De eerste campaign vertelt over Richard Lionheart, prins van Engeland tot tragische gebeurteni en leiden tot de coronatie van Richard als Koning. Op dat moment krijgt hij niet alleen te maken met bedrog vanuit zijn eigen familie, maar gaat de Franse koning Philip vervelend in zijn nek hijgen. Wat opvalt aan de game is dat er voor elk stukje cinematic gebruik is gemaakt van de ingame engine. De engine biedt dan ook verschillende mooie, grafische effecten. Vooral voor een RTS is het detail van de eenheden en de omgeving erg hoog. Als de speler begint aan de campaign van Richard Lionheart krijgt hij of zij, controle over Richard en zijn broer Geoffrey. Gedurende de gehele campaign zal je jammer genoeg nooit echt de mogelijkheid krijgen een basis te bouwen en vanuit daar aan te vallen. Goodman heeft er duidelijk voor gekozen om de historische tijdlijn aan te houden en gebruik te maken van bestaande steden om vanuit daar de speler mogelijkheden te geven units te upgraden, te kopen of te verdedigen. Voor de doorgewinterde basebuilder dus niet echt wat ze zouden verwachten. De campaign beslaat 8 stappen van waaruit het verhaal vorm krijgt en de meeste duren langer dan een uur wanneer je het spel op de gemiddelde moeilijkheidsgraad speelt. Zelfs het eerste level kan al vrij lang duren wanneer je alle sidequests, welke optioneel zijn, probeert te behalen.

De tweede campaign is die van Admiraal Yi, een Koreaanse krijgsheer die in de geschiedenis te maken kreeg met Japanse piraten en, hoe kan het ook anders, verraad en bedrog in de koninklijke familie. Al hoewel er geen Mabel Wi e Smit unit in het spel verstopt zit, krijg je toch wel langzaam het gevoel dat bedrog in koninklijke families redelijk vaak is voorgekomen in de geschiedenis. De Admiraal begint de campaign niet met deze titel, maar krijgt deze opgedrongen nadat niemand anders de baan wilde en een van de ministers uit de koninklijke tweede kamer Yi's naam vermeldt. Wanneer Yi vervolgens met veel bravoer zijn titel in ontvangst neemt en laat zien dat hij tegen onmogelijk veel vijanden toch zijn mannetje staat, worden de mensen die de titel in de wind sloegen jaloers en zijn uit op oorlog.

Binnen de campaigns is leuk gespeeld met kleine probleempjes, of liever gezegt uitdagingen. Een gevangen genomen Japanse soldaat die haat draagt tegen een monnik, een Koreaanse gevangen bewaarder die haat draagt tegen de Japanse soldaat, een Monnik die het geen reet kan schelen en Admiraal Yi zelf, staan aan de kust en moeten naar de overkant. Er is echter maar één bootje en toch moeten ze allemaal naar de overkant. Als je dan de verkeerde mensen achterlaat op de kust, slopen ze elkaar als je net wegbent en kan je weer overnieuw beginnen. Dit soort kleine dingetjes geven net dat meer kracht aan de game. Helaas is ook wederom het base building principe van een RTS bijna niet terug te vinden in deze campaign en zal je wederom met een aantal units de strijdt aangaan tegen vijandelijke bases die wel kunnen bouwen. Gelukkig krijg je wel, net als in alle drie de campaigns, verscheidene "powers" tot je beschikking die je of al krijgt aan het begin van het level of moet kopen bij een gevonden of gevangen genomen university. Deze "powers" stellen je in staat om bijvoorbeeld alle eenheden te healen of onschendbaarheid voor een bepaalde tijd te verkrijgen.

Campaign drie schuift je in de schoenen van Generaal George S. Patton. Deze Amerikaanse Generaal werd een Amerikaanse held toen hij in de Tweede Wereld Oorlog, Rommel uit Noord Afrika trapte en doordrong naar Frankrijk en zelfs Duitsland. De campaign begint dan ook in Afrika waar je te horen krijgt dat je Marokko moet bevrijden uit de handen van de Duitsers. Geen vervelende jeugd, maar vriendelijke mensen helpen je je doel bereiken als je wederom wordt verraden. In acht stappen wordt de Tweede Wereld Oorlog getoond vanuit de ogen van deze Generaal. Het verhaal krijgt een beetje een aangedikte wending als blijkt dat de Duitsers bezig zijn een Atoombom te bouwen en deze te willen gebruiken op een van de Europese hoofdsteden. Natuurlijk is het dan aan jou om er zorg voor te dragen dat deze bom nimmer zal worden geactiveerd, of in handen komt van de Ru en, welke op elk moment Berlijn komen bevrijden. Helaas voel je het al aankomen: gezien de historische feiten, zal je ook hier weinig basebuilding ondernemen. Levels waarbij je driehonderd units krijgt welke niet op mogen gaan, staan meer dan eens voor je deur en na al twee van dat soort campaigns achter de rug te hebben, kan dat toch vrij vervelend zijn.