anime-sfeer: jonge meisjes met gigantischeogen in schooluniform die wulpse bewegingen maken wanneer er weer een puntgescoord is, een oude leermeester met een permanente grijns op het gezicht, jekent het wel. Tel daarbij op de opdringerige muziek die permanent aanwezig isen keiharde bliepjes bij elke menunavigatie, en je weet alvast dat je metJapanafobie niet aan deze game moet beginnen. De hele stijl zorgt er wel voordat de game fris en toegankelijk is. Leuk is trouwens dat geluiden in deomgeving met woorden worden geïllustreerd. Boven het publiek staat ‘klap klap’,als de bal tegen een hek komt lees je ‘kling’ en belandt de bal in de struikendan verschijnt het woord ‘ritsel’ erbij. Het vertalen van klankwoorden uit eenvreemde taal lijkt mij alvast een prachtjob. Eigenlijk doet Everybody’s Tennis praktisch niets fout. Wathet spel pretendeert te zijn, een tennisgame voor een grote doelgroep, met lageinstapdrempel en een leuke multiplayermode, dat ís het. Maar ook niet meer dandat. Iedereen lijkt zich dat te realiseren, behalve de persoon bij Sony die hetprijspeil voor deze game bepaald heeft. Het spel heeft een adviesprijs van 55euro, wat ongeveer 30 euro te veel is voor een spel van dit kaliber. Een paarjaar terug ging een gelijkaardige game als Outlaw Tennis voor maar 20 euro overde toonbank, dus waarom zou het grote Sony niet deze stap kunnen zetten? Meteen prijs van rond de 25 euro was Everybody’s Tennis een aanrader om aan jecollectie toe te voegen: zo’n spel dat je regelmatig uit de kast haalt wanneerje weer eens lekker onbevangen wil multiplayeren. Nu is het vooral wachten opeen prijsverlaging.