Dragon Age: Origins - Awakening | Gamer.nl

Dragon Age: Origins - Awakening | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Bioware beloofde ten tijde van de release van Dragon Age: Origins de game lange tijd te voorzien van extra content in de vorm van onder andere DLC. Hoewel de DLC de gemiddelde Dragon Age speler zeker wist te bekoren, was de eigenlijke hoeveelheid aan nieuwe content vrij beperkt. Inmiddels mogen we ze als zoethoudertjes beschouwen voor de volwaardige uitbreiding Awakenings. Dragon Age Origins: Awakenings houd je meer dan twintig uur bezig met grote, nieuwe omgevingen en een verra ende nieuwe draai die er aan de bestaande gameplay gegeven is. Het is dat er geen nummertje twee achter de titel geplakt is, anders zouden we het bijna nog geloven.

Huisje, boompje, beestje
Wees gewaarschuwd, het zijn geen grote spoilers die er aan komen, maar ik zeg het voor de zekerheid. Het is namelijk onvermijdelijk om het hier over te hebben, aangezien het verhaal opgepakt wordt kort na de gebeurteni en in het origineel. Het is zo ver, de Archdemon is verslagen en de rust is wedergekeerd in Fherelden, of bedriegt de schijn? In het voormalig grondgebied van Arl Howe, de streek van Amaranthine, is het onrustiger dan ooit. De Darkspawn hebben zich niet terug getrokken in hun oude schuilplaats en ze lijken beter georganiseerd dan ooit tevoren. Als de nieuwe aanvoerder van de Grey Wardens krijg je dit omvangrijke stuk land toegewezen als regent, met een eigen kasteel, onderdanen en de lokale politiek die je aandacht behoeven.

Dit geeft een compleet nieuwe dimensie aan de bestaande gameplay, daar je nu niet alleen korte termijn besli ingen over leven en dood maakt, maar ook de rol van bestuurder op je zult moeten nemen. Er wordt al snel verwacht dat je verantwoordelijkheden op je neemt, en je keuzes hebben invloed op het verdere verloop van de game. Zo moet je al vroeg in het spel besluiten waar je de meeste manschappen in wilt zetten. Laat je ze de grote stad, Amaranthine, beschermen? Niet alleen is dit het historische centrum van de regio, ook herbergt het de woningen van veel van de meest rijke adel in de regio. Of luister je naar de wensen van het gewone volk, die dagelijks hun boerderijen aangevallen zien worden door Darkspawn? Niet alleen vormen zij de grootste bevolkingsgroep, ook voorzien ze de stedelingen van voedsel. Je zou ook al je manschappen op de handelsroutes kunnen zetten, om het contact met de buitenwereld te behouden en de economie sterk te houden.

En dit is slechts één voorbeeld van de vraagstukken die je bezig zal houden tu en het verkennen van nieuwe omgevingen en kerkers door. Je hebt ook bondgenoten die je te vriend moet zien te houden, je kunt je eigen wapensmid voorzien van nieuwe materialen om vervolgens je leger beter uit te rusten en onderdanen zullen je per brief om persoonlijke gunsten vragen. Het gevoel echt een regent te zijn wordt hiermee ijzersterk neergezet, en voegt enorm toe aan de spelbeleving. Je bent overigens niet verplicht een goede regent te zijn, je kunt ook gerust de zorgvrije avonturier uithangen. Kijk er dan echter niet van op dat er later wat dingen gebeuren waar je minder blij mee bent, omdat je geen tijd, geld en moeite hebt gestoken in de verdediging van je kasteel of het welzijn van je onderdanen.

Meer is beter
Vaak zullen we het niet zeggen, maar meer is in dit geval toch echt beter. In de zin van nieuwe items, wapens, omgevingen en metgezellen dan. Omdat je al snel over een eigen wapensmid beschikt en daarnaast ook allerlei soorten kooplui in je kasteel herbergt, kun je meteen al neuzen tu en ellenlange lijsten met wapens, runenstenen, bepantseringen en meer. Ben je slachtoffer van verzamelwoede, dan zul je heel wat pittig geprijsd moois zien staan. Natuurlijk is het ook nu weer zo dat de beste spullen door het spelen van quests verkregen kunnen worden, dus je moet er wel wat moeite voor doen wil je baas in eigen kerker kunnen spelen. Daarmee komen we meteen op een heikel punt. Stel je hebt uren lang quests voltooid om aan de meest mooie spullen te komen. Vervolgens begin je aan Awakening en heb je geen flauw idee waar al die spullen zijn gebleven die je aan je toenmalige metgezellen hebt gegeven (of hebt opgeslagen in de kist die je krijgt bij de Warden’s Keep DLC). Een kwalijke zaak, want velen van ons koesteren toch wel die virtuele goodies waar we zoveel tijd en moeite in gestoken hebben. Hopelijk heb je de beste spullen zelf gedragen, dan ben je die in ieder geval niet kwijt.

Realistisch is het natuurlijk wel, dat de spullen die je gegeven hebt aan metgezellen die er niet meer zijn ook weg zijn. Wacht even, metgezellen die er niet meer zijn? Jawel, van alle gezichten die het origineel zoveel karakter gaven zien we alleen de dronkenlap met een groeistoornis terug: Oghren. Bijkans drinkt hij nog meer, en valt hij zelfs regelmatig om in diepgaande gesprekken. Het is even leuk om een oude bekende te zien, maar gelukkig kent de game een hele meute aan toffe nieuwe personages. Jammer is wel dat de vriendschappen niet heel diep gaan en er geen mogelijkheid is om een relatie aan te gaan. Maar wees niet getreurd, het spelen van regent brengt meer dan genoeg voldoening om je eenzaamheid te doen vergeten.

Wat betreft de nieuwe omgevingen mag de loftrompet in ieder geval geblazen worden. Het is niet zozeer de hoeveelheid omgevingen die indrukwekkend is, maar meer de schaal. De meeste omgevingen kennen meerdere quests en zijn zo groot dat je direct uitgenodigd wordt om te gaan verkennen. Daarnaast zijn ze ook heel divers. Neem bijvoorbeeld de duistere Blackmarsh die vergeven is van magisch gespuis, maar verder niet meer dan ruïnes lijkt te bevatten. Totdat je er plots achter komt dat een geheel dorp in een magische droomwereld is verdwenen. Dat het vaak veel complexer in elkaar zit dan in eerste instantie lijkt is overigens kenmerkend voor de nieuwe gebieden. Daardoor is het betreden van iedere omgeving niet alleen reuzenspannend, maar een beleving op zich. Trek wel je bergschoenen aan, want op de hoofdstad van Amaranthine na, zul je voornamelijk buiten de gebaande paden treden.

Vaardiger dan ooit
Als je aan het optelsommetje van plus en minpunten ook nog de nieuwe specialisaties en vaardigheden toevoegt kan je niet anders uitkomen dan op een zeer hoog cijfer. Alle toevoegingen sluiten naadloos aan op de bestaande gameplay om het geheel beter en diepgaander dan ooit tevoren te maken. Voor wie het origineel met liefde uitgespeeld heeft is het een beloning, voor wie er nog mee bezig is een duwtje in de rug.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou