Dragon Ball Z: Kakarot is niet waar we op hoopten

Dragon Ball Z: Kakarot is niet waar we op hoopten

Na jaren aan multiplayergames, is er eindelijk weer een Dragon Ball Z-titel die zich richt op de solitaire fans. Kakarot is een rpg, die zich helaas niet kan meten met zijn genregenoten.

Het is inmiddels ruim vijftien jaar geleden sinds Buu's Fury voor de Game Boy Advance verscheen. Het was het laatste 'echte' rollenspel gebaseerd op de Japanse animatiereeks, dat ondanks gematigde kritieken nog steeds een warm plekje heeft in de harten van Dragon Ball-fans.

Op dat sentiment probeert ontwikkelaar Cyberconnect2 nu in te spelen met Dragon Ball Z: Kakarot. De studio was in de afgelopen jaren al verantwoordelijk voor de .hack-rollenspellen en recente Naruto-fighters, wat ze de hofleverancier voor games gebaseerd op Japanse anime maakt. Met Kakarot mikken ze op een grootse schaal: de game behandelt het volledige verhaal van Dragon Ball Z, vanaf de komst van Raditz tot en met het gevecht tegen Majin Buu.

dragon ball z kakarot

Het gevechtssysteem lijkt een beetje op dat uit eerdere 3D-vechtspellen in de Dragon Ball-reeks, zoals Budokai Tenkaichi en Xenoverse. Je vliegt rond in een driedimensionale omgeving, waar je simpele combo's aan elkaar rijgt en krachtige superaanvallen afvuurt. In Kakarot is het systeem een tikje aangepast om het meer een rollenspel te maken, zodat je bijvoorbeeld tijdens een vijandelijke aanval kunt blokkeren.

Daarbij is ook de eerdere diepgang wat verloren gegaan. Je slaat simpelweg door meermaals op dezelfde knop te rammen, zonder dat er ruimte is voor complexere technieken. De standaard vijanden die je tegenkomt zien er na verloop van tijd anders uit, maar vechten allemaal op exact dezelfde manier. Hierdoor is er alleen variatie in de baasgevechten, waarvoor je het hoofdverhaal moet volgen.

Hoewel de game het hele verhaal probeert na te vertellen, is het stiekem wel een vereiste dat je Dragon Ball Z ooit hebt gekeken.

-

Open, betekenisloze wereld

Kakarot heeft een soort van open wereld. De game is opgesplitst in meerdere grote gebieden, waar je lopend of vliegend doorheen beweegt. Daar kun je zijmissies starten, voedsel en grondstoffen vinden en vechten tegen sterke monsters die rondvliegen. Op papier is dat een leuk idee, maar het heeft een magere uitvoering.

Zo zit bijna iedere missie die je naast het hoofdverhaal speelt hetzelfde in elkaar: je krijgt de vraag om wat materialen bij elkaar te rapen, die je vervolgens inlevert voor een beloning. Door de gigantische rotsnelheid waarmee je vliegt heb je dat vliegensvlug gedaan, en vijanden die je tussendoor tegenkomt zijn in no-time uitgeschakeld. De dialogen om zo’n missie heen zijn slecht geschreven en de beloningen zijn amper de moeite waard, waardoor het onduidelijk is waarom je de moeite zou nemen.

Hoewel de gebieden in de game groots zijn, voelen ze ook kil en leeg aan. Cyberconnect2 probeert dat te verhullen door iedere regio vol te gooien met zwevende bollen, die je kunt verzamelen om nieuwe upgrades te kopen. Dat voelt gek en archaïsch aan, alsof je in een oude Sonic-game ringen zoekt of in Superman 64 door ringen vliegt. Bovendien is het amper de moeite waard, want uiteindelijk verdien je honderden bollen door simpelweg vijanden uit te schakelen.

dragon ball z kakarot

Levelen heeft geen zin

Het kan aanlokkelijk zijn om alsnog de wereld in te vliegen en willekeurige vijanden uit te schakelen, om zo je personages gaandeweg sterker te maken. Kakarot profileert zich als een rpg, eentje die je continu verleidt om punten op te sparen voor nieuwe superaanvallen en andere vaardigheden. Maar je komt bedrogen uit nadat je dit eens hebt geprobeerd. Alle optionele content geeft buitengewoon weinig ervaringspunten, terwijl het verder spelen van het verhaal je gigantisch snel in level laat groeien.

Het moge duidelijk zijn: Kakarot doet zich voor als een rollenspel, maar geeft je in werkelijkheid amper controle over de groei van je personages. Dat is ook terug te zien in de manier waarop je nieuwe aanvallen vrijspeelt. Je kunt upgrades kopen via een uitgebreide skilltree, maar na een paar investeringen houdt het al op: dan moet je een specifiek hoofdstuk bereiken om de rest te ontgrendelen. De game wil eigenlijk gewoon dat je het hele rpg-systeem negeert en slaafs het verhaal volgt.

Daar hebben we tot op zekere hoogte wel begrip voor: je wil immers niet dat Goku na lang grinden al Super Saiyan kan worden, nog voordat zijn beste vriend door Frieza wordt vermoord. Maar het bewijst wellicht waarom het verhaal van Dragon Ball, dat leunt op de power-ups en nieuwe aanvalstechnieken van de helden, zich niet leent voor een rollenspel zoals deze. Had Kakarot een eigen verhaal, dan zou dat leiden tot een vrijer en creatiever spel.

