Dragon Ball Z: Burst Limit (X360) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Vroeger, toen degulden nog van hout was en ik nog op de basi chool zat, werd Nederland plotselinggetroffen door het succes van de Japanse tekenfilmserie Dragon Ball Z. De seriewerd door de Nederlandse jeugd officieel toffer bevonden dan de Power Rangersen dat werd vanzelfsprekend gevierd door elkaar op het schoolpleintje naar deverdoemenis te trappen en kamehameha'en.Maar helaas word ook ik steeds ouder en zal ik het nu met de digitale variantvan Dragon Ball Z moeten doen. Kan het die nostalgische gevoelens weerterugbrengen?In Burst Limit speel je drie Saga's na, namelijk de Saiyan,Frieza en Cell Saga. Het is alleen jammer dat bepaalde situaties uit dezeSaga's zijn aangepast. Zo gaat Frieza in het spel niet dood door een spindisc, maar door een explosie. Hetzijn kleine details die niet iedereen zal opmerken, maar voor een Dragon Ball Z-fanvoelt het toch wat inconsistent. De niet-fans zullen zich vooral storen aan devoorkennis die vereist wordt. De personages worden vaak zonder inleiding geïntroduceerden belangrijke gebeurteni en worden lang niet altijd weergegeven. Zo wordtnergens uitgelegd wie de androids zijnof wat ze komen doen. Ze verschijnen plotseling en het is jouw taak om ze tevernietigen, maar waarom weet je niet. Jammer, want verhaaltechnisch zit  Dragon Ball Z verder namelijk goed in elkaar.

Maar laat ik niet te veel hameren op de manier hoe het verhaal wordt verteld. Hetverhaal in een vechtgame is vanzelfsprekend ondergeschikt aan het vechten zelfen daarmee zit het in deze game wel snor. Je hebt de keuze uit vrijwel alle personagestot en met de Cell Saga, waaronder ook een tweetal personages dat onverwachthun opkomst maakt. Er zijn verscheidene spelmodi, waaronder het naspelen van deverhaallijn waar je zo'n vier uurtjes mee zoet zult zijn. Gelukkig kun jedaarna nog wat extra uurtjes uit het spelhalen met trial, versus enuiteraard een online spelmode. Onder trial vallen drie verschillendeuitdagingen. Je moet hierbij denken aan simpele dingen zoals een survival-modus en een time attack-modus. Er is aardig gesleuteld aan het vechten vergeleken met diein de Dragon Ball Z: Tenkaichi-serie. Onder in het scherm vind je nu eenenergiebalk. Wanneer deze vol is kun je een zogenaamde aura spark doen. Je concentreert dan al je Ki (energie). In dezestatus zijn al je normale aanvallen superattacks en kun je ook een ultimateattack doen. Deze ultieme aanval breng een prachtig, beeldvullend spektakelteweeg. Het ziet er supertof uit en met een beetje geluk blaas je detegenstander letterlijk de ruimte in. Het vechtsysteem en de combo's die jekunt uitvoeren zijn simpel gehouden. Bij elk personage zijn de knoppencombinatieshetzelfde, enkel het grafisch spektakel dat op je scherm volgt is bij elkevechter anders. Zo zal Krillin zijn befaamde Destructo-Disc gooien in een bepaalde actie, terwijl Vegeta bijdeze actie de allesvernietigende FinalFlash zal  uitvoeren.De verschillende acties zijn simpel uit te voeren. Het voelt alsof jevolledige controle hebt over je personage en je hebt geen ervaringnodig met andere vechtgames om in Burst Limit te excelleren. Dat hetvechtsysteem ietwat aan de simpele kant is, kan echter ook als eennadeel worden gezien.  Vooral de mensen die Tenkaichi hebben gespeeld,zullen bij Burst Limit aanvankelijk teleurgesteld zijn door hetschaarse aanbod aan moves.  Laat je hierdoor echter niet van de gamewegjagen, je krijgt er namelijk een erg verslavende gameplay voorterug.  Doordat je de moves zo snel onder de knie hebt zul je gauw demeest spectaculaire aanvallen uit je mouw toveren.  Bovendien focust degame zich nu meer op de basis van het vechten: aanvallen en verdedigen.Een groot scala aan aanvallen zou de gevechten enkel onoverzichtelijkermaken.

 

Grafisch is Dragon Ball Z: Burst Limit een pareltje.Mede door het cel shaded stijltje lijkt de game nu nog meer op deanimeserie. Op sommige momenten weet de game zelfs de grafischekwaliteit van de tekenfilmserie te overtreffen. Alles in de game zieter prachtig uit, van de ontwerpen van de personages tot de absolutevernietiging van een ultimate kamehameha. Tevens zul je nergens eengekarteld lijntje tegenkomen. Dit is absoluut de mooiste cel shadedgame ooit gemaakt. Het spel weet een filmisch gevoel te benaderen, mededoor de nieuwe drama pieces. Met deze hulpstukken kun je bepaaldegevechten naar je hand zetten door bijvoorbeeld de tu enkomst van eentweede personage of het gebruik van een zogenaamde Senzu Bean. Hetenige wat jammer is, is dat je deze filmpjes niet kan wegklikken. Zozul je vaak geforceerd moeten kijken naar bepaalde scènes die je aleerder hebt gezien.

Waarik minder over te spreken ben is de nasynchronisatie. Aangezien de gameontwikkeld is in het Japans (deze taal is overigens optioneel aanwezig)klopt er geen moer tu en dat wat de karakters in het Engels zeggen ende bewegingen van hun lippen. Het ziet er een beetje klungelig uit,maar het valt te vermijden door te kiezen voor de Japanse taaloptie.Hoewel je dan wel de verwijfde Japanse stemmen aan zult moeten horen.Bovendien lijken de personages aan een chronische vorm van “Darn it!”te lijden. Dat schallen ze namelijk vaker dan mij lief is.

Alsje de singleplayer hebt uitgespeeld kun je de strijd altijd metvrienden op de bank of over Xbox Live voortzetten. Online is er somswel wat vertraging merkbaar, zeker als je tegen mensen uit Japanspeelt. Een ander probleem is het gedrag van sommige tegenspelers.Bepaalde mensen zijn geneigd  de stekker er snel uit te trekken wanneerze op het punt staan te verliezen. Op die manier word je rank nietbeïnvloed. Het is erg triest en zielig en eigenlijk zou het spel ditgedrag moeten bestraffen om deze uitwa en te voorkomen.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou