Voor een roleplaying game speelt het verhaal van Joker 2 een bescheiden rol en dient slechts als excuus voor het spelmechanisme. De hoofdpersoon heeft zich verstopt op een luchtschip dat op weg is naar het kampioenschap van monsterscouts, strijders die met hun getrainde monsters vechten. Hij wordt opgemerkt en moet voor straf klusjes uitvoeren. Als het schip crasht, weet hij op wonderbaarlijke wijze te overleven. Hij gaat op zoek naar de rest van de bemanning en de reizigers. De plek des onheils blijkt een mysterieus eiland, propvol opmerkelijke monsters. Je verkent de verschillende gebieden van het eiland en komt telkens terug bij het wrak.
Monsters verzamelen
Net als in de vorige Dragon Quest Monsters: Joker-game draait Joker 2 om gevechten tegen monsters. Het is geen toeval dat de vergelijking met Pokémon vaak wordt gemaakt. Als hoofdpersoon vecht je niet zelf, maar gebruik je jouw monsters in de strijd tegen wilde monsters. Je probeert deze tegenstanders te vangen zodat je ze aan jouw troepenmacht kunt toevoegen en sterker kunt maken. Toch verschilt Dragon Quest Monsters: Joker 2 genoeg van Pokémon dat er geen sprake is van een slap aftreksel. Joker 2 doet sommige dingen op zijn eigen manier. Zo is de speelwereld geheel in 3D en zie je de monsters in de velden rondlopen voordat je ermee in gevecht gaat. De drie monsters in je aanvalsgroepje zijn uitgerust met wapens en vechten totdat hun levenspunten op zijn, waarna de drie monsters op de reservebank te hulp schieten.
Zelf ontwikkelen
Voor de gevechten, die zich afspelen in een afzonderlijk scherm, wordt een vrij traditioneel gevecht ysteem gebruikt. De groepjes van drie monsters slaan omstebeurt toe en bedienen zich van fysieke en magische aanvallen, en redden elkaar met helende spreuken. Naast specifieke opdrachten kun je ook tactieken instellen, zodat je telkens met een druk op de Fight-knop automatisch je gevechten afspeelt. Tijdens de gevechten verzamel je naast experience points ook skill points, die je zelf toewijst aan een categorie waarin het monster beter kan worden. Door wapens te kiezen en punten toe te wijzen aan ontwikkelingsgebieden kun je dus de groei van je monsters behoorlijk sturen.
Uiteindelijk draait het natuurlijk om monsters verzamelen, wat in Joker 2 scouten wordt genoemd. Tijdens een gevecht heb je naast de aanvalsmogelijkheden ook een Scout-knop, waarmee je de vechtersbazen op een van de vijanden richt. Je monsters krijgen een walm om zich heen en dragen om de beurt bij aan een scoutmeter. Deze meter geeft weer hoe groot de pakkans is. Zo is het dus mogelijk dat je een groot monsters met een beetje geluk kunt overmeesteren. Aan de andere kant ontglippen de kleine monstertjes je geregeld. Je moet dus een beetje geluk hebben, zeker omdat je tijdens een gevecht maar één keer mag scouten. Als dat niet lukt, wordt de tegenstander zelfs extra boos en sterk.
Monsters creëren
Het nieuwe, unieke element dat Joker 2 anders dan zijn voorgangers en tegenhangers maakt is synthesis: het mengen van monsters. Als twee monster level tien zijn gepa eerd, mag je ze proberen te kruisen. Daarbij moet wel gelet worden op de lading, het Joker-equivalent van geslacht. De uitkomst kan een geheel nieuw monsters zijn dat er totaal anders uitziet en andere mogelijkheden heeft. Een nadeel is dat je oude monsters verdwenen zijn en je de nieuwe creatie weer helemaal moet trainen. Dat verlies van de twee ‘ouders’ is jammer, want je krijgt weinig kans om je aan de leuke monsters te hechten.
Zoals altijd in de Dragon Quest-games zijn de monsters mooi ontworpen en uitstekend getekend, al zijn er veel bekende gezichten voor fans van de serie. Toch is het juist dit mengen van monsters dat de game een eigen karakter geeft. Het is een uitdaging om de juiste combinaties te vinden en je bent altijd nieuwsgierig welke monsters er uit een kruising komen. Met de nieuwe, krachtige monsters in je verzameling kun je weer andere, grotere vijanden aan.
Leeg en eentonig
Hoe leuk het monsters verzamelen ook is, het lukt Joker 2 niet goed de speler een gevoel te geven alsof hij onderdeel is van een bruisende spelwereld waar van alles gebeurt. Dit is met name te wijten aan het dunne verhaal, dat na het beginstuk een te verwaarlozen rol speelt. Ook de omgevingen werken niet mee; door de uitgestrekte 3D-velden wordt de DS al tot uiterste prestaties gedwongen, waardoor er blijkbaar weinig ruimte meer was om de wereld aan te kleden met flora, fauna en gebouwen. De levels zijn dus vaak behoorlijk leeg en eentonig. Het gevolg is dat je nogal eens de weg kwijtraakt, omdat je geregeld terug moet naar de basis en bij terugkomst in het level alles op elkaar lijkt.
Een fout die sommige spelers niet zal opvallen, maar anderen weer tot waanzin zal drijven, is het vreemde gebruik van de stylus en de touchscreen van de DS. Of beter gezegd: het gebrek eraan. Hoewel de menustructuur juist ontworpen lijkt voor de stylus, kun je bijvoorbeeld tijdens de gevechten geen commando’s geven op de touchscreen. Zelfs voor de invoer van de namen van de gevangen monsters moet je met de richtingstoets over een virtueel toetsenbord sturen.
Sterk genoeg
Dragon Quest Monsters Joker 2 is ondanks vreemde fouten en een mager verhaal een vermakelijk rollenspel, als je maar goed beseft dat de spelopzet vrij beperkt is. Ondanks dat Joker 2 een Japanse roleplaying game is, bezoek je geen gezellige dorpjes, ontmoet je niet allerlei opmerkelijke personages en ben je geen onderdeel van een meeslepende verhaal over goed en kwaad. Het draait allemaal om het eiland, de talloze gevechten om sterker te worden en vooral de 300 monsters die je kunt bevechten, vangen, trainen en kruisen. Dat lijkt mi chien niet veel, maar de uitwerking van dat laatste onderdeel is sterk genoeg om Joker 2 aan te bevelen aan gamers die nog op zoek zijn naar een leuke DS-game. Bovendien heeft Joker 2 dezelfde houdbaarheid als een Pokémon-game: als je eenmaal monsters aan het vangen bent, wil je ze allemaal.