Hoewel de game het hele verhaal probeert na te vertellen, is het stiekem wel een vereiste dat je Dragon Ball Z ooit hebt gekeken. Grote delen worden weggelaten en plottwists zitten verstopt in snelle bijzinnen, waardoor je helemaal in de war raakt als nieuwkomer.

 

Bugs, bugs, bugs

Bovenstaande kritiekpunten gaan ook gepaard met een waslading aan foutjes en bugs in de game. Bij ons bleef de game ongeveer twee keer per uur een paar seconden hangen, vermoedelijk omdat niet alles goed was ingeladen. Spelfiguren die op de grond moesten staan zweefden er een paar meter boven en vijanden werden soms ineens onzichtbaar.

Daarnaast lijkt de game op een aantal punten simpelweg afgeraffeld. Tijdens meerdere tussenfilmpjes zagen we dat dialoog twee keer achter elkaar werd herhaald, vermoedelijk omdat ergens een regeltje code dubbel was blijven staan. Het geeft de indruk dat zelfs Cyberconnect2 niet meer heeft omgekeken naar deze game - een voorbeeld dat we misschien maar moeten volgen.

Dragon Ball Z: Kakarot is nu beschikbaar op pc, PlayStation 4 en Xbox One. Voor deze recensie is de game gespeeld op PlayStation 4 Pro.

laadtijd

Conclusie

Dragon Ball Z: Kakarot voelt als een Frankenstein-game. De ontwikkelaar heeft de gevechten uit eerdere games bovenop wat ruwe rpg-systemen geplakt, zonder na te denken over hoe goed alles bij elkaar past. Je liefde voor Dragon Ball moet wel héél onvoorwaardelijk zijn om je hier een weg door te slaan.

Plus- minpunten

Verhaal van heel Dragon Ball Z

Ondermijnt continu zijn eigen rpg-systemen

verhaal onnavolgbaar voor nieuwkomers

vol bugs

lege wereld

Hoe vond je dit artikel?

Gemiddeld krijgt dit artikel 0.00 van de 5 sterren.
Artikel als favoriet toevoegen

Weet je zeker dat je de comment van wilt verwijderen?

""

Reacties

Meeste likesNieuwsteOudste
Login of maak een account en praat mee!
test

ah jammer, had er eigenlijk wel meer van verwacht

0

lol een 8.7 van de users op metacritic. reviews van "gamejournalisten" zijn zo pauper. subjectief gelul in de marge waar je als gebruiker met persoonlijke voorkeuren niks aan hebt.

0

@trekinbami Je kan het ook anders zien. die gebruikers zijn vaak enorme Dragonball Z fan die de game graag zien slagen en geven het een hoog cijfer, journalisten hebben over het algemeen vaak de neiging objectief een game te beoordelen en dat lijkt me het cijfer waar je het meest aan hebt lijkt mij. Zomaar een greep uit de reviews: "So far from what I have played its every DBZ fan's wish for a proper RPG addition to the franchise :) " We weten helemaal niet hoe ver hij de game gespeeld heeft, maar geeft hem wel een 10. "This is an amazing game.im really enjoing it omgggggggg Tata so good gg cyberconnect" Ok... geeft een 9, maar heeft duidelijk andere issues. En voor veel anderen is het simpelweg een game waar ze naar uitkeken omdat ze de serie veel gezien hebben als kind, nostalgie dus. Klinkt niet echt als objectieve beoordelingen als je het mij vraagt. Er zijn er in ieder geval maar weinig die onderbouwen waarom de game dan zo goed is en dat is wat een journalist dus juist wel doet. Wat is dan waardevoller? Jouw reactie komt in ieder geval erg over als: ik ben het niet eens met een cijfer dus klopt er geen reet van en zijn alle reviews van zogenaamde gamejournalisten "pauper".

0

@trekinbami en Astral chain kreeg een 1 en een 4 van de gebruikers reviews op metacritic. Niet eenmaal nee, duizenden keren. Je kan vinden wat je wilt van die game maar het was zeker geen 1 waard en ook geen 4. Dit kwam ook door persoonlijke voorkeuren van gebruikers. Omdat de game Nintendo exclusief is. Moeten wij deze bekendere game-reviewers die de game een 6, 7 of 8 gaven maar dan ook bestempelen als “niet in staat om review te schrijven”?

0
test

@trekinbami Je moet niet vergeten dat gebruikers vaak met 1 en 10en gooien (zeker omdat de mensen die de game goed/slecht vinden, het gemiddelde omhoog willen trekken, of juist omlaag). Hoe vaak zie je een website echt een 10 of 1 geven? Ik ben benieuwd wat er van de cijfers op metacritic overblijven als je de 1'en en 10'en weghaalt. Maar hey, als jij een game die op een website een 5 krijgt, persoonlijk een dikke 10 vind, power to you toch? Lekker van genieten.

0
test

@trekinbami geef het een maand of 2. wanneer de hype eraf is en mensen inzien dat het gewoon niet zo goed is. zakt t vanzelf naar een 5-6

0

Aanbevolen voor jou