Tijdmanipulatie heeft met Braid en het recentelijk uitgebrachte The Misadventures of P.B. Winterbottom aan populariteit gewonnen en voor een extra dimensie binnen puzzelgames gezorgd. Obstakels moeten op een compleet nieuwe manier bekeken waarbij je niet kijkt naar het hier en nu, maar naar wat voor handelingen er nodig zijn om het obstakel in de toekomst te overwinnen. Hierdoor moet je van tevoren goed plannen, goed samenwerken met jezelf en bovenal je acties goed timen. Het manipuleren van de tijd speelt ook in Echoshift een grote rol, maar in tegenstelling tot het charmante uiterlijk van de zojuist genoemde spellen heeft Echoshift een nogal klinisch uiterlijk. De levels bestaan uit simpele lijnen en blokken, en kleur wordt alleen maar gebruikt om de nadruk te leggen op bruikbare objecten. Dit kan gezien worden als een negatieve opmerking, maar dat is het in geen geval.
Time Bounce
Met het sobere uiterlijk wordt de nadruk duidelijk gelegd op de sterkste kant van het spel: de puzzels. Het is de bedoeling om van de deur bij punt A naar de deur bij punt B te komen. Dit simpele gegeven wordt moeilijker gemaakt door verschillende obstakels die je niet alleen op kunt lo en. Veelal komt dit in de vorm van meerdere schakelaars die ingedrukt moeten worden of waar je op moet blijven staan om een obstakel weg te werken, maar je kunt nooit in de gegeven tijd alle handelingen verrichten zonder hulp. Dankzij een zogeheten Time Bounce wordt op een bepaald moment het hele level teruggespoeld, waarbij een opname van al je voorgaande handelingen gemaakt wordt. Hierna krijg je de controle over een tweede mannequin en kun je langs het nieuwe pad, die de opname van jezelf aan het maken is, het einddoel binnen de tijd bereiken.
Pijnig je hersenen
Naarmate het spel vordert, stijgt de moeilijkheidsgraad op een evenredig niveau mee. Hierdoor kom je nooit voor een onmogelijke opgave te staan, maar heb je uit voorgaande levels genoeg verschillende soorten uitdagingen overwonnen om met de kennis hiervan ook de komende puzzels te kunnen trotseren. Je kunt maximaal negen opnames van jezelf maken, al mag je minder opnames gebruiken om de hoogste waardering te krijgen. In het begin zal dit nog makkelijk haalbaar zijn, maar na verloop van tijd kom je voor echte breinbrekers te staan, inclusief doorgangen die een beperkte tijd open zijn, bewegende platformen, bijna compleet verduisterde levels en vijanden die van achteren aanvallen. Een kanttekening is wel dat er een relatief lange laadtijd tu en elke opname van jezelf zit, die je even uit de flow van het level haalt.
Lange herspeelbaarheid
Met zijn 56 levels lijkt Echoshift al veel speelplezier te bieden voor de ware puzzelfanaat, maar elk level kan ook nog eens in drie verschillende modi uitgespeeld worden. De drie gamemodi verschillen licht van elkaar, maar zorgen er wel voor dat er steeds op een andere manier naar het level gekeken moet worden om tot de uitgang te komen. Zodoende kun je Echoshift meerdere malen herspelen, waar je al gauw enkele dagen mee zoet bent. Daarnaast zijn via de PlayStation Store ook nog eens gratis enkele extra levels te downloaden.
Alles bij elkaar genomen is Echoshift een waardige opvolger van Echochrome. Een opvolger die een compleet andere kant op is gegaan dan zijn voorganger. De mannequins van de Echo-serie lijken hiermee de richting op te gaan van de Pixeljunk-games, die op het gebied van gameplay ook allemaal flink van elkaar verschillen. Als dit ook daadwerkelijk het geval is, staat ons nog een hoop moois te wachten in de toekomst.